Bill Gates robi coraz więcej, byś zapomniał o schabowym. Nic dziwnego: to bardzo mu się opłaca

Nature's Fynd jest firmą założoną przez Marka Kozubala. Specyficznego grzyba odkryto w parku Yellowstone. W wyniku fermentacji i innych chemicznych sztuczek powstało Fy. Zdaniem twórców produkt ma 50 proc. więcej protein niż tofu oraz tyle tłuszczu, co w 1/10 kawałku wołowiny.

Mięso na bazie Fy podobno smakuje bardzo… mięśnie. Tego rzecz jasna na razie sprawdzić nie możemy, ale osoby odpowiedzialne za składnik zachwalają jego wartości odżywcze i smakowe. Billowi Gatesowi to wystarczyło, skoro zdecydował się zainwestować w firmę, która zdążyła zebrać 158 mln dol. Plany są ambitne – fabryka w Chicago i produkcja „mięsa” jeszcze w tym roku.

Dla Billa Gatesa nie jest to pierwsza inwestycja. Wcześniej Gates, ale też Jeff Bezos (który zresztą zainteresował się i także dołożył nieco grosza Nature's Fynd) zainwestowali miliony dolarów w Memphis Meats. To firma posiadająca kilka bardzo cennych patentów, jeśli chodzi o produkcję syntetycznych zamienników wołowiny, wieprzowiny, kurczaka i ryb.

Gates uważa, że produkcja mięsa to jeden z głównych czynników odpowiedzialnych za globalne ocieplenia. I faktycznie: to właśnie hodowla zwierząt odpowiada za największą emisję gazów cieplarnianych w rolnictwie, czyli 15 proc. całości. Według innych wyliczeń produkcja mięsa generuje więcej CO2 niż cały sektor transportu.

Paradoksalnie choć Polacy jedzą mniej mięsa, to jego produkcja w naszym kraju rośnie. Jak to możliwe? Bo je eksportujemy. Dlatego jak zauważył w jednym ze swoich felietonów Kamil Fejfer, który właśnie dołączył do Spider’s Web+, indywidualne dietetyczne zwyczaje oczywiście mają znaczenie, ale nie aż tak duże, jakbyśmy tego chcieli.

Co z tego, że Polacy przerzucą się na kotlety z soi, selera czy nawet wulkanicznego grzyba, skoro gdzieś indziej na świecie spożycie mięsa wzrasta, a polscy producenci wypełniają to zapotrzebowanie zwiększeniem produkcji?

Zatem bardziej pomocne dla klimatu byłoby wprowadzenie prawa, które ograniczyłoby emisję w hodowli albo większe opodatkowanie mięsa – środki pozyskiwane w ten sposób można byłoby inwestować w alternatywy dla produktów odzwierzęcych albo inne proekologiczne rozwiązania. Kamil Fejfer sugerował też zmianę „architektury sklepów w ten sposób, żeby produkty mięsne znajdowały się w przestrzeniach mniej uczęszczanych”. Tyle że wielkie sieci same z siebie tego nie zrobią – ktoś, czytaj: państwo, musi ich do tego zmusić.

Tymczasem zupełnie inną strategię przyjmuje Gates oraz pozostali najbogatsi, którzy chętnie inwestują w coraz to nowsze start-upy zajmujące się wytwarzaniem białka z czego tylko się da. „Coraz częściej jem syntetyczne mięso” – pisał Bill Gates podczas jednego z AMA na Reddicie, wyjaśniając, jak sam próbuje przyczynić się do naprawy świata.

Z kolei w swojej książce zachęcał bogate państwa zachodu na przerzucenie się na syntetyczne mięso.

Gates snuje wizje o biednych krajach zajadających się mięsem z laboratorium – które, jak sam przyznaje, może być droższe od tego prawdziwego, przynajmniej na początku – za nic mając szacunki, że produkcja mięsa jednak rośnie. Według najnowszych danych Organizacji Narodów Zjednoczonych w tym roku odnotowany będzie 2,2 proc. wzrost.

Mam jednak wrażenie, że Gates zdaje sobie z tego sprawę i doskonale wie, że dla niego najważniejsza jest indywidualizacja diety osób z bardziej majętnych państw. W jego interesie leży, aby ludzie przerzucili się na sztuczne mięso, bo po prostu inwestuje w te start-upy. A hasła o walce z globalnym ociepleniem po prostu dzisiaj dobrze brzmią.

Gdyby Gatesowi faktycznie zależało na klimacie, przestałby latać samolotem naciskałby na wprowadzenie realnych zmian przez polityków. Liczby nie kłamią – nawet gdyby cały świat jakimś cudem zrezygnował z mięsa, to dalej byłoby to tylko 15 proc. mniej emisji w rolnictwie.

Musimy pamiętać, że miliarderzy mogą mieć dobre chęci i usta pełne frazesów, ale koniec końców zależy im tylko na zysku. Oni świata nie uratują, a na pewno nie zachęcając nas do indywidualnych decyzji.