System pocisków z głowicami atomowymi opierał się na... dyskietkach. Po 50 latach w końcu z nich rezygnują
Amerykańskie pociski strategiczne Minuteman III, z głowicami atomowymi na pokładzie, wciąż są zależne od dyskietek. Po 50 latach amerykańskie wojsko postanowiło jednak rozstać się z tymi nośnikami danych i zastępuje je pamięciami flash.
Minuteman III to międzykontynentalne pociski balistyczne z głowicami atomowymi. Są zdolne do przeprowadzenia ataku nuklearnego w dowolne miejsce na planecie w ciągu około 30 minut. Weszły do służby w 1970 r.
Minuteman III rozmieszczone są w podziemnych silosach. Amerykanie posiadają 449 aktywnych silosów startowych z 449 pociskami (150 w Malmstrom AFB, 150 w Minot AFB, 149 w Warren AFB).
Wyrzutnia międzykontynentalnych pocisków balistycznych z głowicami atomowymi to cała sieć podziemnych bunkrów. Składa się ono z kilku kluczowych instalacji.
Z zewnątrz wszystko wygląda niepozornie. Płot, niewielki budynek, antena. Sercem instalacji jest tak zwany Missile Alert Facility (MAF) wraz z znajdującym się głęboko pod ziemią bunkrem centrum kontroli startu (LCC) oraz naziemnym budynkiem wsparcia kontroli startu (LCSB).
Do MAF przydzielonych jest w sumie około 12 oficerów. Na ziemi znajduje się lądowisko dla śmigłowców, duża wieża radiowa, garaż, budynki ochrony, obiekty rekreacyjne.
Podziemny LCC wyposażony jest w komputery, łączność i sprzęt do odpalania rakiet. Załogę na każdej zmianie stanowi dwóch oficerów, którzy sprawują kontrolę i są odpowiedzialni za 10 podziemnych wzmocnionych obiektów startowych (LF). W każdym znajduje się pocisk balistyczny Minuteman III z głowicami atomowymi.
To nie muzeum, to Minuteman III
Jeśli ktoś myśli, że centrum kontroli startów pocisków z głowicami jądrowymi nafaszerowane jest szybkimi komputerami i kolorowymi, wielkimi wyświetlaczami, to może głęboko się zdziwić.
Wejście do LCC jest jak wejście w przeszłość. Rzędy turkusowych stojaków na elektronikę, kabli przemysłowych i analogowych elementów sterujących nie zmieniły się odkąd armia amerykańska zainstalowała sprzęt kilkadziesiąt lat temu. Gdy patrzy się na nazwy producentów urządzeń, widać głównie firmy, które już nie istnieją np. Radio Corp. of America (od 1987 r.) czy Hughes Aircraft Co. (1997r.)
- opisuje swoją wizytę w LCC reporter magazynu Time.
Dodaje on, że cała flota rakiet międzykontynentalnych działa z mniejszą mocą obliczeniową niż ta, którą można znaleźć w każdym smartfonie.
Analogowe siły atomowe
Gdyby kiedykolwiek załoga otrzymała rozkaz wystrzelenia pocisków nadszedłby on w formie tak zwanego Komunikatu Akcji Kryzysowej. Rozkaz wydać może tylko prezydent USA.
Odpowiedni komunikat pojawiłby się na antycznym, migającym, monochromatycznym monitorze. Za pośrednictwem programu komputerowego, który nadal opiera się na dyskietkach, trzeba następnie przejść serię kroków w celu wystrzelenia pocisków.
Nawet zainicjowanie sekwencji odliczania wymaga użycia maszyny tłumaczącej sygnał cyfrowy z centrum dowodzenia na sygnał analogowy, który może rozpoznać 50-letni odbiornik w silosie rakietowym.
Nigdy w życiu nie widziałam takiego sprzętu, dopóki tu nie przyjechałam
- mówi magazynowi Time porucznik Jessica Fileas służąca w jednym z LCC.
Modernizacja pocisków Minuteman III
Wiele urządzeń w każdym LCC działa od czasu, gdy Minuteman pojawił się w arsenale USA około 50 lat temu.
W USA trwa właśnie proces unowocześniania i modernizacji systemu międzykontynentalnych pocisków balistycznych Minuteman III. Taka praca jest niezwykle trudna i odpowiedzialna. Tu nie ma miejsca na pomyłki. Minuteman III jeden z trzech filarów atomowej triady Stanów Zjednoczonych (razem z okrętami podwodnymi i bombowcami strategicznymi). Pociski muszą być zawsze gotowe do wystrzelenia.
Przy modernizacji, obok samych wojskowych, pracują także pracownicy koncernu Northrop Grumman.
Program modernizacji ma na celu wymianę przestarzałego sprzętu i wsparcie systemu uzbrojenia nowszą technologią. Prace koncentrują się między innymi na unowocześnieniu modułu ładującego pamięć, a także na wymianie stacji dyskietek na pamięć typu flash.
Dodatkowo LCC otrzymają ulepszenia jednostki regeneracji tlenu, która jest odpowiedzialna za wytwarzanie powietrza do oddychania w przypadku uderzenia w MAF.
LGM-30G Minuteman III
LGM-30G Minuteman III to amerykański trzystopniowy międzykontynentalny pocisk balistyczny na paliwo stałe będący na wyposażeniu United States Air Force. Pocisk wszedł do służby w 1970 r. i przeszedł od tego czasu wiele modernizacji. Producentem jest firma Boeing.
Pociski Minuteman III uzbrojone są w głowicą termojądrową W87 o mocy 475 kt. Głowica waży około 250 kg.
Paliwem używanym w rakiecie jest APCP (Ammonium Perchlorate Composite Propellant) czyli mieszanka między innymi nadchloranu amonu, elastomerów i sproszkowanego metalu.
Dane techniczne LGM-30G Minuteman III:
- Masa startowa: 35 300 kg
- Średnica: 1,70 m
- Długość: 18,23 m
- Zasięg: 13 000 km
- Maksymalny pułap: 1100 km
- Prędkość w fazie ataku: 7,4 km/s
