MAZ-7907 miał 24 koła, dwa czołgowe silniki i tylko jeden cel. Oto atomowa stonoga
W latach 80. ubiegłego wieku Związek Radziecki podjął próbę stworzenia monstrualnego pojazdu, który miałby służyć jako mobilna wyrzutnia dla potężnych, ważących ponad 100 t rakiet z głowicami atomowymi. Projekt był jednym z najbardziej ambitnych i tajemniczych przedsięwzięć wojskowych tamtych czasów.
Efektów tego projektu był MAZ-7907, potężna 24-kołowa ciężarówka zaprojektowana i wyprodukowana przez Mińską Fabrykę Samochodów (MAZ) na Białorusi. To jedyny na świecie pojazd posiadający 24 koła napędowe, w tym 16 skrętnych. Jest to zarazem jeden z największych i najcięższych samochodów w historii, o długości 28 m, szerokości 4,1 m i wysokości 4,4 m. Jego masa własna wynosiła ponad 65 t, a maksymalna masa całkowita z ładunkiem przekraczała 215 t.
Rój głowic atomowych
Aby poruszać się po drogach i terenie, MAZ-7907 wykorzystywał zaawansowany system napędowy, składający się z dwóch turbin gazowych o mocy 1250 KM każda (takich samych jak w czołgu T-80), generatora elektrycznego i 24 silników elektrycznych umieszczonych przy każdym kole. Każde koło miało także niezależne zawieszenie hydropneumatyczne, a osiem skrajnych osi było skrętnych, co poprawiało zwrotność pojazdu.
Do czego potrzebny był Sowietom tak wielki pojazd? 9 sierpnia 1983 r. rząd ZSRR wydał dekret o produkcji międzykontynentalnych pocisków balistycznych RT-23 Molodiec. Rakieta ta miała masę startową 104,5 tony i była wyposażona w dziesięć głowic jądrowych o mocy po 550 kiloton każda. Była to jedna z najsilniejszych i najcięższych rakiet w arsenale radzieckim, która mogła pokonać odległość ponad 10 tys. km i trafić w cel z dokładnością do 450 m.
Więcej o szalonych sowieckich pomysłach z czasów Zimnej Wojny przeczytasz na Spider`s Web:
MAZ-7907 miał być w stanie przewieźć i wystrzelić rakietę z dowolnego miejsca na terenie ZSRR, dzięki czemu stanowiłby trudny do wykrycia i zniszczenia element odstraszania nuklearnego. MAZ-7907 miał być zdolny do transportowania rakiety RT-23 w specjalnej kapsule startowej o długości 22,6 metra i średnicy 2,4 metra.
Jednak projekt nigdy nie został zrealizowany. Powody były różne: trudności techniczne, wysokie koszty, zmiany polityczne i koniec zimnej wojny. Zamiast tego rakieta RT-23 została rozmieszczona jako system bazujący w silosach lub na specjalnych pociągach.
Symbol nuklearnego wyścigu zbrojeń
Dwa prototypy MAZ-7907 zostały porzucone na terenie fabryki MZKT (dawnego MAZ) w Mińsku, gdzie można je było zobaczyć jeszcze w 2020 r. na zdjęciach satelitarnych. Jeden z nich był używany jako źródło części zamiennych dla drugiego, który był utrzymywany w stanie sprawności. W latach 90. ten drugi prototyp został wykorzystany do przewiezienia statku o długości 40 m między dwoma akwenami wodnymi.
MAZ-7907 był więc niezwykłym pojazdem, który nigdy nie spełnił swojego pierwotnego przeznaczenia, ale pozostawił po sobie fascynujący ślad w historii motoryzacji i techniki wojskowej. Był świadectwem kreatywności i innowacyjności inżynierów radzieckich, którzy stawiali czoła wyzwaniom, które wydawały się niemożliwe do pokonania. Był też symbolem zbrojeń nuklearnych, które zdominowały drugą połowę XX wieku i zagrażały światowemu pokojowi. MAZ-7907 to ciężarówka, która mogła przenieść 100-tonową rakietę atomową, ale na szczęście nigdy nie musiała tego zrobić.
