Nowy raport o globalnej suszy jest przerażający. Inaczej spojrzysz na sposób, w jaki zużywasz wodę
W Dubaju trwa właśnie COP28 - światowa konferencja ONZ dotycząca globalnego ocieplenia. Z tej okazji specjalne Zgromadzenie Narodów Zjednoczonych ds. zwalczania pustynnienia (UNCCD) opublikowało raport na temat globalnego problemu, jakim jest susza.
Raport zatytułowany został "Global Drought Snapshot". UNCCD jest jedną z trzech instytucji powołanych do życia na Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku. Pozostałe dwie zajmują się zmianami klimatu (UNFCCC) i różnorodnością biologiczną (UN CBD).
Dane przedstawione w raporcie są alarmujące. Skutki coraz powszechniejszych susz na świecie stają się coraz bardziej dotkliwe. Najnowsze informacje dotyczące tego zagrożenia, oparte na badaniach przeprowadzonych w ciągu ostatnich dwóch lat i opracowane przez ONZ wskazują na "bezprecedensową sytuację kryzysową na skalę planetarną, w której ogromne skutki susz wywołanych przez człowieka dopiero zaczynają się ujawniać".
Tak wygląda przyszłość Ziemi
Raport wskazuje, że susza stanowi obecnie jedno z najpoważniejszych zagrożeń pochłaniających wiele istnień ludzkich i generujących znaczne straty gospodarcze oraz wpływających na liczne sektory społeczeństwa. Oto najważniejsze dane, jakie zostały tam przedstawione:
- 80 proc. to oczekiwany wzrost intensywności suszy w Chinach do 2100 r.,
- 23 miliony osób są poważnie zagrożone brakiem żywności w Rogu Afryki w grudniu 2022 r.,
- 630 000 km kw., czyli tyle, ile mniej więcej wynosi łączna powierzchnia Włoch i Polski zajmuje obszar Europy dotknięty suszą w 2022 r., kiedy to kontynent doświadczył najgorętszego lata i drugiego najcieplejszego roku w historii; to prawie czterokrotnie większy obszar niż średnia 167 000 km kw. w latach 2000-2022,
- 500 lat minęło od czasu, gdy Europa po raz ostatni doświadczyła suszy tak dotkliwej jak w 2022 r.,
- 170 milionów ludzi może doświadczyć ekstremalnej suszy, jeśli średnie globalne temperatury wzrosną o 3 st. Celsjusza powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej; to o 50 mln więcej niż oczekiwano, przy założeniu, że wzrost średniej temperatury na świecie zostanie ograniczony do 1,5 st. Celsjusza,
- 70 proc. upraw zbóż zostało zniszczone przez suszę w regionie Morza Śródziemnego w latach 2016-2018,
- 33 proc. pastwisk w Afryce Południowej zostało utraconych z powodu suszy,
- 2 lub 3 razy większe jest spodziewane ryzyko utraty lasów w regionie śródziemnomorskim przy ociepleniu o 3 st. Celsjusza powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej, w porównaniu z obecnie szacowanym poziomem ryzyka,
- 85 proc. ludzi, którzy mieszkają w krajach o niskim lub średnim dochodzie, zostało dotkniętych suszami,
- 15 razy większe jest prawdopodobieństwo śmierci w wyniku powodzi, suszy i burz w regionach o wysokiej podatności na takie katastrofy.
Jak stwierdził sekretarz wykonawczy UNCCD, Ibrahim Thiaw:
W przeciwieństwie do innych katastrof, które przyciągają uwagę mediów, susze zdarzają się po cichu, często pozostając niezauważone i nie wywołując natychmiastowej reakcji publicznej i politycznej. Ta cicha dewastacja utrwala cykl zaniedbań, pozostawiając dotkniętą ludność w izolacji. Wraz z rosnącą częstotliwością i dotkliwością susz, wraz z kurczeniem się poziomów zbiorników i spadkiem plonów, wraz z utratą różnorodności biologicznej i rozprzestrzenianiem się głodu, potrzebne są zmiany transformacyjne. Mamy nadzieję, że ta publikacja posłuży jako sygnał ostrzegawczy.
Więcej o walce z globanym ociepleniem przeczytasz na Spider's Web:
Według ustaleń raportu do najważniejszych zadań, jakie trzeba podjąć w celu zbudowania globalnej odporności na suszę, należą: rekultywacja gruntów, zrównoważone nimi zarządzanie i praktyki rolnicze przyjazne naturze. Wprowadzając uprawy odporne na suszę, wydajne metody nawadniania, uprawy bezorkowe i inne praktyki ochrony gleby, globalny sektor rolniczy może zmniejszyć wpływ suszy na plony oraz dochody.
Jako ludzkość nie mamy alternatywy
Jak możemy przeczytać w raporcie "Global Drought Snapshot", kolejnym kluczowym elementem globalnej odporności na suszę jest efektywna gospodarka wodna. To pojęcie obejmuje inwestowanie w zrównoważone systemy zaopatrzenia w wodę, środki ochrony i promowanie technologii wodooszczędnych. Niezbędne są także systemy wczesnego ostrzegania przed suszą. Inwestycje w monitorowanie meteorologiczne, gromadzenie danych i narzędzia oceny ryzyka mogą pomóc w szybkim reagowaniu na sytuacje kryzysowe związane z suszą i tym samym minimalizować ich skutki.
W końcowej części raportu zwarta jest trzeźwiąca diagnoza, która mówi wprost, że:
(…) jako ludzkość, nie mamy alternatywy dla pójścia naprzód w sposób, który szanuje granice planety i współzależności wszystkich form życia. Musimy osiągnąć wiążące globalne porozumienia w sprawie proaktywnych środków, które mają zostać podjęte przez narody w celu ograniczenia okresów suszy.
Autorzy raportu zwracają również uwagę na fakt, że im mniej miejsca na planecie zajmuje działalność człowieka, tym większe są szanse na to, że naturalne cykle hydrologiczne pozostaną nienaruszone. Innymi słowy, według ONZ, przywrócenie, odbudowa i rewitalizacja wszystkich tych środowisk, które zdegradowaliśmy i zniszczyliśmy, jest najważniejszym wyzwaniem naszych czasów, którego nie możemy odłożyć na później.