Bakterie mogą przetrwać w przestrzeni kosmicznej. Zdołałyby przeżyć lot z Marsa na Ziemię
Słyszeliście kiedyś o teorii mówiącej, że życie mogło przybyć na Ziemię z kosmosu? Na pierwszy rzut ucha brzmi ona całkowicie niewiarygodnie, wszak przestrzeń kosmiczna sama w sobie nie jest przyjazna dla życia. A przynajmniej tak mogłoby się wydawać.
Wyobraźmy sobie, że bakterie wyrzucone z jednej planety przemierzają przestrzeń kosmiczną i trafiają na inną planetę, gdzie zaczynają się mnożyć i stają się pierwszą formą życia w zupełnie nowym świecie. Tego typu panspermia mogłaby oznaczać, że mikroby mogą przemieszczać się między planetami rozsiewając życie po wszechświecie.
Pochodzenie życia na Ziemi jest jedną z największych tajemnic wciąż nierozwiązanych przez człowieka. Naukowcy bardzo różnią się między sobą w tej kwestii. Część środowiska naukowego uważa, że życie jest niezwykle rzadkie i powstało we wszechświecie raz, inna część twierdzi, że życia we wszechświecie może być mnóstwo –– mówi dr Akihiko Yamagishi, główny naukowiec misji kosmicznej Tanpopo.
W 2018 r. dr Yamagishi wraz ze swoim zespołem zbadał obecność mikroorganizmów w atmosferze. Wykorzystując samoloty i balony naukowe, badacze odkryli bakterie Deinococcal unoszące się 12 km nad powierzchnią Ziemi. Czy jednak bakterie, które potrafią tworzyć duże kolonie (> 1 mm) i są odporne na surowe warunki, byłyby w stanie przetrwać w przestrzeni kosmicznej wystarczająco długo, aby dotrzeć na inną planetę?
Wystawmy bakterie na zewnątrz ISS na trzy lata
Aby to zbadać, dr Yamagishi wraz z zespołem misji Tanpopo przetestował trwałość bakterii Deinococcus w przestrzeni kosmicznej. W ramach badań, których wyniki opublikowano w periodyku Frontiers in Microbiology, naukowcy wykazali, że grube skupiska mogą zapewnić wystarczającą ochronę dla bakterii, które mogą przetrwać kilka lat w surowych warunkach przestrzeni międzyplanetarnej.
Dr Yamagisji wraz ze swoim zespołem doszedł do tego wniosku po tym, jak umieścił wysuszone skupiska bakterii Deinococcus w panelach znajdujących się na zewnątrz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Próbki o różnych grubościach wystawione były na działanie przestrzeni kosmicznej na rok, dwa lub trzy lata. Po tym czasie badano, czy bakterie przetrwały.
Po trzech latach badacze odkryli, że wszystkie skupiska grubsze niż 0,5 mm przynajmniej w części przetrwały warunki panujące w przestrzeni kosmicznej. Obserwacje wskazują, że choć bakterie na powierzchni skupiska obumierają, to stanowią one ochronną warstwę dla bakterii znajdujących się pod nimi, przez co te mogą przetrwać. Wykorzystując dane zebrane po roku, dwóch i trzech latach, badacze oszacowali, że warstwy grubsze od 0,5 mm mogą przetrwać na pokładzie ISS od 15 do 45 lat. Odpowiedni projekt eksperymentu pozwolił badaczom oszacować, że kolonia bakterii o średnicy 1 mm, może potencjalnie przetrwać w przestrzeni kosmicznej około 8 lat.
Wymiana życia między Ziemią a Marsem
Wyniki wskazują, że radioodporne bakterie Deinococcus mogą przetrwać podróż z Ziemi na Marsa lub w przeciwnym kierunku, trwającą od kilku miesięcy do kilku lat – mówi dr Yamagishi.
Jak na razie eksperyment ten jest najlepszym źródłem szacunkowych danych o maksymalnym czasie życia bakterii w przestrzeni kosmicznej. I choć wcześniejsze eksperymenty dowodziły, że bakterie faktycznie mogą przetrwać w przestrzeni kosmicznej, np. kryjąc się w skałach (litopanspermia), to badania Yamagishiego są pierwszymi długoterminowymi badaniami, które dowodzą, że bakterie mogą przetrwać w przestrzeni kosmicznej w formie skupisk.
Można zatem stwierdzić, że choć jesteśmy o krok bliżej do potwierdzenia możliwości panspermii, to wciąż trzeba sprawdzić, jak bakterie znoszą zdarzenia, w których zostają wyrzucone w przestrzeń kosmiczną oraz wejście w atmosferę innej planety po długiej podróży. Wiele jeszcze przed nami, ale wyniki są co najmniej interesujące.
Nie przegap nowych tekstów. Obserwuj Spider's Web w Google News.
