Małe jest piękne. Sony Xperia XZ2 Compact - recenzja

Sony po raz pierwszy zaprezentowało swoje nowe telefony na targach MWC w Barcelonie. Miałem okazję spędzić chwilę z dwoma nowymi modelami, czyli Xperia XZ2 i Xperia XZ2 Compact jeszcze na chwilę przed ich oficjalną prezentacją i podzieliłem się wtedy pierwszymi wrażeniami.

W kwietniu testowałem model Xperia XZ2. Smartfon przypadł mi do gustu, ale nie da się ukryć, że to telefon o naprawdę sporych gabarytach - jak zresztą większość topowych modeli dostępnych teraz w sprzedaży. W ostatnich tygodniach towarzyszyła mi natomiast mniejsza, ale nie mniej wydajna Xperia XZ2 Compact.

Już po specyfikacji widać, że mamy do czynienia z urządzeniem z górnej półki. Do nowej kompaktowej Xperii trafił ten sam wydajny procesor, ta sama ilość pamięci operacyjnej i te same aparaty, co do większego i droższego modelu. Wraz z mniejszymi gabarytami idzie w parze co prawda mniejszy wyświetlacz, ale ma dzięki temu… większe zagęszczenie pikseli niż Xperia XZ2.

Nawet przed zagłębieniem się w specyfikację widać, że Xperia XZ2 Compact w kilku aspektach różni się od swojej większej i droższej siostry. 5,7-calowa Xperia XZ2 waży 198 g i ma wymiary 153 x 72 x 11,2. Xperia XZ2 Compact jest lżejsza (168 g), niższa (135 mm) i węższa (65 mm), ale… nieco grubsza (12,1 mm).

Grubość jednak wcale nie przeszkadza. Telefon bardzo dobrze leży w jednej dłoni, a chociaż nie jest aż tak malutki, jak poprzednie Compacty, ma od nich większy i dłuższy wyświetlacz Full HD+ o przekątnej 5 cali i proporcjach 18:9. Tym samym telefon Sony ma wymiary zbliżone do iPhone’a 8 przy dłuższej przekątnej ekranu.

Tak jak jednak w obu telefonach front kryje Gorilla Glass 5, tak w mniejszym telefonie zabrakło szklanej obudowy z tyłu. Xperia XZ2 Compact ma metalową ramkę, a plecki pokryte zostały tworzywem. Krawędzie ma na szczęście okrągłe, a matowe plecki nie są śliskie, ale można - niestety - zapomnieć o bezprzewodowym ładowaniu tego urządzenia. W tym celu trzeba korzystać z portu USB-C na dolnej krawędzi. Zabrakło obok niego, a także gdziekolwiek indziej, portu minijack.

W pudełku z telefonem można znaleźć jednak adapter do zwykłych słuchawek. Na lewą krawędź trafiła tacka na karty (SIM i microSD lub Dual SIM), którą można wyciągnąć bez użycia szpilki. Na prawej krawędzi znalazły się przyciski głośności, blokady (nieco za nisko) oraz wyróżniający smartfony Sony dwustopniowy spust migawki aparatu.

Owszem, w dobie konstrukcji bezramkowych i kopiowanych od Apple’a na potęgę notchy, czyli wycięć w górnej części wyświetlacza, Xperia może wydawać się jak z poprzedniej epoki. Nie dajmy się jednak zwariować. To nadal elegancki, nowoczesny smartfon, którego bryła jest niemalże identyczna, jak w przypadku sztandarowej Xperii XZ2.

Ramki pod i nad ekranem są znacznie mniejsze niż w poprzednich modelach telefonów marki Sony, a te po bokach mają po kilka milimetrów. Plecki zostały zaokrąglone w myśl designu Ambient Flow, by lepiej dopasowywać się do dłoni. Pod względem ergonomii nastąpił spory skok do przodu.

Nie jestem jedynie fanem umiejscowienia czytnika linii papilarnych na pleckach urządzenia. Jestem zdania, że poprzedni pomysł Sony, by zintegrować go z przycisk blokady, miał dużo więcej sensu. Zdaję sobie jednak sprawę, że mogę być tutaj w mniejszości, więc trudno obiektywnie uznać to za wadę.

Rozdzielczość Full HD+ przy przekątnej 5-cali jest rozsądnym kompromisem pomiędzy szczegółowością obrazu a czasem pracy na jednym ładowaniu. Telefon nie marnuje mocy na podświetlanie większej liczby pikseli, bo i tak punktów nie da się dostrzec gołym okiem. W dodatku wyświetlacz ma wsparcie dla HDR.

Zagłębiają się w specyfikację, można znaleźć jeszcze kilka drobnych różnic, w tym np. wsparcie dla LTE 4CA zamiast LTE 5CA, ale nie oszukujmy się, mało kto w ogóle w praktyce w ogóle zwróci na to uwagę. Brakuje też dodatkowego silniczka wibracji, ale to tylko bajer, a nie coś faktycznie użytecznego.

Sony ma u mnie ogromnego plusa za stosowanie fizycznego spustu migawki, ale nie ma co kryć - nigdy nie było królem mobilnej fotografii. Znajduje tu zastosowanie powiedzenie „szewc bez butów chodzi”, bo japońska firma produkuje matryce dla większości producentów.

Aparat w Compakcie jest ten sam, co w dużej Xperii XZ2. Obsługuje nagrywanie wideo HDR oraz slo-mo w 960 klatkach na sekundę przy rozdzielczości Full HD. Nie jest jednak najlepszy na rynku. O zdjęciach robionych nowymi Xperiami wypowiedział się nasz redakcyjny spec foto, Marcin Połowianiuk:

Jeśli szukacie aparatu foto z funkcją dzwonienia, powinniście pomyśleć o innym urządzeniu. Jeśli jednak jakość zdjęć nie jest dla was absolutnym numerem jeden przy wyborze smartfona, to może nie będziecie zdjęciami zachwyceni, ale nie powinniście być fotografiami wykonanymi Xperią XZ2 Compact rozczarowani.

Xperia XZ2 Compact podczas testów działała bardzo sprawnie i nie miała większych kaprysów. Snapdragon 845 w połączeniu z 4 GB RAM to aż nadto, by napędzić urządzenie mobilne, w tym aplikacje i gry. Animacje są płynne, a system od razu reaguje na komendy. Producent zadbał też o tapetę dopasowaną do koloru obudowy.

Podobnie jednak jak w dużej Xperii XZ2, tak jak doceniam obecność nowej wersji systemu Android, tak nagana należy się producentowi za bloatware. Preinstalowanych aplikacji, w tym duplikujących systemowe funkcje i zachęcających do wykupienia płatnych subskrypcji, jest zdecydowanie zbyt wiele.

Sony nie jest liderem na rynku smartfonów, ale ich produkty mają kilka cech, których mogą im pozazdrościć konkurenci. Fizyczny spust migawki aparatu i ponadprzeciętny czas pracy na jednym ładowaniu - w tym wypadku pomimo akumulatora o pojemności mniejszej niż 3000 mAh - to ogromne zalety smartfonów Xperia.

W dodatku Sony jako z jeden z niewielu producentów nadal oferuje smartfony o niewielkich rozmiarach. Sony Xperia XZ2 Compact z pewnością przypadnie do gustu osobom, które szukają porządnego telefonu, który nie wypycha kieszeni i nie przypomina podczas rozmowy przyłożonej do ucha paletki do ping-ponga.