Testujemy WiMP - muzyczny serwis streamingowy, który właśnie dziś zawitał do Polski!

Szczerze mówiąc do czasu pierwszych informacji o serwisie WiMP podanych na Spider's Web przez Mateusza Nowaka nie wiedziałem o jego istnieniu. To chyba mój błąd, bo z informacji, które podsyłają nam twórcy projektu wynika, że to znana i utytułowana usługa. Z serwisu korzysta już ponoć 350 tys. użytkowników, a przed Polską był dostępny także w rodzimej Szwecji (co ciekawe, Spotify też jest ze Szwecji), jak również w: Norwegii, Danii i Niemczech. Serwis ma w swojej ofercie licencję na ponad 18 mln utworów. W 2011 r. WiMP otrzymał brytyjską nagrodę Meffy Awards dla najlepszego serwisu muzycznego i ponoć regularnie wygrywa testy konsumenckie w krajach, w których jest dostępny.

Do Polski WiMP oficjalnie zawitał dziś w wersji beta, w której przez ograniczony czas bezpłatnie można z niego korzystać. Niestety nie wiemy do kiedy będzie trwała ta promocja, ale może uda się dowiedzieć więcej podczas Europejskich Targów Muzycznych Co jest Grane, które odbędą się w dniach 24 - 25 listopada w Warszawie, ponieważ odwiedzą je twórcy serwisu.

Co nam jednak po suchych liczbach i informacjach jeśli możemy skonfrontować je z rzeczywistością. Na stronie wimp.pl pojawiła się opcja darmowego skorzystania z wersji beta serwisu, z czego skwapliwie skorzystaliśmy. Proces rejestracji przebiega dość... specyficznie. Należy podać numer telefonu komórkowego, na który wiadomością SMS przyjdzie hasło potrzebne do zalogowania się w serwisie. Należy podać także własny e-mail.

Po podaniu danych spotyka nas raczej niemiła niespodzianka - otóż aplikacja wymaga środowiska Adobe Air do instalacji na komputerze. Z jednej strony może to i dobrze dla twórców, którzy dzięki temu zabiegowi mogą pracować nad jedną multi-platformową wersją aplikacji na różne systemy operacyjne, jednak z drugiej strony większość fanów technologii nie ma większego zaufania do Adobe Air, które jest bardzo niestabilne. Szczerze mówiąc miałem chwilę zwątpienia, gdy zobaczyłem alert o konieczności instalacji WiMP za pośrednictwem Adobe Air, ale czego nie robi się dla Czytelników Spider's Web :)

Na szczęście po instalacji i ponownym wpisaniu danych logowania (ponownie należy wpisać hasło z SMS oraz e-mail) czeka na nas przyjemna niespodzianka - serwis jest całkowicie spolszczony i co jeszcze przyjemniejsze, od razu rzucają się w oczy boksy z polskimi artystami i ich muzyką. Jak się okazuje, serwis rzeczywiście został zaprojektowany tak, by odpowiadać na potrzeby polskiego rynku a za jego stronę redakcyjną dba znana dziennikarka muzyczna, Katarzyna Rogalska.

Informacja o części redakcyjnej jest ważna - oprócz zasobów muzycznych znajdziemy tu bowiem szereg informacji na temat artystów, ich biografii, najważniejszych dokonań w karierze, czy opisów płyt. Zresztą cały serwis wydaje się być nieco inaczej skonstruowany niż uwielbiany przeze mnie Spotify - tak jak Spotify skupia się wokół plików muzycznych, tak WiMP to jakby interaktywny serwis muzyczny z dodatkową wartością jaką są pliki muzyczne. Ciekawe podejście.

Oczywiście najważniejszą weryfikacją jest ta związana z obecnością "odpowiednich" dla nas zasobów muzycznych. Tu mam nieco mieszane odczucia - z jednej strony sporo jest moich artystów, którzy wcale nie należą do mainstreamu muzycznego, ale w kilku przypadkach brakuje ich najnowszych albumów wydanych w tym roku (vide np. Marillion), z drugiej jednak strony WiMP bardziej wydaje się bazować na playlistach, rankingach, przekrojowych cyklach (np. ikony muzyki, 50 lat Rolling Stonesów, itd.), więc te braki nie powinny bardzo doskwierać.

Z nowościami, nawet tymi hitowymi, też jest różnie. Jest na przykład najnowszy koncertowy album Coldplay wydany zaledwie kilka dni temu, a nie ma najnowszej płyty polskiej grupy Hey, mimo iż jest ona w WiMP mocno promowana.

Każdy musi się więc sam przekonać o jakości katalogu WiMP. Dla mnie jest on jednak nie do końca wystarczający, ale mimo to serwis odbieram jako całkiem atrakcyjny. Kto wie, czy nie będzie tak, że w Spotify będę słuchał nowości, a w WiMP różnych przekrojowych kompilacji.

W innej niezwykle ważnej kwestii - jakości odtwarzanej muzyki również nie do końca potrafimy zweryfikować informacje. Z jednej strony kawałki dostępne są dosłownie w tej samej milisekundzie, w której w nie klikamy, a z drugiej nigdzie nie potrafię odnaleźć informacji o tym w jakim bitrate streamowana jest muzyka.

Poza tym jest tu dość klasycznie - można tworzyć własne playlisty i dodawać je do ulubionych, można połączyć konto z Facebookiem, by dzielić się informacjami ze znajomymi na temat odtwarzanych kawałków, są wszelkiego rodzaju rankingi i sortowania, ciekawe wygląda pasek odtwarzania playlisty, który nie tylko informuje nas o aktualnie odtwarzanym kawałku, ale także o kolejnych czekających w kolejce.

Szczerze mówiąc mam całkiem pozytywne pierwsze odczucia związane z aplikacją WiMP. Jest schludnie, przyjemnie i bardzo polsko. Ciekawe czy ten debiut przyspieszy nieco starania Spotify o wejście na polski rynek. Z chęcią zobaczyłbym jak liderzy rynku potraktują nasz rynek i porównałbym do tego, co oferuje relatywnie mało znany WiMP.