To nie kosmonauta, to zabójca. Tak wygląda nowy turecki pocisk Bayraktar Kemankes
Wygląda kosmicznie i ma zabójcze możliwości. Bayraktar Kemankes to nowy, inteligentny minipocisk manewrujący produkcji tureckiej. Nazwa Kemankes wywodzi się od nazwy dawnych tureckich łuczników, którzy trafiali w swoje cele z wielką dokładnością nawet w najtrudniejszych warunkach. Ten pocisk manewrujący może działać autonomicznie i naprowadzany jest na cel przez system autopilota wspierany przez sztuczną inteligencję.
System naprowadzania optycznego wspomagany sztuczną inteligencją zapewnia możliwość identyfikowania celów i atakowania ich z najwyższą dokładnością, nawet w trudnych warunkach. Co więcej, Bayraktar Kemankes może działać w dzień i w nocy, a dzięki swoim właściwościom Anti-Jamming (przeciwzakłóceniowym) jest odporny na wszelkie próby zagłuszania elektronicznego.
Bayraktar Kemankes to nowe dziecko firmy Baykar
Bayraktar Kemankes to pocisk manewrujący tureckiej firmy Baykar, która jest znana z produkcji dużych dronów takich jak Bayraktar TB2. Drony te brały udział w kilku wojnach, w tym walkach z Rosjanami w Ukrainie, gdzie pokazały swoją skuteczność. Ale Baykar nie spoczywa na laurach i chce dołączyć do swojego portfolio mniejsze konstrukcje w postaci amunicji krążącej zdolnej do przeprowadzania precyzyjnych ataków na umocnienia czy pojazdy opancerzone.
Bayraktar Kemankes został zaprezentowany na targach lotniczych w Stambule w maju 2023 roku. To miniaturowy pocisk manewrujący, który ma masę startową 30 kg i zasięg ponad 200 km. Napędza go silnik odrzutowy, który pozwala mu osiągnąć prędkość nurkowania (czyli ataku) 857 km/h (liczba Macha 0,7). Prędkość przelotowa (czyli normalnego lotu) wynosi 367 km/h (liczba Macha 0,3). Pocisk może spędzić w powietrzu maksymalnie godzinę lub przelecieć do 200 km, przenosząc do sześciu kilogramów ładunku (głowica bojowa i elektronika). Wysokość przelotowa to około 5,5 km. Długość pocisku to 1,73 m, a jego szerokość to 1,25 m.
Bayraktar Kemankes to nowa broń tureckiej armii
Jak działa Bayraktar Kemankes? Nie jest to typowy dron kamikadze, który samodzielnie wyszukuje cel i w niego wlatuje. Pocisk może być sterowany przez operatora na ziemi, który ma do dyspozycji kamerę dzienną i termowizyjną zamontowaną w nosie pocisku. Operator może przybliżać obraz 36 razy i korzystać z dalmierza laserowego o zasięgu 2,8 km. Operator jest też wspomagany przez sztuczną inteligencję, która pomaga mu wykrywać, rozpoznawać i śledzić cel.
Bayraktar Kemankes nie startuje z ziemi, ale jest zrzucany z innego większego drona, który pełni rolę przekaźnika umożliwiającego operatorowi sterowanie pociskiem na dalszych odległościach. W ten sposób pocisk może przesyłać dane telemetryczne i wideo do naziemnej stacji kontroli za pośrednictwem przekaźnika. Wśród nosicieli wymienia się bezzałogowce spółki Baykar – klasyczny Bayraktary TB2, startujący z lotniskowca TB3 i ogromny, dwusilnikowy Akinci.
Bayraktar Kemankes to nowa broń tureckiej armii, która może być używana do niszczenia celów o wysokiej wartości taktycznej (broń przeciwlotnicza, okopane czołgi) lub strategicznej (centra dowodzenia, składy amunicji). Taka amunicja krążąca ma wiele zalet: jest tania, mobilna i precyzyjna. Może też być trudna do zwalczenia przez systemy obrony powietrznej przeciwnika.
Turecka armia nie podaje, ile pocisków Bayraktar Kemankes zamówiła ani kiedy będą gotowe do użycia. Wiadomo jednak, że Turcja chce być niezależna od zagranicznych dostawców broni i rozwija własny przemysł zbrojeniowy. Bayraktar Kemankes to kolejny przykład tureckiej innowacyjności i ambicji w dziedzinie technologii wojskowej.
Bayraktar Kemankes nie jest jedyną amunicją krążącą na świecie. Istnieją podobne konstrukcje w Stanach Zjednoczonych, Izraelu, Chinach czy Polsce. Każda z nich ma swoje zalety i wady, a ich skuteczność zależy od wielu czynników takich jak warunki pogodowe, zakłócenia elektroniczne czy obrona przeciwnika. Amunicja krążąca to jednak broń przyszłości, która może zmienić oblicze współczesnego pola walki.
