Gry są jak jajka i dostają teraz termin ważności. Ubisoft właśnie kasuje część z nich

Trudno się spodziewać, by twórcy gry online utrzymywali w nieskończoność odpowiedzialne za nią serwery. Można z dużą dozą pewności założyć, że każdy gracz kupujący grę wideo przeznaczoną głównie do trybu multiplayer ma świadomość, że za kilka lat prawdopodobnie już nikt z nim w tę grę grać nie będzie - bo pojawi się coś zupełnie nowego. A jak znikną chętni, to i serwery gry zostaną wyłączone. Trudno się tu czegoś czepiać, nieprawdaż?

Czytaj też:

Sytuacja wygląda zupełnie inaczej w momencie, gdy z uwagi na upływ czasu przestaje działać gra z trybem dla pojedynczego gracza. Trudno zrozumieć sytuację, w której gracz wyjmuje z szafy starszą konsolę, umieszcza płytkę w napędzie, po czym widzi komunikat na ekranie, że z dalszej zabawy nici. Mimo że gra nie powinna potrzebować Internetu do czegokolwiek. A tymczasem absolutnie wszystkie CD do PlayStation i kartridże do Pegasusa działają, jakby były kupione wczoraj.

Francuskie wydawnictwo i tak obeszło się ze swoimi fanami łaskawie. Większość gier pozostanie sprawna (pełną listę wyłączanych gier znajdziesz na końcu artykułu). Nie będzie w nich działać łączenie z Kontem Ubisoft, komponenty online czy wszelkie inne rzeczy związane z łącznością z chmurą. Niestety w przypadku kilku gier znikną też treści fabularne, tylko dla pojedynczego gracza.

Chodzi o dodatki do gier, tak zwane DLC, rozszerzające scenariusz gry. Rozszerzenia dla Assassin’s Creed 3, Assassin’s Creed Brotherhood, Assassin’s Creed Liberation, Kierowca Scan Francisco, Far Cry 3, Książę Persji: Zapomniane Piaski, Cichy Łowca 5 będą zdatne do użytku tylko, jeżeli zostaną zainstalowane przed wyłączeniem serwerów. Później ich instalacja nie będzie możliwa - nawet jeśli gracz owe dodatki zakupił.

Nie jest przy tym możliwe pobranie sobie plików DLC i wykonanie ich kopii zapasowej. Gry single player staną się niekompletne, bo... no właściwie bo nie wiadomo co. Prawdopodobnie wraz z wyłączeniem serwerów Ubisoft nie będzie mógł już weryfikować legalności pliku z dodatkiem. Biorąc jednak pod uwagę zakończenie obsługi technicznej gry i jej sprzedaży, trudno odgadnąć czemu byłoby to dla kogokolwiek problemem.

Najczęściej przy tym obrywa się graczom kolekcjonującym gry na PC. Ci bowiem musza się mierzyć nie tylko z widmem wyłączenia serwerów samej gry, ale też tych odpowiedzialnych za weryfikację jej legalności. Największa liczba permanentnych awarii gier dotyczy wyłączenia serwerów starych zabezpieczeń antypirackich. Mechanizm DRM nie może się połączyć z usługą weryfikacyjną, intepretuje sytuację jako próbę uruchomienia gry bez licencji i taką możliwość blokuje. Jeżeli twórca gry owego mechanizmu nie usunie przez łatkę, gra staje się nieuruchamialna.

Inne przypadki wyłączania gier single player przez zbyt głęboką integrację usług online zdarzają się, gdy owe gry są związane z platformami przeznaczonymi do zamknięcia. Szczególnie głośne było swego czasu wyłączenie microsoftowej usługi Games for Windows Live, z którą powiązanych była niemała liczba gier. Niektórzy twórcy zdecydowali się je ratować, ale nie zawsze robili to umiejętnie. Dla przykładu, Rockstar uwolnił od Windows Live grę Grand Theft Auto IV (brawo!), po czym... wprowadził obowiązek łączenia się z innym serwerem (eee...?).

Ktoś mógłby pomyśleć, że to tylko problem gier na PC. To, niestety, nieprawda. Znaczna część konsolowych wersji gier studia Telltale Games jest dziś niegrywalna. Na starszych konsolach nie działa też Scott Pilgrim Vs. The World. A nawet i niedawno wyszło pewne niemiłe szydło z worka: rewelacyjne Gran Turismo 7 na PS4/PS5 nie działało przez kilka dni z uwagi na wbudowane w grę zabezpieczenia, wymagające do trybu single-player łączności online. Czyli za kilka lat i Gran Turismo 7 przestanie działać.

Niestety gracze mogą dziś niewiele z tym fantem zrobić. Sytuacja w żaden sposób nie jest unormowana prawnie. Znaczy się jest - ale nie po myśli graczy. Ci bowiem nabywają grę w formie, w jakiej jest sprzedawana - a przecież to, sam kod gry, nie jest im odbierany. Z kolei dostęp do usług online powiązanych z grą reguluje licencja, w której każde wydawnictwo się stosownie zabezpiecza. Dopóki na pudełku z grą widnieje informacja, że ta wymaga łączności online - wszystko jest (niestety) w porządku.

W przyszłości będzie jeszcze gorzej. Znaczna część nowoczesnych urządzeń do gier wymaga łączności z Internetem. Najsurowszy jest pod tym względem Xbox, który, jeśli raz na kilka dni nie połączy się z serwerami Xbox Live, blokuje dostęp do wszystkich gier. Co oznacza, że za kilkanaście lub więcej lat konsola oraz wszystkie na nią gry będą nadawały się na śmietnik. Czego nie można powiedzieć o wydanych przed dekadami Sony PlayStation, Sega Dreamcast i Nintendo Entertainment System - dopóki się nie popsują, będą działać po wsze czasy. Może doczekają tych lepszych, w których również i nowsze gry będą faktycznie należeć do gracza, a nie będą (w praktyce) mu tylko użyczone.