Chińczycy potwierdzili najbardziej brutalną wersję historii powstania Księżyca. Mają mocne dowody
Dzięki przełomowej misji Chang'e 6 prowadzonej przez Chiny naukowcy zyskali bezcenny wgląd w budowę Księżyca.
Analiza próbek gruntu, które powróciły na Ziemię, ujawniła zaskakującą różnicę w zawartości wody między płaszczem po ciemnej i jasnej stronie Księżyca. To odkrycie nie tylko rzuca nowe światło na historię naszego satelity, ale także wzmacnia wiodącą teorię jego powstania.
Choć Księżyc kojarzy się z suchym, niemal sterylnym środowiskiem, naukowcy od dawna podejrzewali obecność wody w jego wnętrzu. Najnowsze badania próbek przywiezionych przez misję Chang'e 6 dostarczyły konkretnych dowodów i co ważniejsze, ujawniły istotną dysproporcję. Okazuje się, że płaszcz pod ciemną stroną Księżyca zawiera znacznie mniej wody niż płaszcz po stronie widocznej z Ziemi.
To fascynujące odkrycie opiera się na analizie 1,935 kg bazaltowego regolitu, pobranego z rozległego basenu Biegun Południowy – Aitken (SPA). To pierwsze w historii próbki z tak odległego i unikalnego regionu Księżyca. Wyniki analiz opublikowano w magazynie Nature.
Profesor HU Sen z Instytutu Geologii i Geofizyki Chińskiej Akademii Nauk w rozmowie z Space.com podkreślił, że te nowe wyniki idealnie wpisują się w teorię wielkiego zderzenia, szokującej teorii, w myśl której Księżyc powstał około 4,5 mld lat temu w wyniku kolosalnego impaktu młodej Ziemi z protoplanetą wielkości Marsa. Wyrzucona w przestrzeń kosmiczną masa gruzu z czasem połączyła się, formując naszego naturalnego satelitę.
Więcej na Spider's Web:
Dwie twarze Księżyca
Jak naukowcy doszli do takich wniosków o zawartości wody w płaszczu Księżyca, skoro badali próbki z jego powierzchni? Kluczem okazała się analiza występowania toru. Pierwiastek ten, podobnie jak woda, pozostaje w stopionej magmie wewnątrz płaszcza, zamiast krystalizować się w minerały.
Im więcej toru na powierzchni danego obszaru, tym potencjalnie więcej wody mogło znajdować się w źródle magmy.
Jeśli wnętrze Księżyca po ciemnej stronie jest bardziej suche niż po jasnej, oznacza to, że woda w płaszczu księżycowym może wykazywać dychotomiczną dystrybucję – wyjaśnia profesor Hu. Ta różnica w zawartości wody to kolejne ogniwo w łańcuchu dowodów na odmienność obu półkul Księżyca.
Topografia, wulkanizm, wiek powierzchni, rodzaje skał i wspomniana już różnica w zawartości toru to tylko niektóre z cech, które każda teoria formowania i ewolucji Księżyca musi wyjaśnić.
Naukowcy sugerują, że ta dychotomia w rozmieszczeniu wody może być bezpośrednim skutkiem gigantycznego uderzenia, które doprowadziło do powstania basenu SPA. Ten gigantyczny krater o średnicy około 2500 km jest jedną z największych tego typu struktur w całym Układzie Słonecznym.
Siła tego uderzenia była tak ogromna, że musiała mieć znaczący wpływ na całą strukturę Księżyca, a zwłaszcza jego odległą stronę.
Ciemna strona Księżyca wciąż zaskakuje
Jedno jest pewne: pomimo że Księżyc uchodzi za niezwykle suche ciało niebieskie, jego ciemna strona nieustannie fascynuje i dostarcza nowych, zaskakujących informacji. Misja Chang'e 6 otworzyła nowy rozdział w badaniach naszego naturalnego satelity, a odkrycie różnic w zawartości wody między jego półkulami to kolejny krok w zrozumieniu jego złożonej historii i ewolucji.
Bez wątpienia przyszłe badania próbek z ciemnej strony Księżyca przyniosą jeszcze więcej fascynujących odkryć.
Chińska misja Chang’e 6 to bez wątpienia jedno z najważniejszych wydarzeń ostatnich lat w dziedzinie badań kosmicznych. Powrót z materiałem z tej niedostępnej dotąd części Księżyca otwiera zupełnie nowy rozdział w poznawaniu jego historii. Co ciekawe, próbki ważące zaledwie 1,935 kilograma mogą dostarczyć odpowiedzi na pytania, które nurtowały naukowców od dekad.
Naukowcy nie mają wątpliwości: dane z Chang’e 6 będą analizowane przez całe lata. A wszystko po to, by ostatecznie odpowiedzieć na jedno z najważniejszych pytań: skąd wziął się Księżyc i jak bardzo wpłynęło na niego to dramatyczne uderzenie sprzed miliardów lat?
