Co latało nad Ziemią przed satelitami? Otwarcie archiwum zdumiewa
Ten zaskakujący związek między błyskami światła z archiwalnych zdjęć nieba a testami nuklearnymi podsyca debatę o UFO.
To miało być rutynowe przeszukiwanie archiwów astronomicznych. A jednak z projektu VASCO, który miał szukać gwiazd znikających z nieba, wyłoniła się hipoteza, która wręcz elektryzuje środowiska badaczy zjawisk anomalnych. Wielu z nich uważa, że niektóre tajemnicze błyski zarejestrowane w latach 50. mogą być śladem nieznanych obiektów krążących wokół Ziemi jeszcze przed erą satelitów.
Tym, co szczególnie zaskakuje w nowych analizach, jest powiązanie tych świetlnych zjawisk z testami broni jądrowej. Badacze twierdzą, że statystycznie błyski te częściej pojawiały się dokładnie dzień po próbnych eksplozjach jądrowych. Czy to tylko zbieg okoliczności, czy może coś (lub ktoś) obserwował nas z orbity?
Projekt miał badać znikające gwiazdy, a dotknął kosmicznej zagadki
VASCO to międzynarodowy projekt badawczy analizujący stare zdjęcia nieba jeszcze z czasów sprzed ery kosmicznej. Jego głównym założeniem było zidentyfikowanie obiektów, które nagle pojawiają się lub znikają z pola widzenia, co mogłoby świadczyć o nowych typach zjawisk astrofizycznych.
Ale odkrycia zespołu kierowanego przez Beatriz Villarroel ze Sztokholmu przekroczyły pierwotne założenia. Jak czytamy na łamach Space.com, w analizowanych zdjęciach z lat 1951-1957 natrafiono na ponad 100 tys. punktowych błysków światła, które pojawiają się na jednej ekspozycji, a potem znikają. Co najciekawsze, większość z nich występowała w miejscach nieba oświetlonych przez Słońce, a nie w cieniu Ziemi. To sugeruje, że mogły być odbiciem światła od płaskich, metalicznych powierzchni.
Znacznie więcej błysków po eksplozji nuklearnej
Najbardziej kontrowersyjny wniosek dotyczy jednak korelacji między występowaniem błysków a testami jądrowymi. Jak zauważa współautor badań, Stephen Bruehl, błyski były aż o 68 proc. bardziej prawdopodobne w ciągu doby po detonacji ładunku jądrowego. To zaskakująco silny sygnał statystyczny i duże wyzwanie dla tradycyjnych wyjaśnień.
W jednym z analizowanych przypadków z 27 lipca 1952 r. błyski na zdjęciach pokryły się z falą relacji o latających spodkach nad Waszyngtonem. Autorzy sugerują, że niektóre z tych obserwacji mogły być powiązane z obiektami odbijającymi światło na wysokich orbitach.
Satelity, ale w czasach przed satelitami
Największą zagadką pozostaje fakt, że zdjęcia pochodzą z czasów, kiedy człowiek nie wysłał jeszcze niczego w kosmos. Pierwszy sztuczny satelita, radziecki Sputnik, wystartował dopiero w 1957 r. Skąd więc na zdjęciach z Palomar Observatory błyski przypominające odbicia od satelitów lub kosmicznego złomu? Villarroel sugeruje, że może to być dowód istnienia wcześniej niezidentyfikowanych, płaskich i silnie refleksyjnych obiektów krążących wokół Ziemi. Ich obecność mogła pozostać niezauważona aż do czasu zdigitalizowania i systematycznego przeglądu starych klisz.
Czy to może być UFO?
Choć termin UFO kojarzy nam się głównie z latającymi spodkami i teoriami spiskowymi, współczesna nauka zaczyna traktować temat poważniej, nazywając je bardziej neutralnie jako zjawiska anomalne (Unidentified Anomalous Phenomena). Villarroel i Bruehl nie twierdzą, że znaleźli dowód na obecność obcych, ale nie wykluczają, że obiekty te mogły być związane z jakimś rodzajem technologii. Niekoniecznie ziemską.
A alternatywne wyjaśnienie? Być może testy nuklearne wywołały nieznane dotąd efekty atmosferyczne, które zarejestrowały się jako błyski. Problem jednak w tym, że takie zjawiska trudno byłoby pogodzić z faktem, że błyski pojawiały się dokładnie dobę po eksplozji – i to na wysokości nieosiągalnej dla klasycznych chmur radiacyjnych.
Część naukowców sugeruje, że błyski mogą być po prostu artefaktami starych klisz fotograficznych – zanieczyszczeniami, zadrapaniami lub błędami naświetlenia. Inni wskazują na możliwe uprzedzenia w zbieraniu danych – lata 50. to przecież złota era UFO-manii, a raporty o niezidentyfikowanych obiektach były na porządku dziennym. Villarroel i jej zespół przyznają, że korelacja nie oznacza jeszcze związku przyczynowo-skutkowego. Ale przekonują, że zasługuje ona na dalsze badania. Szczególnie w kontekście potencjalnego śledzenia testów nuklearnych przez nieznane obiekty.
Co dalej? Będą próbować odtworzyć testy jądrowe
Ponieważ traktaty międzynarodowe zakazują obecnie atmosferycznych testów jądrowych, nie da się bezpośrednio odtworzyć warunków z lat 50. Naukowcy planują jednak inne eksperymenty. Jednym z pomysłów jest sprawdzenie, czy współczesne satelity geostacjonarne wywołują podobne błyski na kliszach fotograficznych. Jeśli tak, to będzie to mocny argument za tym, że źródłem historycznych błysków mogły być rzeczywiście płaskie, metaliczne obiekty odbijające światło Słońca z wysokiej orbity.
Przeczytaj także:
Niezależnie od ostatecznych wniosków, tajemnicze błyski z lat 50. rzucają całkiem spory cień na nasze zrozumienie tego, co działo się na orbicie Ziemi, zanim człowiek w ogóle ją osiągnął. Czy to tylko błąd pomiaru, nieznane zjawisko atmosferyczne, czy może ślad czegoś więcej? Wygląda na to, że nauka dopiero zaczyna zadawać właściwe pytania. Wszystko zaczyna się układać niczym klocki LEGO.
*Grafika wprowadzająca wygenerowana przez AI
