Mac Studio z M2 Ultra - czy naprawdę jest taki szybki? Oto porównanie z innymi komputerami

Mac Studio to stosunkowo nowy komputer w ofercie Apple’a, który pojawił się w portfolio firmy nieco ponad rok temu, a na WWDC 2023 doczekał się odświeżenia. Pod względem designu przypomina nieco przerośniętego Maka mini, ale i tak nadal jest maszyną malutką i leciutką. Komputer ma zaokrągloną kwadratową podstawę o szerokości i głębokości 19,7 cm, a jego wysokość to tylko 9,5 cm.

Czytaj też: MacBook Air 15” (2023). Czy większy faktycznie znaczy lepszy? Recenzja

Cały komputer jest tym samym mniejszy niż… karty graficzne z komputerów o podobnej mocy obliczeniowej. Waży też niewiele więcej od nich: 2,7 kg (z M2 Max) lub 3,6 kg (z M2 Ultra). Do tego ze względu na architekturę ARM nie wyje wiatrakami i praktycznie się nie grzeje, a to wszystko przy zachowaniu poboru mocy na poziomie maksymalnie 370 W (a to mniej niż popularne układy GPU).

Mimo zachowania niewielkich gabarytów Apple’owi udało się upchnąć do środka obudowy nowej wersji Maka Studio niezwykle potężne podzespoły. W bazowej wersji dostępny jest procesor Apple M2 Max (12-rdzeniowe CPU, 30-rdzeniowe GPU i 16-rdzeniowe NPU), który ma do dyspozycji 32 GB RAM-u i dysk o pojemności 512 GB.

Testowana przeze mnie wersja wyposażona została z kolei w procesor Apple M2 Ultra i to w tej mocniejszej wersji (24-rdzeniowe CPU, 76-rdzeniowe GPU i 32-rdzeniowe NPU). Do tego na pokładzie mamy tu 128 GB pamięci operacyjnej współdzielonej przez procesor i zintegrowany układ graficzny oraz dysk o pojemności 4 TB.

Bazowa wersja wyceniona została na 11,5 tys. zł, ale za 1200 zł można zwiększyć o 8 liczbę rdzeni procesora w chipie M2 Max (do 38 sztuk). Dopłata w wysokości 2400 zł podwaja ilość dostępnego RAM-u (do 64 GB); w wersji z mocniejszą wersją M2 Max można dopłacić też 4800 zł i mieć 96 GB RAM-u. Do wyboru są też dyski 1 TB (+1200 zł), 2 TB (+3600 zł), 4 TB (+7200 zł) i 8 TB (+14400 zł).

Ceny modeli z układami Apple M2 Ultra zaczynają się od 23 tys. W tym przypadku nie da się wybrać mniej niż 64 GB RAM-u i mniejszego dysku niż 1 TB. Za dodatkowe rdzenie GPU płaci się 6000 zł, a koszt wersji, którą testowałem (128 GB RAM-u i dysk 4 TB) to niemal 40 tys. zł. Za kolejne 12 tys. zł można byłoby mu dołożyć jeszcze RAM-u (łącznie 196 GB) oraz wybrać jeszcze większy dysk (8 TB).

W komputerze nie zabrakło licznych portów, w tym dwóch złącz USB-C* i slotu na karty pamięci SDXC (UHS-II) umieszczonych na froncie. To miła odmiana względem Maka mini, w którym dostęp do gniazd był utrudniony i wymagał grzebania z tyłu obudowy. Do pełni szczęścia brakuje tylko dostępu do USB-A z przodu komputera, no ale to komputer stacjonarny - można zamontować przejściówkę na stałe.

Tyle dobrego, że dwa gniazda USB-A (do 5 Gb/s) są z tyłu, co okazało się pomocne. Do tego na pleckach mamy też minijacka, HDMI, kolejne cztery porty USB-C (Thunderbolt 4, do 40 Gb/s), gniazdo Ethernet (10 Gb/s) i trójpinowe wejście na kabel zasilający (komputer nie wymaga zewnętrznego zasilacza). Szkoda tylko, że nie mogłem użyć kabla od Maka mini, bo nie jest kompatybilny.

*w przypadku wersji z M2 Max przepustowość portów na froncie to 10 Gb/s; w wersji z Max Ultra przepustowość to 40 Gb/s z obsługą Thunderbolt 4

W tej bazowej wersji z chipem Apple M2 Max mamy do dyspozycji pamięć o przepustowości 400 GB/s, jeden silnik dekodujący wideo, dwa silniki kodujące wideo i dwa silniki kodujące i dekodujące format ProRes. W przypadku Apple M2 Ultra, który jest (w uproszczeniu) dwoma układami Apple M2 Max połączonymi ze sobą, mamy tym samym pamięć o przepustowości 800 GB/s i dwukrotnie więcej silników kodujących i dekodujących wideo.

Mac Studio w wersji z M2 Max jest w stanie obsłużyć cztery ekrany odświeżane w 60 Hz o rozdzielczości 6K poprzez USB-C, a do tego można podpiąć 60-hercowy wyświetlacz 4K do portu HDMI. W przypadku modeli z M2 Ultra można używać do ośmiu paneli 4K (60 Hz), do sześciu 6K (60 Hz) lub do trzech 8K (60 Hz). W przypadku 4K maksymalna obsługiwana częstotliwość odświeżania to 240 Hz; sam korzystałem podczas testów z monitora Apple Studio Display o rozdzielczości 5K (60 Hz).

Final Cut Pro to jedna ze sztandarowych aplikacji Apple’a dla profesjonalistów zajmujących się obróbką wideo, która nie ma wersji przygotowanej z myślą o maszynach z Windowsem. Miałem jednak okazję porównać, jak radzi sobie Mac Studio z układem Apple M2 Ultra i 128 GB RAM-u względem mniejszego i dwukrotnie tańszego Maka Mini z chipem M2 Pro i 32 GB RAM-u.

Na pierwszy ogień poszedł projekt z trwającym pół minuty filmem w 4K i 30 FPS-ach (Rec. 2020 HLG) bez efektów i przejść. W przypadku Maca Studio eksport do nieskompresowanego pliku (10 bit, 4:2:2) o wadze ponad 20 GB trwał dokładnie… 8 sekund. Użycie opcji h.264 (200 MB) wydłużyło proces do 10 sekund, podczas gdy wybranie opcji Source - Apple ProRes422 (3 GB) skróciło go do 7 sekund.

Dla porównania Mac mini poradził sobie z tym zadaniem w odpowiednio 11, 22 i 9 sekund. Ponieważ ten konkretny projekt pochodził z Final Cut w wersji na iPada, mogłem sprawdzić, jak radzi sobie z tym samym zadaniem iPad Pro w wersji 11-calowej z procesorem Apple M1 i okazuje się, że niewiele gorzej, gdyż eksport do formatu h.264 trwał 22 sekundy - tyle co na Maku mini z M2 Pro.

Do klipów dodałem przejścia i podłożyłem voiceover. Eksport bez kompresji trwał 15 sekund, a plik wynikowy miał 75 GB. Użycie kodeka h.264 wydłużyło czas eksportowania takiego filmu do 23 sekund, (i zmniejszyło rozmiar do 850 MB). Wybranie opcji Source - Apple ProRes422 skróciło czas do 13 sekund przy rozmiarze pliku 4,7 GB. Mac mini na te same zadania potrzebował odpowiednio 22, 68 i 17 sekund.

Na koniec sprawdziłem trwające 5 minut wideo z klipów nagranych iPhone’em w 4K z HDR, w którym dorzuciłem przejścia, korekcję kolorów, filtry, odszumianie audio, stabilizację obrazu i masę innych efektów, aby sprawdzić, czy da się ten komputer zagiąć. Eksport pięciominutowego materiału w pionowym 4K i 60 klatkach do nieskompresowanego formatu (10 bit, 4:2:2) o wadze 400 GB nie sprawił może, że Mac Studio się spocił, ale zajęło to maszynie równiutkie 3 minuty, czyli 180 sekund.

Wybranie formatu h.264 przy tym projekcie wydłużyło eksport o 15 sekund do 195 sekund przy pliku o rozmiarze blisko stukrotnie mniejszym (4,7 GB). Z kolei użycie ustawienia Source - Apple ProRes422 pozwoliło zaoszczędzić 18 sekund (łącznie 162 sekundy) przy ponad dziesięciokrotnie mniejszym wideo (30 GB). W przypadku Maka mini z M2 Pro eksport do tych samych formatów trwał odpowiednio 280, 405 i 237 sekund, a komputer zrobił się naprawdę ciepły. Tutaj faktycznie widać (i czuć!) różnicę.

Jeśli chodzi o codzienną pracę, to… nie czuć różnicy względem Maka mini z Apple M2 Pro i 32 GB RAM-u, na którym pracuję od kilku miesięcy. Już tamta maszyna ma na tyle duży zapas mocy obliczeniowej, by perfekcyjnie radzić sobie z biurowymi zadaniami oraz podstawową obróbką materiałów multimedialnych.

Mac Studio to oczywiście nie jest maszyna do Worda i Chrome’a. Z tego powodu postanowiłem sprawdzić, jak radzi sobie w takich programach niepochodzących od Apple’a, w tym Adobe After Effects, Blender, Handbrake i Davinci Resolve Studio w porównaniu do trzech maszyn z Windowsem, wśród których są:

Do tego przetestowaliśmy dla porównania MacBooka Air z procesorem M1 i 16 GB RAM-u. Na start puściłem test Blackmagic RAW Speed Test, w którym porównałem wydajność testowanych pecetów z Windowsem oraz obu komputerów Mac. 

Sprawdziłem też szybkość zapisu i odczytu dysku i tutaj Mac Studio nie zawodzi. W benchmarku Blackmagic Disk Speed Test osiągał on wyniki rzędu 6300 Mb/s i 5700 Mb/s przy odpowiednio zapisie i odczycie danych. Dla porównania MacBook Air z procesorem M1 i dyskiem o pojemności 1 TB osiągał w obu tych testach wyniki w granicach około 2900 Mb/s.

Pierwszy test polegał na stworzeniu przykładowej animacji w oprogramowaniu Adobe. Mac Studio rozłożył konkurencję na łopatki i poradził sobie z tym zadaniem w zaledwie 1:41 min. Dla porównania Mac mini potrzebował ponad trzykrotnie więcej czasu, by przygotować ten sam render 7:03 min.

A jak poradziły sobie pecety? Ten z kartą graficzną RTX 4090 zbliżył się do wyniku Maka Studio (2:15 min), ale maszyna z układem GTX 1080Ti na pokładzie była z kolei wolniejsza nie tylko niż Mac Studio, ale również wypadał gorzej niż… laptop Apple’a z M1 (8:10 min).

Nie jest tajemnicą, że obróbka grafiki 3D to nie jest obszar, w którym komputery Apple’a brylują. Mimo to postanowiłem sprawdzić, ile będzie trwało generowanie przykładowego obrazka w Blenderze, który niedawno dostał obsługę akceleracji GPU z użyciem technologii Metal.

Niestety tak jak się spodziewałem, wyniki nie są zbytnio zachęcające. PC z układem RTX 4090 poradził sobie z przykładowym projektem w 2:03 min. Maszyna z RTX 2080Ti potrzebowała na to samo 5:54 min, a pecet z leciwym 1080Ti zwrócił wynik w 14:44 min. MacBook Air z M1 spędził nad tym zadaniem 65 minut.

Mac Studio ten sam projekt mielił… nieco ponad pół godziny. To dwukrotnie szybciej niż bazowy laptop Apele’a, ale i tak jest kiepsko. Nawet ponowny render, który jest szybszy, trwał 3:50 min, czyli blisko dwukrotnie dłużej, niż zrealizowanie tego zadania po raz pierwszy przez peceta z grafiką RTX 4090.

W tym przypadku postanowiliśmy sprawdzić przygotować render filmu do formatu h.265 (10 bit; 4:2:2). Mac Studio poradził sobie tutaj całkiem sprawnie, bo zadanie zajęło mu 2:28 min, a to trzykrotnie szybciej niż w przypadku MacBooka z M1 (9:13 min). Komputer z GTX 1080Ti potrzebował z kolei 8:40 min.

Co jednak ciekawe, PC z układem RTX 2080Ti potrzebował do wykonania tego zadania dokładnie tyle samo czasu, co Mac Studio (2:28 min). W zestawieniu wygrywa z kolei maszyna z RTX 4090, która ścięła czas na przygotowanie renderu w tym formacie do 1:51, co pozwoliło zaoszczędzić ponad pół minuty.

Przygotowaliśmy cztery różne testy z użyciem oprogramowania Davinci Resolve Studio od Blackmagic Design. Jeden z nich polegał na podbijaniu rozdzielczości do 8K, drugi na redukcji szumów (Temporal NR i Spatial NR w najdokładniejszym trybie). Do tego doszły Optical Flow i Magic Mask - Person.

Superscale 8K

Redukcja szumu

Optical Flow

Magic Mask - Person

Mac Studio radzi sobie bardzo dobrze, ale w większości przypadków w multiplatformowych apkach nie jest w stanie konkurować ze skrzynką z topową kartą graficzną Nvidii z serii RTX i topowym procesorem Intela z serii i9. Trzeba jednak pamiętać o tym, że sama taka karta graficzna jest większa i pobiera więcej energii niż cały komputer Apple’a.

Ciekaw jestem, czy i jak z powyższymi zadaniami poradziłby sobie nowy Mac Pro, czyli najpotężniejszy stacjonarny komputer Apple’a z obudową typu tower i chipami z rodziny Apple M2. Został on zaprezentowany ramię w ramię z odświeżonym Makiem Studio podczas keynote otwierającego konferencję WWDC 2023.

Współpraca przy testach: Piotr Zając