Polscy naukowcy zaskakują grafenem. Chodzi o wizyty u dentysty i loty w kosmos

Fizycy z Politechniki Warszawskiej we współpracy z ekspertami z Warszawy, Katowic i Łodzi zbadali nanokompozyty na bazie grafenu, które mogą być wykorzystane w materiałach służących ochronie radiologicznej. Wyniki badań znalazły się na łamach magazynu Scientific Reports. 

Grafen to materiał zbudowany z pojedynczej warstwy atomów węgla, ułożonych w regularną, sześciokątną sieć. Jest on niezwykle wytrzymały, lekki i znakomicie przewodzi zarówno prąd elektryczny, jak i ciepło. Te unikalne właściwości sprawiają, że grafen jest uważany za jeden z najbardziej obiecujących materiałów XXI wieku.

Kto w gabinecie dentystycznym robił RTG zębów, ten zapewne kojarzy ciężki fartuch, który trzeba nałożyć przed zrobieniem zdjęcia. Tego typu okrycie jest zwykle wykonywane z ołowiu – jego wysoka gęstość gwarantuje dobrą ochronę przed niepotrzebnym napromienieniem tarczycy, klatki piersiowej i jamy brzusznej.

Czy jednak tego typu osłony zawsze muszą się charakteryzować dużym ciężarem, a przez to ograniczoną funkcjonalnością?

Więcej o odkryciach polskich naukowców przeczytasz na Spider`s Web:

Promieniowanie gamma i rentgenowskie to codzienność nie tylko w świecie medycyny, ale też przemysłu lotniczego i kosmicznego. Konieczną ochronę stanowią materiały na bazie wspomnianego ołowiu, ale również stali czy wolframu.

Wszystkie je łączy wysoka skuteczność, z którą w parze idzie jednak znaczący ciężar i niska elastyczność, co stanowi szczególny problem w przypadku zastosowań w awionice i sektorze kosmicznym.

Badacze z Wydziału Fizyki oraz Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej (Warszawa), Głównego Instytutu Górnictwa PIB (Katowice) i Zakładu Kontroli Jakości Badań i Ochrony Radiologicznej (Uniwersytet Medyczny w Łodzi) postanowili zbadać alternatywę w postaci nanokompozytów zawierających płatki grafenu.

Badacze zaproponowali lekki materiał łączący grafen i polimer ABS (mieszanka akrylonitrylu, butadienu i styrenu) o gęstości bliskiej 1g/cm3 (dla porównania gęstość ołowiu to 11,3g/cm3), wykazujący bardzo dobre parametry osłony radiacyjnej w zakresie promieniowania rentgenowskiego i gamma.

Dla niektórych energii tego promieniowania nowy materiał wykazuje rekordowe wydajności ochrony radiologicznej w porównaniu z innymi materiałami tej klasy.

Odkrycie polskich naukowców otwiera zupełnie nowe perspektywy w dziedzinie ochrony radiologicznej. i mogą przyczynić się do stworzenia nowych osłon radiacyjnych dla przemysłu i medycyny. Naukowcy planują kontynuować badania nad nanokompozytami na bazie grafenu, aby jeszcze lepiej poznać ich właściwości i poszerzyć zakres ich potencjalnych zastosowań.

Możemy być pewni, że w przyszłości będziemy świadkami kolejnych ważnych odkryć w tej dziedzinie.