Ray Kurzweil: Jesteśmy blisko nieśmiertelności. Warto go słuchać, bo nieraz przewidział przyszłość

Ray Kurzweil to amerykański informatyk, naukowiec, pisarz i futurolog. Urodził się 12 lutego 1948 r. w Nowym Jorku, jest propagatorem idei transhumanizmu i pionierem w dziedzinie rozpoznawania znaków optycznych (OCR), syntezy mowy, rozpoznawania mowy oraz elektronicznych instrumentów klawiszowych. W 1982 r. założył firmę Kurzweil Music Systems. Jest także autorem książek na temat sztucznej inteligencji, osobliwości technologicznej i transhumanizmu.

Nie przegap:

W swojej karierze Kurzweil był również zaangażowany w tworzenie Singularity University w Kalifornii, której celem jest przygotowanie ludzkości na przyspieszoną zmianę technologiczną. W 2011 r. zajął 30. miejsce w rankingu najbardziej wpływowych ludzi świata przeprowadzonym przez tygodnik TIME. Jest on uważany za jednego z wizjonerów przyszłości, a jego prace i teorie wywarły znaczący wpływ na rozwój technologii i przyszłe kierunki badań nad sztuczną inteligencją.

Od lat 90. XX wieku uczony dokonał 147 przewidywań, z których 115 okazało się poprawnymi, a kolejne 12 było zasadniczo poprawnych (różniących się o rok lub dwa), co daje mu imponujący wskaźnik trafności na poziomie 86 proc.. Jego system, znany jako Prawo Przyspieszających Zysków, opiera się na założeniu, że każdy podstawowy wskaźnik technologii informacyjnej podąża za przewidywalnymi i eksponencjalnymi trajektoriami.

Jednym z przykładów, jak Kurzweil wykorzystuje to prawo, jest jego przewidywanie dotyczące wzrostu mocy obliczeniowej komputerów, co jest intuicyjnie zrozumiałe dzięki takim paradygmatom jak Prawo Moore'a. Innym przykładem jest eksponencjalny wzrost ilości cyfrowych informacji dostępnych w Internecie, co Kurzweil często przedstawia jako bity na sekundę przesyłane przez Internet i które podwajają się w przybliżeniu co 1,25 roku.

Jego przewidywania dotyczą nie tylko mocy obliczeniowej czy wzrostu Internetu, ale także innych dziedzin, które stają się technologiami informacyjnymi, takich jak biomedycyna. Na przykład od kiedy genom ludzki zaczęto tłumaczyć na cyfrowy kod życia składający się z jedynek i zer, który może być przetwarzany przez komputery, również stał się on technologią informacyjną i podlega Prawu Przyspieszających Zysków.

Kurzweil w niezwykle ciekawym wywiadzie dla Wired (polecamy) opowiada między innymi o… śmierci, zachęcony do tematu przez jego rozmówcę. Futurolog patrzy na nią jednak z optymizmem. Nie dlatego, że wita ją z otwartymi ramionami - wręcz przeciwnie - a z uwagi na fakt, że szczerze wierzy, że Duże Modele SI to bardzo ważny, być może wręcz kluczowy krok do możliwości stania się nieśmiertelnym. Pod warunkiem, że tak rozumieć można cyfrową kopię mózgu uploadowaną do chmury.

Geniusz z wysoką precyzją przewidział narodziny ChatGPT (czy raczej usługi tego typu) już w 1999 r. Teraz w rzeczonym wywiadzie twierdzi, że osiągnie nieodróżnialną dla obserwatora kreatywność i zdolność do abstrakcyjnego rozumowania jeszcze w tej dekadzie i nie później niż do 2032 r.  Uważa też, że lata trzydzieste to czas, w którym nastąpi przełom w kwestii możliwości podłączenia mózgu do interfejsów cyfrowych. – Wielu już nad tym pracuje - jak zauważa.

Uczony przyznaje przy tym, że będzie z tym związana cała masa problemów. Dla przykładu - jak interpretować możliwość sklonowania takiej cyfrowej kopii zapasowej mózgu? Czy taka kopia zapasowa to faktycznie osoba, a kopia tej kopii to… klon tej osoby? - Nie mam wszystkich odpowiedzi – przyznaje Kurzweil.

Transhumanizm to ruch kulturowy i intelektualny, który ma na celu przekroczenie ograniczeń ludzkiego ciała i umysłu poprzez zastosowanie technologii. Jego zwolennicy wierzą, że możemy i powinniśmy wykorzystać naukę i technologię do ulepszenia naszych zdolności fizycznych i psychicznych, a nawet osiągnąć nieśmiertelność.

Nieśmiertelność w kontekście transhumanizmu często jest rozumiana jako możliwość nieustannego przedłużania życia, zdrowia i młodości. Dzięki postępowi w medycynie regeneracyjnej, nanotechnologii i biotechnologii, transhumaniści mają nadzieję, że będziemy mogli naprawiać uszkodzone tkanki, regenerować organy i w końcu zatrzymać lub odwrócić proces starzenia się. Wizja ta zakłada, że śmierć stanie się opcjonalna, a życie będzie mogło trwać tak długo, jak tylko sobie zażyczymy.

Jednak nieśmiertelność rodzi wiele pytań etycznych i filozoficznych. Czy nieograniczone życie nie spowoduje przeludnienia? Jakie będą społeczne konsekwencje, gdy tylko nieliczni będą mogli sobie pozwolić na kosztowne technologie przedłużające życie? Czy nieśmiertelność nie zmieni naszej natury ludzkiej, naszych relacji i wartości? Transhumanizm stawia przed nami wyzwanie, abyśmy zastanowili się, co naprawdę oznacza być człowiekiem i jak daleko jesteśmy gotowi posunąć się w dążeniu do doskonałości. Nic więc dziwnego, że taki backup staje się wizją wysoce kuszącą - przynajmniej dla niektórych.

Obecnie nie istnieje technologia, która mogłaby zapewnić nieśmiertelność w dosłownym znaczeniu. Jednakże, postęp w dziedzinie medycyny i biotechnologii otwiera nowe możliwości, które mogą znacząco wydłużyć ludzkie życie i poprawić jego jakość. Drukowanie organów w 3D to jedna z obiecujących technologii, która może zrewolucjonizować transplantologię. Dzięki tej metodzie, osoby oczekujące na przeszczep mogą otrzymać nowy organ bez konieczności szukania dawcy.

Eksperymenty związane z wymianą uszkodzonych fragmentów mózgu na sztuczne elementy już się odbywają. Takie interwencje mogą poprawić funkcje mózgu i przyczynić się do długowieczności. W przyszłości, modyfikacje genetyczne mogą pozwolić na przekraczanie ludzkich ograniczeń fizycznych i intelektualnych, co może również wydłużyć czas życia.

Chociaż te technologie są obiecujące, nadal znajdują się we wczesnych fazach rozwoju i nie gwarantują nieśmiertelności. Ponadto, istnieją etyczne i społeczne wyzwania związane z ich zastosowaniem, takie jak dostępność dla wszystkich ludzi i potencjalne konsekwencje dla społeczeństwa. Nieśmiertelność pozostaje na razie w sferze teoretycznej i filozoficznej dyskusji.

Nieśmiertelność poprzez przeniesienie świadomości do pamięci komputera to temat, który od dawna fascynuje naukowców i filozofów. Idea ta zakłada, że jeśli udałoby się dokładnie zmapować i odtworzyć wszystkie połączenia neuronalne ludzkiego mózgu w symulacji komputerowej, moglibyśmy osiągnąć formę nieśmiertelności cyfrowej. Taki transfer umysłu, znany również jako emulacja mózgu, mógłby teoretycznie pozwolić na kontynuację świadomości po śmierci biologicznego ciała.

Współczesne badania nad transferem umysłu koncentrują się na zrozumieniu złożoności ludzkiego mózgu i możliwościach symulacji jego działania. Naukowcy, tacy jak Henry Markram z Blue Brain Project, szacują, że ilość informacji potrzebnych do odtworzenia funkcjonalności ludzkiego mózgu w pamięci komputera wynosi 500 petabajtów, a moc obliczeniowa potrzebna do symulowania go w czasie rzeczywistym wynosi 1 EFLOPS. Choć obecne technologie nie są jeszcze na tyle zaawansowane, aby umożliwić pełny transfer umysłu, postęp w neuroinformatyce i rozwój mocy obliczeniowej komputerów napawają optymizmem co do przyszłych możliwości.

Jednakże nawet jeśli technologia transferu umysłu stanie się rzeczywistością, pojawią się liczne pytania etyczne i filozoficzne. Czy kopia cyfrowa świadomości będzie nadal ja, czy stanie się czymś innym? Jakie prawa powinny przysługiwać cyfrowym formom świadomości? I wreszcie, jakie będą społeczne i kulturowe konsekwencje, gdy ludzka świadomość będzie mogła być przenoszona lub nawet kopiowana? Te i inne zagadnienia wymagają głębokiej refleksji i dyskusji, które wykraczają poza same technologie, dotykając sedna ludzkiej tożsamości i istnienia.

Eksperymenty związane z przenoszeniem świadomości do komputera są wciąż w fazie teoretycznej i eksperymentalnej. Istnieją projekty badawcze i start-upy, które eksplorują tę koncepcję, ale na razie nie osiągnięto praktycznego sukcesu w pełnym transferze świadomości człowieka do maszyny.

Jednym z przykładów jest Human Brain Project, które ma na celu stworzenie komputerowego modelu ludzkiego mózgu, aby lepiej zrozumieć jego działanie i potencjalnie umożliwić symulację świadomości. Projekt ten, prowadzony przez neurobiologa Henry'ego Markrama, współpracuje z firmą IBM nad tworzeniem superkomputera, który mógłby naśladować działania ludzkiego mózgu.

Inne inicjatywy skupiają się na tworzeniu cyfrowych awatarów, które mogłyby żyć po naszej śmierci, wykorzystując zgromadzone dane i algorytmy sztucznej inteligencji do stworzenia wyobrażenia o osobie, która zmarła. Chociaż te projekty są obiecujące, to nadal są one dalekie od osiągnięcia rzeczywistego transferu świadomości.

Warto zaznaczyć, że pomysł przeniesienia świadomości do komputera rodzi wiele pytań etycznych i technologicznych, a cała koncepcja pozostaje głównie w sferze spekulacji naukowych i science fiction.

Mimo ogromnego szacunku, jaki bez wątpienia należy się Rayowi Kurzweilowi.