W stronę Układu Słonecznego lecą miliony obiektów. Znaleziono winnego
Alfa Centauri wyrzuca w naszą stronę miliony obiektów. W Układzie Słonecznym znajduje się mnóstwo planetoid, komet, a nawet maleńkich cząsteczek, które pochodzą z naszego gwiezdnego sąsiedztwa.
Układ Alpha Centauri od zawsze fascynował astronomów i miłośników kosmosu. To najbliższy nam układ gwiezdny, oddalony o zaledwie 4,37 lat świetlnych. Nowe badania opublikowane w Planetary Science Journal, rzucają jednak nowe światło na jego wpływ na nasz Układ Słoneczny.
Naukowcy Cole Greg i Paul Wiegert z Uniwersytetu Zachodniego Ontario sugerują, że materiał pochodzący z Alpha Centauri może już znajdować się w naszym otoczeniu.
Nasze układy zbliżają się do siebie
Alpha Centauri to układ składający się z trzech gwiazd: Alpha Centauri A, Alpha Centauri B oraz Proxima Centauri. Wiadomo, że wokół Proximy krążą planety, ale pytanie brzmi: czy odłamki pochodzące z tego układu mogą do nas faktycznie docierać?
Według badań Grega i Wiegerta odpowiedź brzmi: tak. Alpha Centauri zbliża się do naszego Układu Słonecznego z prędkością 22 km/s, co oznacza około 79 000 km/h. Za około 28 000 lat osiągnie najbliższy punkt wobec Słońca i znajdzie się w odległości około 200 000 jednostek astronomicznych (AU).
To nadal bardzo daleko, ale wystarczająco blisko, by wyrzucony z Alpha Centauri materiał miał szansę dotrzeć do naszego Układu Słonecznego.
Zbadaliśmy, czy Alpha Centauri może wyrzucać planetoidy z szybkością porównywalną z naszym Układem Słonecznym, gdzie Jowisz czasami grawitacyjnie „wystrzeliwuje” planetoidy i komety w przestrzeń międzygwiazdową - mówi dr Paul Wiegert.
Więcej o Alfa Centauri przeczytasz na Spider's Web:
Miliony skał z Alfa Centauri
Zgodnie z wyliczeniami naukowców w naszym Układzie Słonecznym może znajdować się - uwaga! - nawet milion 100-metrowych skał wyrzuconych przez naszego gwiezdnego sąsiada. To dużo, choć w kosmicznych skalach jest to zaledwie ułamek kosmicznego gruzu, który krąży w naszym układzie. Problemem jest więc natrafienie na odpowiedni obiekt.
Według naukowców szansa na to, że międzygwiezdny gość znajdzie się w odległości mniejszej niż dziesięć jednostek astronomicznych (czyli 1,5 mld km) od Słońca, wynosi zaledwie jedną na milion. Większość z nich prawdopodobnie znajduje się w Obłoku Oorta, w dużej odległości od Słońca.
Jednak nie wszystkie obiekty zostają uwięzione z dla od naszej planety. Codziennie 10 cząsteczek z Alfa Centauri staje się wykrywalnymi meteorami w ziemskiej atmosferze, a liczba ta wzrośnie dziesięciokrotnie w ciągu najbliższych 28 000 lat.
Pomocna grawitacja
Alfa Centauri jest uważany za "dojrzały" układ gwiezdny mający około pięciu miliardów lat. Takie dojrzałe układy wyrzucają mniej materiału w przestrzeń międzygwiazdową, ale ponieważ Alfa Centauri ma trzy gwiazdy i wiele planet, które stanowią doskonałe "katapulty grawitacyjne", prawdopodobnie wciąż wyrzuca znaczną ilość obiektów.
Choć dojrzałe układy gwiazd prawdopodobnie wyrzucają mniej materii, obecność wielu gwiazd i planet zwiększa prawdopodobieństwo grawitacyjnego rozproszenia elementów z pozostałych rezerwuarów planetozymali (małe ciało niebieskie zbudowane ze stałej materii, zalążek planety), podobnie jak ma to miejsce obecnie z wyrzucaniem z naszego Układu Słonecznego planetoid lub komet – piszą autorzy.
Nowe badania dają zaskakujące odpowiedzi
Badania Grega i Wiegerta otwierają nowy rozdział w zrozumieniu dynamiki materii w przestrzeni międzygwiezdnej i pozwalają spojrzeć na nasz Układ Słoneczny z zupełnie innej perspektywy.
Jeśli materiały z Alpha Centauri faktycznie są obecne w naszym Układzie Słonecznym, może to oznaczać, że mamy możliwość badania obiektów pochodzących z innego układu gwiezdnego, bez potrzeby wysyłania kosztownych misji kosmicznych.
To ekscytująca perspektywa, ponieważ może pomóc w lepszym zrozumieniu składu chemicznego innych układów planetarnych, a także procesów, które przenoszą materiały między gwiazdami.
