Lockheed Ring Wing to latający władca pierścieni. Tak miał wyglądać samolot z okrągłym skrzydłem

Lata 80. XX wieku to era niekonwencjonalnego myślenia w projektowaniu samolotów, które miały zrewolucjonizować komercyjne podróże lotnicze. Doskonałym przykładem jest Lockheed Ring Wing. Choć jego wygląd może być dla nas śmieszny i nienaturalny, to prawa fizyki mówią co innego.

Lockheed Ring Wing został zaprojektowany jako duży samolot pasażerski, mierzący 52 m długości. Skrzydło łączyło się z kadłubem pośrodku jego długości i wyginało się do tyłu, łącząc się nad samolotem, tworząc swego rodzaju pierścień. Wysokość takiego skrzydła miała wynosić 23 m. Samolot mógłby pomieścić do 120 pasażerów i był szczególnie dobrze przystosowany do tras lokalnych, które nie wymagały wysokich pułapów.

Więcej o niezwykłych samolotach przeczytasz na Spider's Web:

No dobrze, ale po co w ogóle projektować taki samolot? Jednym z najciekawszych aspektów tego projektu była jego potencjalna oszczędność paliwa. Samolot z pierścieniowym skrzydłem unikał potrzeby stosowania konwencjonalnych skrzydeł, co zmniejszało wiry na ich końcówkach i spadki ciśnienia, które one powodują. To skutkowało tym, że skrzydło generowało więcej siły nośnej, co pozwalało na zmniejszone zużycie paliwa czy krótsze pasy startowe.

Pomimo swojego innowacyjnego projektu i potencjalnych zalet, samolot Lockheed Ring Wing napotkał wiele wyzwań, które uniemożliwiły mu lot. Jednym z głównych problemów były zwiększone opory, które w zasadzie niwelowały oszczędność paliwa uzyskaną z większej siły nośnej. Ponadto koncepcja skrzydła pierścieniowego nie jest tak dojrzała jak konwencjonalne projekty samolotów, co czyniło ją ryzykowniejszą i droższą inwestycją. Finansowanie stało się znaczącą przeszkodą, ponieważ inwestorzy byli niechętni do wspierania projektu z tak wieloma niewiadomymi.

Koncepcja samolotu ze skrzydłem pierścieniowym nie jest całkiem nowa i ma swoje korzenie w początkach lotnictwa. Francuzi byli jednymi z pierwszych, którzy eksperymentowali ze skrzydłami zamkniętymi. Jednym z najwcześniejszych przykładów był samolot Bleriot III, zbudowany w 1906 r. przez Louisa Bleriota i Gabriela Voisina.

Miał on dwa pierścieniowe skrzydła umieszczone jedno za drugim. Późniejsze wersje zastąpiły przednie pierścieniowe skrzydło konwencjonalnym skrzydłem dwupłatowym i dodały statecznik poziomy, tworząc trójpłatowiec. Niestety, samolot Bleriot został zniszczony podczas pierwszych prób.

W latach 50. XX wieku powstał inny pierścieniopłat SNECMA C.450 Coleoptere. Projekt Coleoptere był inspirowany pracami austriackiego inżyniera Helmuta von Zborowskiego. W 1952 r. przedstawił swój pomysł francuskiej firmie SNECMA, która zainteresowała się nim i zatrudniła go jako konsultanta. Samolot dobył kilka udanych lotów, ale rozbił się w 1959 r.

Samolot Lockheed Ring Wing pozostaje intrygującym rozdziałem w historii projektowania lotniczego. Choć nigdy nie wzbił się w powietrze, jego niezwykłe podejście do rozwiązywania niektórych długotrwałych wyzwań lotnictwa sprawia, że jest on przedmiotem ciągłego zainteresowania.