Mimo wad nie chcę innego telefonu. iPhone 6s - recenzja po 8 miesiącach

Po najnowsze smartfony Apple’a pojechaliśmy jak co roku w dniu premiery do Drezna, a na początku października recenzja iPhone’a 6s pojawiła się na łamach Spider’s Web. Teraz pora spojrzeć na telefon chłodnym okiem. Z iPhone'a 6s korzystam od momentu zakupu codziennie, a biorąc pod uwagę liczbę cykli ładowania można byłoby pomyśleć, że noszę go w kieszeni już od roku.

Powiedziałbym, że iPhone 6s zdążył się zestarzeć, ale trzeba pamiętać, że już w momencie premiery szóstki nie był to piękny i nowoczesny telefon. Ogromne ramki dookoła ekranu, obła obudowa… Pamiętam, jak przywiozłem iPhone’a 6 z Drezna w 2014 i kilka godzin po powrocie usłyszałem od pewnej niewiasty na imprezie pytanie “co to za Samsung”. W przypadku iPhone’a 6s też nie ma charakterystycznych elementów, nie licząc jabłka.

iPhone 5s, podobnie jak najnowszy iPhone SE, ma klasę. Wygląda elegancko i wyjątkowo, i cieszy oko nawet dziś. iPhone 6s, pomimo tego, że wybrałem wariant w kolorze Rose Gold, jest po prostu… nudny, wtórny, pospolity i za duży jak na ten ekran. Obudowa podobna do modelu z 2014 roku, czyli iPhone’a 6, zestarzała się bardziej niż starszy o rok iPhone 5s. Jest od niej nadal bardziej szorstka, ale to tak naprawdę jedyna zmiana.

Ptaszki ćwierakają na Twitterze, że Apple może pełnoprawną “siódemkę” zaprezentować dopiero w 2017 roku, a obudowa iPhone’a 6(s) może zostać z nami jeszcze rok. Mam nadzieję, że te plotki okażą się stekiem bzdur, bo po ponad półtora roku z chęcią przyjąłbym odmianę. Chciałbym też, aby tegoroczny iPhone miał bardziej wytrzymałą obudowę.

O telefony zawsze dbam i nigdy nie kładę ich ekranem do dołu, jeśli nie chcę zrobić np. powyższego zdjęcia plecków. Nie szoruję nimi po stole i nie noszę ich też razem z kluczami w kieszeni. Dzięki temu na ekranie nie mam praktycznie rys, ale za to plecki urządzenia wyglądają paskudnie - widać już na nich kilkadziesiąt kropek farby zdartej do gołego aluminium, co przy takim obchodzeniu się z telefonem nie powinno mieć miejsca.

Parametry techniczne nigdy nie były zbytnio istotne w przypadku iPhone’a. Producent ma pełną kontrolę zarówno nad sprzętem, jak i oprogramowaniem, dzięki czemu iOS działa dość płynnie na urządzeniach, na których Android ledwo by się uruchomił. Dla porządku dodam tylko, że iPhone 6s ma 2 GB pamięci operacyjnej, dzięki czemu telefon działa zauważalnie lepiej niż iPhone 6 z 1 GB RAM.

Pozostałe podzespoły nie są warte wzmianki, bo… po prostu są i nie sprawiają żadnych problemów. Procesor jest odpowiednio szybki, jakość połączeń jest wzorowa, połączenie z siecią Wi-Fi stabilne, GPS znajduje pozycję od razu, a Bluetooth chyba nigdy nie zerwał połączenia z Apple Watch - a przynajmniej nie na tak długo, bym się zorientował.

Apple nie ma w swojej ofercie gogli VR, dlatego nie pompuje w pogoni za cyferkami rozdzielczości. Panel ma proporcje 16:9 i wyświetla nietypowe 1334 na 750 pikseli, co przekłada się na ich zagęszczenie na zadowalającym poziomie poziomie 326 ppi. Ekran nie sprawiał też żadnych problemów z widocznością w ostrym słońcu, kolory są świetnie odwzorowane, reakcja na dotyk jest natychmiastowa.

Nie da się przy tym ukryć, że 3D Touch równie dobrze w tym telefonie mogłoby nie być. Nie używam skrótów na pulpicie - tak samo jak nie klikam prawym przyciskiem na ikonach w doku podczas pracy na komputerze. Funkcji peek and pop zdarzy mi się użyć, ale jak na razie mało aplikacji ją wspiera - nawet taki gigant jak Twitter dodał wsparcie dopiero kilka dni temu.

iPhone nie jest już najlepszym aparatem na rynku, a nawet w dniu premiery miał wielu mocnych rywali. Tegoroczne sztandarowe smartfony konkurencji robią fenomenalne zdjęcia, ale fotografie - i filmy - wykonane smartfonem Apple’a są po prostu bardz dobre. To co jednak mnie urzekło, to Live Photos, czyli rejestrowanie obok zdjęcia 3-sekundowego klipu wideo, który dosłownie ożywia wspomnienia - niczym w ruchomej gazecie z Harry'ego Pottera.

Od kiedy mam iPhone’a 6s nie robię już zwykłych, statycznych zdjęć. Dzięki temu, kiedy przeglądam galerię w telefonie - lub na tablecie, komputerze, Apple TV lub nawet przez przeglądarkę na komputerze znajomego dzięki synchronizacji przez chmurze iCloud Photos Library - miniatury fotografii delikatnie poruszają się. Po dociśnięciu palca na ekranie po włączeniu zdjęcia pojawia się krótka animacja.

Podobne rozwiązanie Microsoftu i HTC przeszły bez echa, a wsparcie dla Live Photos dodał nawet Facebook. Dostęp do tych wzbogaconych o animację zdjęć mam z każdego urządzenia Apple’a. Owszem, w większości taki krótki film nie pokazuje nic sensownego, ale raz na kilkanaście zdjęć trafi się jedno utrwalone w formie ruchu wspomnienie, do którego lubię wracać i które upewnia mnie w przekonaniu, że warto było włączyć Live Photos - nawet jeśli zabiera ono dodatkowe miejsce w pamięci.

Live Photo to tak naprawdę trzysekundowy plik MP4 z dźwiękiem, w rozdzielczości 1080p i 15 FPS, który rejestrowany jest już na 1,5 s przed wykonaniem fotografii. Opis tego rozwiązania może nie brzmi porywająco, ale niezmiernie się cieszę z obecności tego dodatku. Czy to moment zdmuchnięcia świeczki na urodzinach młodszej siostry, czy to przeciągający się uroczo kot, czy też ukłon znajomej kapeli na koncercie - zwykłe statyczne zdjęcie aż tak dobrze wspomnień nie przywołuje.

Nie ma co owijać w bawełnę - akumulator to pięta achillesowa tego telefonu. Pojemność 1715 mAh to robienie sobie żartów z klientów, bo rok starszy iPhone 6, który pod tym względem również nie brylował, miał ogniwo o pojemności większej o 95 mAh. Sprawia to, że nie wychodzę z domu bez powerbanka, a oprócz małego ogniwa o pojemności 2500 mAh wkładanego do portfela mam to paskudne etui Apple Smart Battery Case.

Co ciekawe, pozostałe iPhone’y w ofercie nie mają tego problemu - zarówno znacznie większy iPhone 6s Plus, jak i mniejszy iPhone SE. Inżynierom z Cupertino należy się żółta kartka za to, że tak schrzanili sprawę w sztandarowym iPhonie 6s. Brakuje też szybkiego ładowania z prawdziwego zdarzenia - co prawda ładowarka od iPada lub port w MacBooku dostarcza prąd nieco szybciej niż ładowarka z pudełka, ale Quick Charge to nie jest.

Bez dwóch zdań na plus zaliczam nowy czytnik Touch ID. Odblokowanie telefonu jest na tyle szybkie, że musiałem zmienić przyzwyczajenia. W iPhonie 6 przyciśnięcie przycisku Home pokazywało ekran blokady, a przytrzymanie palca odblokowywało ekran. Teraz kliknięcie w przycisk wystarcza, by przejść do ekranu głównego - aby podejrzeć ekran blokady trzeba wciskać przycisk włącznika.

Bardzo dobrym pomysłem było dodanie funkcji Retina Flash. W momencie robienia zdjęć typu selfie ekran podświetla się jasnym kolorem, co doświetla twarz użytkownika. Efekty podczas robienia zdjęć wieczorem są wyśmienite. Jestem za to szalenie rozczarowany, że w drugim telefonie z kolei nie mogę skorzystać z NFC - Apple Pay nadal nie jest dostępne w naszym kraju

Pomijając brak Apple Pay (potrzeba tutaj współpracy z instytucjami finansowymi) i polskiej wersji asystenta Siri (brakuje danych o naszym kraju w bazach wykorzystywanych przez Apple’a) producent podjął kilka zupełnie niezrozumiałych decyzji. Nadal nie możemy skorzystać chociażby z Apple News, by czytać wiadomości w języku angielskim - aplikacja pojawia się i działa bardzo dobrze po zmianie regionu na np. Stany Zjednoczone i znika się po przestawieniu go z powrotem na Polskę.

Jestem za to zadowolony z aktualizacji oprogramowania. W jednej z ostatnich aktualizacji pojawiło się Night Shift, które po zmroku zmienia temperaturę barw na ekranie eliminując niebieskie światło, co pozwala wieczorami odpocząć moim oczom. To bez wątpienia jedna z najlepszych nowości w iOS, bez których nie wyobrażam sobie korzystania z telefonu. Czekam tylko, aż OS X to wprowadzi, bo pełniący podobną funkcję f.lux niestety gryzie się z najnowszą wersją OS X i automatyczną regulacją oświetlenia.

Sprzedawanie iPhone’ów o takiej pojemności w dzisiejszych czasach to nieśmieszny żart. Nawet po przeniesieniu wszystkich zdjęć do chmury i korzystania ze streamingu nie zmieściłbym się ze wszystkimi danymi aplikacji w modelu o mniejszej pojemności niż 64 GB. Idealny byłby telefon z pamięcią o pojemności 32 GB, ale takiego nie ma w ofercie firmy Tima Cooka - a ten brak to czyste wyrachowanie, nic więcej.

W październiku pisałem, że “iPhone 6s to najlepszy iPhone, od kiedy powstał iPhone” i to zdanie podtrzymuję. Telefon ma wady, ale połączenie podzespołów z oprogramowaniem sprawia, że nie wyobrażam sobie zmiany go na żadne inne urządzenie dostępne na rynku. Powrót do Androida nie wchodzi w grę, iPhone SE byłby krokiem wstecz, a iPhone’a 6s Plus planowałem kupić już kilka razy i rezygnowałem biorąc go w sklepie do ręki.

iPhone 6s to patrząc z perspektywy czasu świetny telefon, a chociaż tegoroczne smartfony innych firm mają wiele zalet, to i tak nie rozważam przesiadki. Jeśli jednak do tej pory korzystaliście z telefonu z Androidem, nie posiadacie MacBooka, a cenicie dodatki w postaci Quick Charge, wsparcia dla gogli wirtualnej rzeczywistości i mniej restrykcyjne oprogramowanie, to lepiej nie zmieniajcie platformy.

Jeśli jednak do tej pory używaliście iPhone’a i akceptujecie ograniczenia iOS-a, to zeszłoroczny topowy model będzie świetnym wyborem. Co prawda jego cena nie spadła zbytnio w porównaniu do dnia premiery, a używane egzemplarze są nieprzyzwoicie drogie, ale spadek cen najpewniej zobaczymy i tak dopiero na jesieni. Nie decydowałbym się też dzisiaj na starsze telefony Apple - 2 GB RAM w iPhonie 6s jest po prostu przyszłościowe.