Fale upałów i upadek naszej cywilizacji. Tak brzmi długoterminowa prognoza klimatologów

Zresztą nie on jeden. Mowa tu chociażby o pracy zbiorowej autorstwa siedmiu znanych i szanowanych w środowisku klimatologów, według których proces ocieplania się klimatu na naszej planecie przekroczył już zbyt wiele punktów krytycznych, żebyśmy zdążyli odwrócić wektor dokonujących się zmian klimatycznych zanim będzie za późno.

Steffen porównuje to do sytuacji na Titanicu, w której załoga orientuje się, że za 3 km uderzą w górę lodową, ale żeby ją ominąć, trzeba było ruszyć sterem 2 km temu. Podobnie jest ze wspomnianymi już punktami krytycznymi. Zdaniem Steffena przekroczyliśmy już 9 z takich 15 punktów i zdaniem klimatologa jest już po prostu za późno, żeby zrobić z tym cokolwiek.

Australijski profesor twierdzi, że przejście w tryb zeroemisyjnej gospodarki w ujęciu globalnym zajęłoby nam, o ile wszystkie państwa wzięłyby sobie ten plan do serca, co najmniej 30 lat (bardziej realistyczny okres przejściowy to między 40 a 60 lat). Z jednej strony to nie tak długo.

Z drugiej i tak za długo, żeby powstrzymać np. masowe topnienie lodowców na Antarktydzie, Grenlandii, czy syberyjskiej wiecznej zmarzliny. Nie chodzi tu zresztą o same lodowce, które kurczą się na skutek działalności człowieka. Wielu ekspertów uważa też, że przekroczony został już punkt krytyczny, jeśli chodzi o utrzymanie dotychczasowego ekosystemu amazońskich lasów deszczowych

Biolodzy z Uniwersytetu Stanforda uważają na przykład, że ziemski ekosystem doświadcza aktualnie szóstego masowego wymierania gatunków. Co najlepsze, to wymieranie odbywa się w niespotykanym dotąd tempie (przynajmniej według aktualnych badań), które… cały czas przyspiesza.

Nie jest też tak, że te wszystkie problemy klimatyczne, o których co chwilę informują naukowcy zagrażają tylko jakimś dziwnym gatunkom zwierząt, które większości z nas nawet nie obchodzą. Dalsze ocieplanie się klimatu zagraża wielu obszarom rolniczym. Susze i pustynnienie gruntów uprawnych prędzej, czy później przełożą się na ograniczenia w produkcji żywności. Podobny problem dotknie zapasów wody pitnej, a właściwie to już zaczął dotykać, tylko nie na tak ogromną skalę, która wywołałaby globalną panikę.

Świat, w którym brakuje jedzenia i wody, a ludzie umierają z gorąca nie maluje się jako spokojne i miłe do życia miejsce. Im mocniej Ziemię dotykać będą zmiany klimatu, tym więcej ludzi zostanie zmuszonych do migracji z ich powodu. Ludzie z wybrzeża będą musieli przenieść się w głąb lądu, ludzie z obszarów najbardziej narażonych na wysokie, zabójcze temperatury będą szukali nieco chłodniejszych miejsc do osiedlenia się.

Problemy zaczną się kiedy te miejsca będą zajęte. Ten sam problem widzą chociażby analitycy z Pentagonu, według których postępujące zmiany klimatyczne mogą być przyczyną wielu niepokojów i konfliktów zbrojnych. Z perspektywy amerykańskich wojskowych, te niepokoje i konfliktu zbrojne zagrażają najbardziej amerykańskim bazom i przebywającym w nich wojskowych, ale ludności cywilnej zapewne też lekko nie będzie.

Jak na razie nikt oczywiście nie wie, kiedy klimat podgrzeje się do tego stopnia, że zaczniemy masowo umierać od temperatury, braku wody i jedzenia. Nikt też nie jest w stanie przewidzieć, w jaki sposób zareaguje na to nasza cywilizacja.

Steffen i inni naukowcy zauważają po prostu, że na niektóre działania może być już po prostu i najzwyczajniej w świecie za późno. Ziemia to ogromny i bardzo złożony ekosystem, w którym niektóre zmiany zachodzą na przestrzeni kilkudziesięciu, kilkuset a nawet kilku tysięcy lat. Z perspektywy jednego ludzkiego pokolenia dość trudno je zauważyć.

Dlatego pewnie tak długo upieraliśmy się przy ignorowaniu kolejnych ostrzeżeń naukowców. Teraz coraz więcej przedstawicieli tej grupy twierdzi, że robi się już zbyt późno żeby wszystko naprawić. Kolejnym pokoleniom życzę dużo szczęścia. Mogą go potrzebować.

Nie przegap nowych tekstów. Obserwuj Spider's Web w Google News.