Historia iPhone’a. Jakie nowości wprowadzały poszczególne modele?

iPhone w tym roku osiągnie pełnoletność. Pierwszy telefon Apple’a trafił do sprzedaży 29 czerwca 2007 r., a z początku nikt nie wierzył w jego sukces. Okopani na rynku konkurenci wyśmiewali brak fizycznej klawiatury, slotu na kartę pamięci i obsługi technologii Adobe Flash. Mimo to ten niepozorny smartfon, sprzedawany z początku jedynie w Stanach Zjednoczonych (i to tylko na abonament!), skradł serca i portfele konsumentów - podobnie jak jego następcy.

Z tego tekstu dowiesz się więcej o tych telefonach Apple’a:

Łącznie pojawiło się już aż 47 różnych iPhone’ów i to w wielu różnych wersjach kolorystycznych i pojemnościowych. Każdy z topowych telefonów, wydawanych raz do roku (co od kilkunastu lat ma miejsce niemal zawsze we wrześniu), przynosił przy tym wiele nowości sprzętowych i programowych. Postanowiliśmy przypomnieć, co dokładnie zmieniało się w specyfikacji smartfonów firmy z Cupertino na przestrzeni ostatnich dwóch dekad.

Pierwszy telefon Apple’a nazywany iPhone’em o oznaczeniu A1203 był malutki i… drogi. W obudowie wykorzystującej aluminium, mierzącej 115 x 61 x 11,6 mm i ważącej 135 g, zmieścił się 3,5-calowy dotykowy wyświetlacz LCD (18-bitowy) pokryty szkłem Gorilla Glass o proporcjach 3:2 odświeżany w 60 Hz. Zajmował jedynie 52 proc. frontu, a pod nim umieszczono przycisk Home. Rozdzielczość wynosiła 480 na 320 pikseli, a ich zagęszczenie - 165 ppi.

Po maską znalazło się miejsce na 32-bitowy chip S5L8900 wyprodukowany przez Samsunga (ARM11, 1x412 MHz, PowerVR MBX Lite) i 128 MB RAM-u. Telefon dostępny był w dwóch wersjach oferujących 4 lub 8 GB pamięci wewnętrznej (dopiero niecały rok później pojawił się model z 16 GB przestrzeni). Nie zabrakło tu też akcelerometru oraz czujników: zbliżeniowych i światła otoczenia. Do tego wyposażony został w jeden aparat robiący zdjęcia o wielkości 2 Mpix.

Telefon miał zainstalowany system iPhoneOS 1.0 zapewniający dostęp do wielu przydatnych aplikacji, ale na start nie było wśród nich App Store’u. Łączyć się z internetem można było z kolei z użyciem modułu Wi-Fi b/g lub poprzez sieć GSM (2G; GPRS i EDGE) dzięki slotowi na karty Mini-SIM, ale nie miał GPS-u. Bluetooth 2.0 służył w iPhonie do łączenia się ze słuchawkami. Telefon miał też dwa złącza: minijacka oraz Dock Connector (w standardzie USB 2.0).

Na drugą wersję iPhone’a czekaliśmy nieco ponad rok. iPhone 3G pod wieloma względami przypominał ten pierwszy model telefonu Apple’a, ale różnił się od niego nieco pod względem gabarytów. Wymiary obudowy, w której wykorzystano plastik, to dokładnie 115,5 x 62,1 x 12,3 mm przy masie 133 g. Urządzenie napędzał system operacyjny iPhoneOS 2.0. Jego częścią był sklep App Store pozwalający na instalowanie aplikacji pisanych przez niezależnych deweloperów.

iPhone 3G miał przy tym zbliżoną specyfikację do tego oryginalnego iPhone’a. Trafił do niego ten sam procesor Samsung S5L8900 mający do dyspozycji 128 GB pamięci operacyjnej. Telefon dostał jednak nowocześniejsze moduły łączności, na czele z modemem 3G. Pojawił się tutaj również GPS. Telefon dostępny był również dostępny w dwóch wersjach różniących się ilością pamięci: 8 lub 16 GB. W sprzedaży pojawiły się też dwie wersje kolorystyczne: czarna oraz biała.

Niecały rok później do sklepów trafił iPhone 3GS (literka „S” w nazwie znaczy „Szybkość”) za 199 dol. z abonamentem. Na start ponownie był w dwóch wersjach różniących się ilością pamięci (16 i 32 GB) oraz w dwóch kolorach (czarnym i białym). Rok później pojawił się tańszy model z 8 GB przestrzeni dyskowej dostępny jedynie w czarnym kolorze, który sprzedawano zarówno z abonamentem (za 99 dol.) jak i, po raz pierwszy, bez abonamentu (za 375 dol.).

iPhone 3GS miał identyczne gabaryty, co poprzednik, przy nieco lepszej specyfikacji - dostał do dyspozycji szybszy procesor Samsung S5L8920 (ARM Cortex-A8, 600 MHz) i 256 MB pamięci operacyjnej. Wyświetlacz zaprojektowany przez Apple’a i produkowany przez LG i lepiej odwzorowywał kolory (emulacja 24 bitów). Do tego na pokładzie pojawiły się aparat 3 Mpix z opcją nagrywania wideo, szybszy modem 3G (HSDPA 7.2 Mb/s) i system operacyjny iPhone OS 3.0.

Kolejny telefon okazał się wyraźnie szczuplejszy i węższy od poprzednika. Jego wymiary to 115,2 x 58,6 x 9,3 mm przy masie 137 g. Na start iPhone 4 sprzedawany w abonamencie był jedynie w czerni (ze stalową ramką i szklanymi pleckami) w dwóch wersjach: 16 GB i 32 GB. Z czasem pojawiły się inne warianty, w tym z obsługą technologi CDMA, biały oraz z 8 GB przestrzeni dyskowej. Po roku iPhone 4 trafił do wolnej sprzedaży (16 GB, od 649 dol.).

iPhone 4 jest pierwszym smartfonem Apple’a ze slotem Micro-SIM i autorskim procesorem, którym był Apple A4. Do dyspozycji miał aż 512 MB RAM-u i dwa aparaty: główny 5 Mpix z opcją nagrywania wideo HD (720p) i diodą LED oraz przedni 0,3 Mpix do selfie. 3,5-calowa przekątna wyświetlacza pozostała bez zmian, ale wzrosła jego rozdzielczość do 960 na 640 pikseli (326 ppi, Retina Display). Apple zdecydował się też na zmianę nazwy systemu, którym był tutaj iOS 4.

Warto przy tym dodać, że po premierze iPhone’a 4 wybuchł pierwszy z wielu skandali dotyczących Apple’a ochrzczony jako Antennagate. Okazało się, że trzymanie telefonu w konkretny sposób może powodować utratę sygnału GSM. Steve Jobs z początku bagatelizował tę sprawę (padły nawet słynne słowa: „trzymacie go źle!”), ale z czasem Apple przeprosił klientów za tę sytuację i zaoferował im… darmowe bumpery, czyli gumowe etui pomagające w obejściu problemu.

Apple zdecydował się wydawać swoje telefony w modelu tik-tok. W latach parzystych pojawiały się telefony z odświeżoną obudową, a w nieparzystych nowe wersje, o nieco podrasowanej specyfikacji, wyglądające podobnie (przy czym akurat w tym przypadku projekt zmieniono tak, aby nie było już problemów z zasięgiem). iPhone 4S to przy tym pierwszy telefon Apple’a zaprezentowany po śmierci Steve’a Jobsa, a „S” w nazwie jest uznawane za hołd dla niego.

iPhone 4s z systemem iOS 5 i obsługą Siri już od początku sprzedawany był poza dystrybucją operatorską i tak pozostało do dziś. Dostępne były przy tym na start trzy wersje różniące się pojemnością pamięci (16, 32 i 64 GB), a z czasem pojawiła się czwarta (8 GB). Sercem tego urządzenia był dwurdzeniowy procesor Apple A5 (ARM Cortex-A9, 800 MHz) mający do dyspozycji 512 MB RAM-u. Doszedł do tego lepszy, aparat 8 Mpix nagrywający wideo Full HD (1080p).

Po pięciu latach od pojawienia się pierwszego iPhone’a firma z Cupertino zdecydowała się po raz pierwszy w historii zamontować w swoim telefonie większy wyświetlacz. iPhone 5 dostał przeprojektowaną obudowę z aluminium o wymiarach 123,8 x 58,6 x 7,6 mm i masie 112 g, w której zmieścił się 4-calowy ekran o panoramicznych proporcjach 16:9 (rozdzielczość 1136 x 640 pikseli przy 326 ppi). Dostępne były dwie wersje kolorystyczne: czarna i biało-srebrna.

Procesorem napędzającym iPhone’a 5 był dwurdzeniowy układ Apple A6 z 1 GB RAM-u. Do wyboru były trzy wersje pojemnościowe (16, 32 i 64 GB). W urządzeniu na premierę zainstalowany był system iOS 6, a w obudowie, której plecki wykonano z aluminium, znalazło się miejsce na porty minijack oraz Lightning, który zastąpił Dock Connector. Wśród nowości znalazły się też przedni aparat HD, slot na kartę Nano-SIM oraz moduł łączności 4G LTE.

Kolejny rok, kolejne usprawnienie istniejącego projektu. iPhone 5s debiutujący z systemem iOS 7 w cenie 649 dol. miał takie same gabaryty, jak iPhone 5, ale wyposażono go w lepsze podzespoły z procesorem Apple A7 (i koprocesorem Apple M7) na czele; w przeciwieństwie do poprzedników był 64-bitowy. Nadal miał do dyspozycji 1 GB RAM-u. Największą nowością w tym roczniku był nowy przycisk Home. Zaszyto w nim skaner linii papilarnych Touch ID.

Telefon dostępny był w trzech wersjach różniących się pojemnością (16, 32 i 64 GB) oraz w trzech kolorach (czarnym, srebrnym oraz złotym). Warto przy tym dodać, że wraz z iPhone’em 5s pojawił się też iPhone 5c z iOS 7, ale nie był on tym bazowym telefonem Apple’a. Dzielił wiele podzespołów z iPhone’em 5 (ten sam procesor, aczkolwiek mniej pamięci), które zamknięto w plastikowej obudowie. Sprzedawany był w wielu wesołych wersjach kolorystycznych za 549 dol.

W tym roku Apple ponownie zaprezentował dwa telefony, ale tym razem miały niemal identyczną specyfikację - różniły się przede wszystkim wielkością. iPhone 6 z systemem iOS 8 wyposażony został przy tym w większy niż ostatnio, 4,7-calowy wyświetlacz (1334 x 750 pikseli, 326 ppi). Dostępny na start był w trzech wersjach różniących się pojemnością pamięci (16, 64 i 128 GB; z czasem pojawiła się wersja z 32 GB) w kolorach czarnym, białym, złotym i różowym

Oprócz tego w obudowie mierzącej 138,1 x 67,0 x 6,9 mm i ważącej 129 g znalazło się miejsce na procesor Apple A8, 1 GB RAM-u i aparat 8 Mpix. iPhone 6 Plus z kolei był wyraźnie większy i dostał optyczną stabilizację obrazu (OIS) w głównym obiektywie. Wyposażono go w 5,5-calowy ekran (1920 x 1080 pikseli, 401 ppi). Mierzył 158,1 x 77,8 x 7,1 mm i ważył 172 g. Największą nowością w tym roczniku było dodanie w obu modelach NFC do obsługi płatności Apple Pay.

Co ciekawe, również i w tym roku nie obyło się bez afery nazwanej z czasem Bendgate (od angielskiego słówka „bend” oznaczającego „wyginanie”). Po premierze iPhone’ów z 2014 r. okazało się, że ten większy z nich jest niezwykle delikatny, zwłaszcza zaraz pod tacką na kartę SIM i przyciskami głośności. Wiele osób narzekało, że potrafił się wygiąć od trzymania go w tylnej kieszeni spodni. W tym przypadku Apple nie zdecydował się jednak na rozdawanie etui.

W kolejnym nieparzystym roku Apple ponownie usprawnił telefony z poprzedniej kolekcji. Dostaliśmy po trzy wersje iPhone’ów 6s i 6s Plus z iOS 9 różniące się pojemnością (16, 64 i 128 GB); później pojawiła się czwarta (32 GB). Telefony okazały się ciut masywniejsze od poprzedników, by zminimalizować ryzyko ich wygięcia (odpowiednio 143 i 192 g). Usprawniono w nich też TouchID i przedni aparat (5 Mpix), który mógł doświetlać kadr z użyciem ekranu (Retina Flash).

Największą nowością w obu telefonach była dodatkowa warstwa wyświetlacza wykrywająca siłę nacisku, a wykorzystującą ją funkcję określono mianem 3D Touch. Do tego iPhone’ów 6s mogły się wybudzać po podniesieniu. Usprawniony został również aparat główny iSight, który od tego rocznika zaczął robić zdjęcia 12 Mpix i nagrywać wideo 4K. Za wydajność obu telefonów odpowiadał procesor Apple A9 mający do dyspozycji 2 GB RAM-u.

W tym roczniku Apple zrezygnował z modelu tik-tok. iPhone’y 7 i 7 Plus nadal bazowały na smartfonach sprzed dwóch lat, ale dostały więcej pamięci: dostępne były w wersjach 32, 128 GB i 256 GB. Innymi nowościami sprzętowymi były procesor czterordzeniowy Apple A10 Fusion z 2 GB RAM-u, nowy wibracyjny przycisk Home, głośniki stereo i obudowa spełniająca wymagania normy IP67. Mniejszy model dostał też optyczną stabilizację obrazu w głównym obiektywie.

iPhone 7 Plus dzielił z iPhone’em 7 większość pozostałej specyfikacji, w tym aparat do selfie 7 Mpix, ale tylko większy telefon otrzymał podwójny aparat główny. Poza znanym z mniejszego modelu obiektywu szerokiego 12 Mpix pojawił się teleobiektyw, robiący zdjęcia o wielkości 12 Mpix (z przybliżeniem 2x) do zdjęć portretowych z efektem bokeh, czyli rozmyciem tła (przy czym ta funkcja pojawiła się dopiero po premierze w iOS 10.1, na start w wersji beta).

Nie obyło się przy tym bez kontrowersji przy premierze iPhone’ów 7 i 7 Plus. Apple zdecydował na brak portu minijack, gdyż zajmował on sporo miejsca w środku obudowy. W pudełku z telefonem można było znaleźć co prawda zarówno słuchawki ze złączem Lightning, jak i przejściówkę pozwalającą podłączyć do tych telefonów inne przewodowe zestawy słuchawkowe, ale wiele osób zwracało uwagę na to, że zbiegło się to w czasie z… premierą bezprzewodowych słuchawek AirPods.

W kolejnym roku Apple zdecydował się namieszać w swojej ofercie. We wrześniu do sprzedaży trafiły jedynie iPhone’y 8 (z 2 GB RAM-u) i 8 Plus (z 3 GB RAM-u) z iOS 11 w wersjach 64, 128 i 256 GB. Pod względem gabarytów były niemal identyczne jak iPhone’y 6 i 6 Plus sprzed trzech lat. Pojawiły się w nich sześciordzeniowe procesory Apple A11 Bionic i szklane plecki umożliwiające ładowanie bezprzewodowe Qi. Znów tylko większy dostał obiektyw portretowy.

Dopiero w listopadzie zadebiutował iPhone X w wersjach 64 i 256 GB o wymiarach 143,6 x 70,9 x 7,7 mm ze stalową ramką. Specyfikację miał podobną do iPhone’a 8 Plus (Apple A11 Bionic, 3 GB RAM, dwa aparaty, obsługa Qi), ale mieliśmy tu do czynienia z 5,8-calowym, niemalże bezramkowym panelem typu OLED (2436 na 1125 pikseli, 19,5:9, 458 ppi). Apple zrezygnował z guzika Home na rzecz skanera twarzy Face ID. Umieścił go w wycięciu nazywanym notchem.

Apple po raz kolejny zaprezentował we wrześniu trzy nowe telefony z iOS 12, ale na start do sklepów trafiły dwa. Bazowym modelem okazał się iPhone Xs. Procesor Apple A12 Bionic i 4 GB RAM-u wraz z nowym modułem eSIM zamknięto w nim w bazującej na iPhonie X obudowie ze stalową ramką, która spełniała wymagania normy IP68. Pojawił się też iPhone Xs Max z 6,5-calowym ekranem (2688 x 1242 pikseli, 458 ppi). Dostępne były w wersjach 64, 256 i 512 GB.

Miesiąc później ofertę uzupełnił tańszy iPhone Xr z ramką wykonaną z aluminium, który był nieco większy od iPhone’a Xs. Wyposażono go w nieco pojemniejszy akumulator oraz w 6,1-calowy wyświetlacz typu LCD (1792 x 828 pikseli, 326 ppi, notch) bez obsługi technologii 3D Touch, Face ID i tylko jeden obiektyw. W środku zamontowano procesor Apple A12 Bionic mający do dyspozycji 3 GB RAM-u. Dostępne były trzy wersje: 64 GB, 128 GB i 256 GB.

W tym roku Apple po raz pierwszy podzielił swoją ofertę na dwie części, przy czym iPhone 11 z iOS 13 nie był następcą iPhone’a Xs, tylko tego tańszego iPhone’a Xr. Również i w jego przypadku mieliśmy do czynienia z 6,1-calowym panelem typu LCD, ale dostał szczelniejszą obudowę (IP68) z aluminiową ramką, szybszy procesor (Apple A13 Bionic z 4 GB RAM-u), podwójny aparat główny i lepszą kamerkę selfie (12 Mpix). Dostępne były wersje 64 GB, 128 GB i 256 GB.

iPhone’y 11 Pro (5.8”) oraz 11 Pro Max (6,5”) były następcami iPhone’ów Xs i Xs Max. Najważniejszą nowością był w nich potrójny aparat główny. Obok obiektywów szerokiego i teleskopowego pojawił się ultraszerokokątny obiektyw 12 Mpix do robienia zdjęć panoramicznych; tutaj też ulepszono kamerkę do zdjęć selfie (12 Mpix). W środku można było znaleźć procesor Apple A13 Bionic z 4 GB RAM-u z iPhone’a 11. Na koniec warto dodać, że w żadnym z trzech nowych telefonów nie dostaliśmy już obsługi 3D Touch, ale otrzymały chipy Ultra WideBand (UWB).

Największą niespodzianką w tym roku było zaprezentowanie czwartego, mniejszego telefonu. Ten bazowy iPhone 12 dostępny w wersjach 64 GB, 128 GB i 256 GB z 6,1-calowym ekranem był mniejszy od iPhone’a 11. Dostał dwa aparaty i panel OLED o wyższej rozdzielczości (2532 x 1170 pikseli, 460 ppi). Napędzał go chip Apple A14 Bionic z 4 GB RAM-u. Debiutujący obok niego iPhone 12 mini miał identyczną specyfikację, ale mniejszy, 5,4-calowy ekran (2340 x 1080 pikseli, 476 ppi).

iPhone’a 12 Pro wyposażono w 6,1-calowy panel i miał takie same gabaryty, co iPhone 12. Jego sercem był procesor Apple A14 Bionic z 6 GB RAM-u. Dostępne były też trzy wersje pojemnościowe: 128, 256 i 512 GB. iPhone 12 Pro Max, tym razem z 6,7-calowym ekranem, różnił się od niego obecnością teleobiektywu z zoomem 3x. Wszystkie cztery telefony z tego rocznika wyposażono w modem 5G i ceramiczne szkło na froncie oraz obsługę standardów MagSafe i Qi2.

Warto przy tym zauważyć, że w przypadku smartfonów z tej serii po raz pierwszy w historii w pudełku nie było ładowarki. Razem z telefonami z linii iPhone 12 umieszczano w pudełku jedynie kabel zasilający z końcówką Lightning. Klienci, którzy zdecydowali się na zakup jednego z tych modeli, musieli wyposażyć się w zasilacz we własnym zakresie - czy to ten używany z poprzednim telefonem, czy to zakupiony osobno u Apple’a lub u innego sprzedawcy.

Nowe telefony miały identyczną szerokość i wysokości, co ich poprzednicy, ale były od nich nieco grubsze, co pozwoliło zamontować w nich pojemniejsze akumulatory niż w poprzednikach. iPhone 13 z 6,1-calowym wyświetlaczem dostał chip Apple A15 Bionic z 4 rdzeniami GPU i 4 GB RAM-u i dostępny był w wersjach 128 GB, 256 GB i 512 GB. iPhone 13 mini z 5,4-calowym panelem współdzielił z nim specyfikację, a oba telefony różniły się od siebie wyłącznie rozmiarem.

W przypadku iPhone’ów 13 Pro (6,1”) i 13 Pro Max (6,7”), które również były nieco grubsze, największą nowością był wyświetlacz OLED odświeżany w 120 Hz z obsługą trybu ProMotion. W obu zamontowano układ Apple A15 Bionic z 5 rdzeniami GPU, który miał do dyspozycji 6 GB RAM-u. Tym razem oba modele miały teleobiektyw z zoomem 3x. Telefony dostępny był przy tym w aż czterech wersjach różniących się pojemnością pamięci: 128, 256, 512 i 1024 GB (1 TB).

iPhone 14 do złudzenia przypominał iPhone’a 13. Był od niego o 0,1 mm grubszy, a do tego dostał zeszłoroczny procesor Apple A15 Bionic (aczkolwiek w wersji z iPhone’a 13 Pro, czyli z 5 rdzeniami GPU i 6 GB RAM-u). Nie pojawił się za to następca iPhone’a 13 mini. W jego miejsce do oferty dołączył iPhone 14 Plus z 6,7-calowym ekranem (2778 x 1284 pikseli, 458 ppi). Dostępnymi wersjami pojemnościowymi były 128 GB, 256 GB i 512 GB.

iPhone’y 14 Pro (6,1”) i 14 Pro Max (6,7”) dostępne w wersjach 128, 256, 512 i 1024 GB (1 TB) dostały chip Apple A16 Bionic z 6 GB RAM-u, a największymi nowościami były Dynamiczna Wyspa i obsługa trybu Always On Display. Potrójny aparat główny robił w tym modelu zdjęcia o maksymalnej wielkości 48 Mpix. Co przy tym ciekawe, telefony z linii iPhone 14 wyposażono je w łączność satelitarną, a w wersji amerykańskiej nie miały slotu na kartę SIM.

W przypadku tego rocznika największą nowością w iPhone’ach 15 (6,1”) i 15 Plus (6,7”) była obecność złącza USB-C z opcją ładowania zwrotnego działającego w standardzie USB 2.0 w miejsce portu Lightning. Oprócz tego telefony dostały chip Apple A16 Bionic z 6 GB RAM-u, Dynamiczną Wyspę z iPhone’ów 14 Pro i 14 Pro Max oraz nowy podwójny aparat główny robiący zdjęcia o wielkości maksymalnie 48 Mpix. Dostępne wersje pojemnościowe to były 128, 256 i 512 GB.

iPhone’y 15 Pro (6.1”) i 15 Pro Max (6,7”) z Apple A17 Pro i 8 GB RAM-u również dostały port USB-C, ale w wersji USB 3.0. Były też wyraźnie lżejsze od poprzedników ze względu na zastosowanie tytanowej ramki. Fizyczny przełącznik głośności zastąpił w nich konfigurowalny Przycisk Czynności. Mniejszy telefon dostępny był w wersjach 128, 256, 512 i 1024 GB (1 TB); większy z nich tylko w tych trzech ostatnich - ale za to dostał teleobiektyw z zoomem 5x.

iPhone 16 (6,1”) i 16 Plus (6,7”) dostały chip Apple A18 z 8 GB RAM-u i dostępne były w wersjach 128, 256 i 512 GB. Największą nowością był w nich przycisk Sterowanie aparatem, czyli wielofunkcyjny spust migawki, który po aktualizacji pozwolił uruchomić Apple Intelligence. Pojawił się w nich również Przycisk Czynności znany już z iPhone’ów 15 Pro oraz zmieniono w nich kształt wyspy aparatów, w której nadal dostępne były tylko dwa obiektywy.

W przypadku iPhone’ów 16 Pro i 16 Pro Max dostaliśmy w tym roku nieco większe wyświetlacze niż rok temu (odpowiednio 6,3” oraz 6,9”). Za ich wydajność odpowiadały chip Apple A18 Pro z 8 GB RAM-u. Również i w nich pojawił się guzik Sterowanie Aparatem, a teleobiektyw z zoomem 5x trafił do obu wersji. Nadal jednak tylko mniejszy model dostępny był w wersji ze 128, 256, 512 i 1024 pamięci, a większy tylko w tych trzech ostatnich.

Oprócz tych podstawowych modeli prezentowanych raz do roku, w ofercie Apple’a pojawiło się też kilka innych telefonów poszerzających portfolio producenta. Pierwszym tego typu urządzeniem był wspomniany już iPhone 5c, który debiutował wraz z iPhone’em 5s. Potem przyszła kolej na trzy modele z linii iPhone SE. Te pojawiały się zawsze mniej-więcej pół roku po premierze tych głównych modeli na wiosnę i bazowały na leciwych już projektach.

Czytaj inne nasze teksty poświęcone Apple’owi:

Tego pierwszego iPhone’a SE (4”) zaprezentowano 21 marca 2016 r. W tym przypadku Apple zdecydował się na obudowę przypominającą iPhone’y 5 i 5S i nowocześniejsze podzespoły z chipem Apple A9 na czele. Jego następca, czyli iPhone SE 2 (4,7”) wydany 15 kwietnia 2020 r. miał obudowę rodem z iPhone’ów 8, ale z układem Apple A13 Bionic. Trzeci i ostatnich z nich, czyli iPhone SE 3 (4,7” ) z 18 marca 2022 r. był zaś niemalże idetyczny, ale dostał chip Apple A15 Bionic.

Najnowszym telefonem Apple’a jest obecnie zaś iPhone 16e (6,1”) wydany 28 lutego 2025 r. W przeciwieństwie do iPhone’ów SE jego projekt bazuje na podstawowym telefonie z aktualnej kolekcji. Ma od niego nieco słabszą specyfikację (Apple A18 z jednym rdzeniem GPU mniej, brak obsługi MagSafe, notch, brak Sterowania Aparatem, tylko jeden obiektyw aparatu), ale za to jest od niego nieco tańszy. Co ciekawe, pracuje najdłużej na jednym ładowaniu ze wszystkich iPhone’ów w tym rozmiarze.

*warianty pojemnościowe udostępnione później lub niedostępne w przypadku wszystkich modeli

Zdjęcie główne: Sozina Kseniia / Shutterstock