To najambitniejsza misja kosmiczna w historii Chin. Orbiter, lądownik i łazik właśnie ruszyły w stronę Marsa

Tianwen-1, bo taką nazwę nosi cała misja, składa się z orbitera, lądownika i łazika. Trio wystartowało w kierunku Marsa na szczycie najpotężniejszej chińskiej rakiety Długi Marsz 5. Podczas gdy orbiter będzie obserwował planetę z góry, lądownik i łazik wejdą w atmosferę i postarają się miękko wylądować na jej powierzchni. Zadaniem lądownika jest bezpieczne dostarczenie tam łazika.

Tianwen-1 to kolejna z coraz bardziej skomplikowanych misji kosmicznych realizowanych w ostatnim dziesięcioleciu przez Państwo Środka. W ubiegłym roku Chiny jako pierwszy kraj w historii dostarczył łazik na niewidoczną z Ziemi stronę Księżyca. Chiny intensywnie eksplorują naszego naturalnego satelitę, a pod koniec roku planują wysłanie misji, która będzie w stanie dostarczyć próbki gruntu księżycowego z powrotem na Ziemię.

Teraz, realizując pierwszą misję międzyplanetarną, Chiny rozpoczynają nowy etap swojego programu kosmicznego. Ambicje chińskich naukowców są duże i obejmują wysłanie sondy do planetoidy oraz Jowisza w latach trzydziestych.

Warto jednak pamiętać, że w misjach marsjańskich nie ma nic łatwego, a pierwsze podejście Chin do wysłania sondy marsjańskiej zakończyło się, zanim jeszcze się na dobre rozpoczęło. W 2011 r. Chiny próbowały wysłać na Marsa sondę Yinghuo-1. Według planów miała ona niejako przy okazji zabrać się w stronę Marsa na pokładzie dużo większej rosyjskiej sondy Fobos-Grunt. Jednak obie uległy zniszczeniu już podczas startu z Ziemi na szczycie ukraińskiej rakiety.

Teraz jednak Chiny zajmują się wszystkim – samodzielnie opracowały sondę Tianwen-1 i samodzielnie wysłały ją w podróż. Jeżeli pierwszy etap misji pójdzie zgodnie z planem, Chiny dołączą do zaledwie kilku krajów, którym udało się wprowadzić sondę na orbitę wokół Marsa. Wylądowanie na powierzchni planety jest jeszcze większym wyzwaniem. Jak na razie tylko Stanom Zjednoczonym i Związkowi Radzieckiemu się to udało, a tylko te pierwsze uruchomiły tam łazik.

Tradycyjnie, jak to w przypadku większości chińskich misji kosmicznych, do przestrzeni publicznej przebiło się niewiele szczegółów dotyczących misji. Mimo to chińskie władze przekazały pewne informacji o ogólnej strukturze misji. Trzy elementy misji spędzą siedem miesięcy w podróży na Marsa, dokąd dotrą w lutym 2021 r. tak samo jak arabska misja Hope, która wystartowała z Ziemi 19 lipca oraz amerykański łazik Perseverance, którego start planowany jest na 30 lipca.

Gdy Tianwen-1 dotrze do Marsa, wszystkie elementy pozostaną na orbicie przez dwa-trzy miesiące, kiedy to zespół inżynierów będzie poszukiwał potencjalnych miejsc lądowania. Generalnie chińscy naukowcy planują skierować lądownik na równinę Utopia Planitia, na której w 1976 r. wylądował lądownik Viking 2. Obszar ten zlokalizowany między 20 a 30 stopniami północnej szerokości geograficznej zapewni odpowiednią ilość promieniowania słonecznego do napędzania ważącego 240 kg łazika.

Naukowcy dużo nadziei pokładają w łaziku, który  będzie zajmował się mapowaniem terenu, poszukiwaniem lodu wodnego w marsjańskim gruncie czy pomiarami pogody na powierzchni Marsa. Łazik wyposażono w sześć instrumentów naukowych, wśród których znalazł się także radar, który będzie w stanie zidentyfikować różne skały, a nawet pokłady lodu wodnego pod powierzchnią. Podstawowe plany zakładają działanie łazika przez 90 marsjańskich dni.

Aby dotrzeć na powierzchnię, łazik będzie musiał przetrwać ośmiominutową podróż przez atmosferę planety. W trakcie lotu najpierw lądownik będzie zmniejszał prędkość poprzez tarcie w atmosferze. Gdy osiągnie odpowiednio niską prędkość, uwolni spadochron, który przez 90 sekund będzie dalej zmniejszał jego prędkość. Na ostatnim etapie uruchomi silnik, który wyhamuje go tuż nad powierzchnią do zera, a następnie pozwoli miękko opaść na powierzchnię.

Na to jednak musimy poczekać do lutego 2021 r.

Nie przegap nowych tekstów. Obserwuj Spider's Web w Google News.