Recenzja Razer Blade 16 2025. Najlepszy, choć wcale nie najmocniejszy laptop RTX 5090 na rynku

Depresyjnie drogie laptopy RTX 5090 wykręcają szalone wyniki w grach, nawet bez pomocy DLSS i generatorów klatek. Spójrzcie na tego potwora ASUS, renderującego Cyberpunka 2077 z ultra ustawieniami graficznymi w ponad 120 klatkach. Kosmos. Niestety, wraz z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność fatalna ergonomia. Maszyna od ASUS jest wielka, ciężka i głośna. Sprzęt mobilny? Ha, głównie z nazwy.

Razer Blade 16 (2025) to JEDYNY tak cienki i tak lekki laptop RTX 5090 na rynku. Jego maksymalna grubość to zaledwie 14,9 mm. To znacznie mniej niż w modelu z 2024 roku, gdzie grubość wynosiła 22,9 mm. Zerknijcie na moje zdjęcia. Gamingową bestię z układem RTX 5090 kładę obok MacBooka Air – laptopa Apple projektowanego tak, by był możliwie cienki i lekki.

To niesamowite, jak niewiele grubszy jest Razer Blade 16 od MacBooka. Inżynierowie odwalili kapitalną robotę, zapewniając układowi RTX 5090 odpowiednie chłodzenie w tak małej bryle. To gigantyczna technologiczna przewaga Razera nad konkurencją. Rasowe RnD, mające przełożenie na jakość produktu.

Testowany laptop jest nie tylko smukły, ale także zaskakująco lekki. Z masą na poziomie 2,1 kg, Blade okazuje się aż o 50 proc. lżejszy względem typowego gamingowego notebooka, o wadze wynoszącej między 3 i 3,5 kg. Rzadko zdarza się, by tak wydajna maszyna nie ciążyła w plecaku, odzyskując mobilność utraconą przez laptopy do gier w ostatnich dekadach.

Mimo niezłych narzędzi do przełączania iGPU/dGPU, współczesne laptopy do gier nie nadają się do pracy w terenie, a co dopiero do rozgrywki z dala od gniazda sieciowego. Gdy uruchamiamy taki laptop w pociągu albo na kempingu, procenty akumulatora znikają dosłownie w oczach. Można odnieść wrażenie, że każdy oddech w pobliżu laptopa to –1% energii.

Razer Blade 16 (2025) jest tu świetnym wyjątkiem od reguły. Korzystając z Firefoksa, skrzynki e-mail, eksploratora plików oraz pakietu Office, laptop działał przez 7 godzin i 42 minuty. To REWELACYJNY wynik. Kompletnie poza zasięgiem innych gamingowych notebooków z układami RTX 5090. Jasne, wciąż nie jest to kilkanaście godzin oferowanych przez mojego MacBooka, ale porównywanie jabłek (he-he) z gruszkami nie ma większego sensu.

Magia znika dopiero po uruchomieniu gry na zasilaniu z akumulatora. Płynność działania skacze prosto na główkę, a energia znika kilkukrotnie szybciej. Grając w Cyberpunka 2077 ze wsparciem DLSS 4, przy 40 - 45 fps, wyciągnąłem prawie 100 minut rozgrywki, rozładowując akumulator do cna.

Warto dodać, że Razer Blade 16 świetnie trzyma energię po zamknięciu pokrywy. Po jej otwarciu następnego dnia, z 92% akumulatora zrobiło się 91%. Do tego samo wznowienie działania systemu jest bardzo szybkie. Doświadczenie niemal przypomina korzystanie z niskonapięciowego laptopa ARM. Wystarczy kilka sekund i Blade 16 już śmiga. Znacznie zwiększa to komfort użytkowania.

Kupując laptop do gier, ten najczęściej ląduje na biurku, od czasu do czasu migrując na balkon albo do ogrodu. Taki sprzęt nie nadaje się jednak do pracy w terenie. Jest ciężki, zajmuje masę przestrzeni bagażowej, do tego energia akumulatora znika błyskawicznie. W tym kontekście Blade 16 przyjemnie się wyróżnia.

Razer Blade 16 to pierwszy laptop do gier OD LAT, którego chętnie zabieram na wyjazdy. Zarówno te prywatne, jak i służbowe. Wiem, że gdy włączę go na lotnisku, to przez kilka godzin mogę pracować z pakietem biurowym, bez szukania gniazdka sieciowego. W czasie pracy sprzęt jest cichutki jak MacBook. Nie słychać szumu wentylatorów, a obudowa się nie nagrzewa. Aż trudno uwierzyć, że sprzęt dysponuje RTX-em 5090 pod obudową.

No i te wymiary! Razer Blade 16 dobrze leży w każdym plecaku. Można go wziąć jako bagaż podręczny, do tego bez problemu mieści się na stoliku w pociągu. Jest co prawda nieco szerszy od poprzednika sprzed roku, ale w żaden sposób nie umniejsza to jego mobilności. Razer sprawia, że ich sprzęt jest przenośny nie tylko z nazwy, dobrze odnajdując się w scenariuszach poza domem.

Chociaż pod obudową Blade’a z 2025 roku znajduje się RTX 5090, układ firmy NVIDIA nie działa z maksymalną dostępną wydajnością. TGP karty graficznej zostało ograniczone na poziomie 160W. Tymczasem RTX 5090 to GPU ze 175W maksymalnego TGP. Co to oznacza w praktyce i jak przekłada się to na doświadczenia użytkownika?

Dzięki mniejszemu TGP Razer mógł postawić na mniejszy układ chłodzenia, co przekłada się na chwaloną przeze mnie smukłość i lekkość urządzenia. Z drugiej strony, mniejsze TGP zmniejsza wydajność w grach oraz aplikacjach. Jak bardzo? W porównaniu z większym, głośniejszym i cięższym ASUS ROG Strix SCAR 18 jest to średnio 2 – 3 fps w grze wideo. Dużo? Mało? Wiele zależy od twojego indywidualnego podejścia.

Są osoby, które wychodzą z założenia: skoro kupuję drogi laptop RTX 5090, chcę wykorzystać 100% jego mocy. Jak najbardziej mają rację. Sam należę jednak do drugiej grupy. Jestem w stanie przehandlować te 2 - 3 klatki na sekundę w zamian za niższą masę, cichszą pracę (maksymalnie 53 dB) oraz smukłą sylwetkę. Uważam, że Razer podjął dobrą decyzję, limitując TGP. To pierwszy raz, kiedy piszę takie zdanie, sam się sobie dziwie, ale naprawdę: ten laptop jest tak przyjemnie smukły i lekki, że szkoda byłoby z tego rezygnować.

Z nowym laptopem Razera ruszyłem na wycieczkę po Dogtown – najładniejszej, najbardziej zasobożernej dzielnicy Night City w grze Cyberpunk 2077. Wydajność maszyny sprawdziłem też w chińskim Black Myth: Wukong. Z kolei Alan Wake 2 uruchomiłem, by zbadać, jak radzą sobie ulepszone rdzenie RT w amerykańskim miasteczku skąpanym w zachodzącym słońcu.

Zależało mi przede wszystkim na zmierzeniu surowej wydajności laptopa, bez wsparcia sprzętowego upscalera i generatora klatek. Wyniki z DLSS 4 oraz nowym generatorem MFG od NVIDII przedstawiam w dalszej części tekstu, taki samo jak wyniki ray tracing z wykorzystaniem mega geometrii w Alan Wake 2:

Cyberpunk 2077 – surowa moc:

Black Myth Wukong – surowa moc:

Counter Strike 2 – surowa moc:

Alan Wake 2 – ray tracing i path tracing:

Cyberpunk 2077 – włączone DLSS w trybie Quality/Jakość:

Black Myth Wukong – włączone DLSS w trybie Quality/Jakość:

Cyberpunk 2077 – generator wielu klatek x4, bez DLSS:

Black Myth Wukong – generator wielu klatek x4, bez DLSS:

Jak widzicie, mamy do czynienia z laptopem, który osiąga 90+ klatek na sekundę w Cyberpunku 2077 z maksymalnymi ustawieniami graficznymi, w bardzo wysokiej rozdzielczości 1600p (to więcej niż 2,5K). Mowa o surowej mocy, bez wsparcia generatora klatek czy upscalera. Wielu stacjonarnych graczy wciąż może wyłącznie pomarzyć o podobnej płynności rozgrywki w grze CD Projektu.

Nawet z limitem TGP 160W, Razer Blade 16 śmieje się z czegoś takiego jak wymagania sprzętowe. Maszyna zapewnia rozgrywkę z płynnością 60+ w każdej nowej grze wideo, na maksymalnych ustawieniach. Z kolei lepsze rdzenie RT sprawiają, że korzystanie z promieni ray tracing nie pochłania już ponad połowy klatek. Obciążenie wciąż jest potężne, ale bliżej mu do 40% całkowitej płynności. Dzięki temu Blade z 2025 roku stanowi realną bramę do rozgrywki z promieniami śledzonymi w czasie rzeczywistym.

Za problem uznaję natomiast temperatury osiągane podczas wielogodzinnej rozgrywki. Razer postawił na smukłą bryłę, co ma oczywiste negatywne konsekwencje. Temperatury Blade’a są o kilka – kilkanaście stopni wyższe niż w laptopie RTX 5090 od ASUSA oraz MSI, co ma długofalowy wpływ na spadek wydajności podczas rozgrywki. Nie jest on jednak znaczny i został uwzględniony w moich pomiarach.

Razer Cooling Pad to podstawka chłodząca, która nie tylko obniża temperaturę laptopa, ale także zdejmuje limit TGP nałożony przez producenta. Taką podstawkę łączy się z laptopem kablem USB, a następnie uruchamia tryb Hyberboost z poziomu oprogramowania Razer Synapse. Gdy laptop nie wykrywa podstawki, funkcja Hyperboost jest niewidoczna.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony to świetnie, że fani Razera mogą wycisnąć 100% mocy z tego lekkiego, smukłego laptopa. Z drugiej wymaga to kupna osobnego sprzętu, który nie jest tani. Cena Cooling Pada wynosi bowiem około 600 zł. Wracamy więc do rozważań sprzed kilku akapitów: lepszy jest smuklejszy i lżejszy laptop czy trzy dodatkowe klatki na sekundę w wymagającej sprzętowo grze? Razer chce oferować to i to, ale za dodatkową opłatą.

Na szczęście do kupna podkładki nikt posiadaczy Blade’a nie zmusza, za to może ona stanowić warty rozważenia dodatek dla użytkowników pracujących oraz grających stacjonarnie. Z laptopem na biurku, najlepiej podłączonym do zewnętrznego monitora. Albo kilku.

Cyberpunk 2077 – bez podstawki chłodzącej i trybu Hyperboost:

Cyberpunk 2077 – z podstawką chłodzącą i odblokowanym TGP w trybie HyperBoost:

Ekran OLED 2560 na 1600 pikseli, o przekątnej 16 cali, w proporcjach 16:10, z maksymalną częstotliwością odświeżania wynoszącą 240 Hz absolutnie wymiata. To na ten moment mój ulubiony wyświetlacz w laptopie do gier. Razer wziął od Samsunga, co ten ma najlepszego w ofercie. Efekt? Wyświetlacz jest tak dobry, że powrót do dowolnego innego laptopa po prostu boli. Nie oczy, ale duszę.

Panel nie jest jednak idealny. Rozwiązanie Samsunga utrwala największą bolączkę OLED-ów, to jest dosyć niską jasność. Ta wynosi około 400 nitów podczas wyświetlania SDR i HDR. Czyli tyle, ile oferują wyświetlacze OLED w topowych laptopach konkurencji, od Alienware po ASUSA. Te 400 nitów jak najbardziej wystarcza do grania, o ile nie robimy tego w pełnym słońcu. Tutaj ekrany MiniLED zyskują dominację.

Blade zachwyca za to barwami. Po wyjęciu z pudełka odwzorowanie kolorów w profilach P3 oraz sRPG to taka igła, że nawet profesjonalista nie ma czego poprawiać. Fotograf czy montażysta będzie zachwycony. Do tego dochodzi tradycyjna, oczekiwana od OLED-ów głęboka czerń oraz rewelacyjny kontrast.  Łącząc to wszystko w całość, obraz wyświetlany na Razer Blade 16 jest fenomenalny. Nie tylko z perspektywy gracza, ale także twórcy czy artysty.

Jak na gamingowy laptop, Razer Blade 16 (2025) jest niezwykle minimalistyczny. Podświetlone jest wyłącznie logo na klapie oraz klawisze. Nie ma tu zbędnych diod po bokach ani jarmarcznych efektów na obudowie. Jest za to sztaba porządnego metalu, która nie trzeszczy i nie wygina się. Bierzesz Blade’a w dłonie i od razu czujesz jakość premium. Niby oczywiste, ale uwierzcie: nie mogę tego napisać o każdym laptopie RTX 5090.

Baaardzo podoba mi się, że skok klawiszy jest teraz odczuwalnie głębszy niż w zeszłorocznym modelu. Dzięki temu Razer Blade 16 lepiej sobie radzi podczas pisania. W kontekście klawiszy warto nadmienić o rozwiązaniu Dual LED, dzięki któremu każdy klawisz może być podświetlany na dwa różne kolory, w zależności od sytuacji. Praktyczne rozwiązanie np. podczas korzystania z kombinacji Fn. Klawiatura Blade'a wykorzystuje też kapitalną funkcję Snap Tap.

W porównaniu do edycji sprzed roku, nowy model jest też smuklejszy, a także został wyposażony w większą liczbę głośników: sześć zamiast czterech. To wszystko ulepszenia imponujące o tyle, że Blade 16 (2025) jest o 30% smuklejszy od poprzednika. Powtarzam się, ale inżynierowie Razera wykonali kawał naprawdę porządnej roboty.

Testowałem już cztery laptopy z układem GeForce RTX 5090, ale z żadnym nie czułem się tak dobrze jak z Blade’em. Maszyna Razera jest czymś więcej niż głośnym, wielkim i ciężkim sprzętem do grania, lądującym na burku zamożnego studenta. To urządzenie mobilne nie tylko z nazwy, które świetnie radzi sobie w terenie. Działa kilka godzin z dala od kontaktu, jest lekkie, ładne oraz wszechstronnie. Jak nie laptop do gier.

Sprzęt ma kilka wad, jak limit TGP, wysokie temperatury podzespołów podczas długich sesji z grami czy brak możliwości modernizacji pamięci operacyjnej. Jednak suma zalet, od kapitalnego ekranu, przez elegancką aluminiową obudowę, po zarządzanie energią sprawia, że Razer Blade 16 (2025) na ten moment nie ma konkurencji. ASUS czy MSI może oferować kilka klatek więcej, ale to ofiara, którą jestem w stanie ponieść w zamian za tak smukłą, poręczną konstrukcję.

Największe zalety:

Największe wady:

Razer Blade 16 (2025) nie jest najmocniejszym laptopem RTX 5090 na rynku, ale bez dwóch zdań to laptop najlepszy.