Tak wygląda atak atomowy. Przerażające widowisko pokazali Amerykanie

Na początku września Amerykanie przeprowadzili test międzykontynentalnego pocisku balistycznego Minuteman III, który przenosił trzy symulowane głowice jądrowe. Rakieta wystartowała z bazy Vandenberg w Kalifornii, a atrapy głowic uderzyły w atol Kwajalein na Pacyfiku.

Teraz odtajniono zdjęcia z tego testu. Fotografie przedstawiają ostatnie chwile ćwiczenia, kiedy to głowice powracają z kosmosu (rakieta leci na wysokości 1200 km) i wchodzą w atmosferę Ziemi zmierzając do swoich celów. Tak właśnie wyglądałby atak jądrowy w przypadku wybuchu wojny atomowej. Zdjęcia robią przerażające wrażenie. Zobaczyć możecie je niżej.

LGM-30G Minuteman III to międzykontynentalne pociski balistyczne, które stanowią jeden z trzech filarów amerykańskiej triady nuklearnej, obok bombowców strategicznych i okrętów podwodnych. Pociski te są rozmieszczone w 450 podziemnych silosach na terenie Stanów Zjednoczonych i są gotowe do wystrzelenia w każdej chwili. Minuteman III są w służbie od 1970 r. i mają być zastąpione przez nowy system LGM-35 Sentinel w latach 2027-2036.

Więcej o broni atomowej przeczytasz na Spider`s Web:

Minuteman III są trzystopniowymi pociskami na paliwo stałe, o długości 18,2 m i średnicy 1,88 m. Masa startowa pocisku wynosi około 34 t, a prędkość maksymalna przekracza 28 tys. km/h. Zasięg pocisku wynosi około 13 tys. km, co oznacza, że może on dotrzeć do dowolnego miejsca na Ziemi w ciągu około 30 minut. Pocisk jest naprowadzany przez system bezwładnościowy z korektą satelitarną, który zapewnia mu celność na poziomie 120-183 m.

Minuteman III może przenosić MIRV, trzy niezależnie wycelowane głowice termojądrowe o mocy od 300 do 475 kiloton każda. Każda głowica może być skierowana na inny cel na powierzchni Ziemi, co zwiększa skuteczność ataku i utrudnia obronę przeciwrakietową.

Pociski MIRV są uważane za jeden z najpotężniejszych i najniebezpieczniejszych systemów uzbrojenia nuklearnego. Multiple independently targetable reentry vehicle (MIRV - wiele niezależnych celujących pojazdów powracających w atmosferę) to specjalny rodzaj ładunku pocisku balistycznego, który zawiera kilka głowic bojowych, zwykle o dużej mocy niszczącej. Każda z tych głowic może być niezależnie kierowana na inny cel na powierzchni Ziemi. Oznacza to, że jeden pocisk może atakować kilka obiektów jednocześnie, np. bazy wojskowe, miasta czy instalacje nuklearne.

Pociski MIRV są zazwyczaj związane z międzykontynentalnymi pociskami balistycznymi (ICBM), czyli takimi, które mogą pokonać odległość ponad 5500 km. Jednak MIRV mogą być także stosowane w pociskach balistycznych odpalanych z okrętów podwodnych (SLBM) lub samolotów (ALBM).

Po osiągnięciu odpowiedniej orbity, rakieta zaczyna wystrzeliwać kolejno głowice bojowe na różne trajektorie balistyczne. Każda głowica ma swój własny cel na Ziemi i jest naprowadzana przez system inercyjny lub satelitarny. Głowice bojowe przenikają przez atmosferę ziemską z dużą prędkością i detonują nad lub po uderzeniu w cel.