Na niebie pojawi się Super Niebieski Księżyc. O co chodzi?

Księżyc krąży wokół Ziemi po eliptycznej orbicie lub inaczej - po wydłużonym okręgu. Nasza planeta znajduje się bliżej jednej strony tej elipsy. Każdego miesiąca Księżyc przechodzi przez punkt znajdujący się najbliżej Ziemi (perygeum) i punkt znajdujący się od niej najdalej (apogeum). Gdy Księżyc znajduje się w punkcie najbliższym Ziemi lub przynajmniej w jego pobliżu i gdy jest w pełni, to wtedy określa się go mianem Superksiężyca. Ponieważ Księżyc w pełni znajduje się nieco bliżej nas niż zazwyczaj, to wydaje się szczególnie duży i jasny na niebie.

Niebieski Księżyc lub po angielsku Blue Moon to termin określający sytuację, w której widzimy pełnię Księżyca dwa razy w ciągu jednego miesiąca. Nie zdarza się to zbyt często, ale ze względu na to, że cykl Księżyca trwa dokładnie 29,5 dnia, czyli nieco krócej niż średnia długość miesiąca kalendarzowego, to jednak od czasu do czasu się zdarza. Jeśli pełnia Księżyca ma miejsce na samym początku miesiąca, w którym pozostało jeszcze wystarczająco dużo dni na kolejne jej zaistnienie, możemy cieszyć się pięknym widokiem na nocnym niebie dwa razy w ciągu 30 dni. Innymi słowy - po pełni Księżyca, która ma miejsce 1 lub 2 dnia miesiąca, prawdopodobnie nastąpi druga pełnia Księżyca 30 lub 31 dnia miesiąca.

Zdarza się to raz na dwa lub trzy lata. Trzeba jeszcze zaznaczyć, że pojęcie Niebieskiego Księżyca może oznaczać dwa różne fenomeny. Może tu chodzić o dwie pełnie w trakcie jednego miesiąca lub cztery (zamiast trzech) w ciągu jednej pory roku. Nadchodzący Niebieski Księżyc jest miesięcznym niebieskim księżycem. Oczywiście w żadnym wypadku nie chodzi tu dosłownie o kolor niebieski. Księżyc nie będzie miał żadnego zabarwienia na inny kolor, choć trzeba przyznać, że zdarza się, że Srebrny Glob ma na naszym niebie inny niż zwykle kolor.

Dzieje się tak jednak podczas zaćmień Księżyca, a powodem ciemnoczerwonego odcienia jest padający na niego cień Ziemi. Księżyc faktycznie bywa jednak czasami dosłownie niebieskawy na naszym niebie. W rzadkich przypadkach drobne cząsteczki dymu lub pyłu znajdujące się w powietrzu faktycznie mogą rozpraszać czerwone długości fali świetlnej, co może sprawiać, że Księżyc wydaje się wtedy niebieski.

W czasie super pełni Księżyc wydaje się szczególnie duży i jasny na niebie, jednak jego wielkość jest jedynie minimalnie większa od jego zwykłego rozmiaru i różnica ta jest praktycznie niezauważalna gołym okiem. Gdy Księżyc znajduje się najbliżej Ziemi i jest Superksiężycem, jego tarcza jest ok 14 proc. większa niż wtedy, gdy znajduje się od Ziemi najdalej. Faktem jest natomiast, że gdy Księżyc będzie blisko Ziemi na swojej orbicie, będzie wydawał się nieco jaśniejszy niż zwykle.

Termin Superksiężyc jest używany do opisania pełni Księżyca, która występuje w ciągu około jednego dnia od perygeum, więc zdarzają się one trzy do czterech razy w roku. Około 25 proc. wszystkich pełni to superksiężyce, ale tylko 3 proc. pełni to księżyce niebieskie. W dodatku odstępy czasowe pomiędzy kolejnymi superksiężycami są dość nieregularne. Mogą wynosić one nawet 20 lat, ale ich średnia długość wynosi 10 lat. Następne zjawisko określane jako „superniebieski Księżyc” wystąpi dopiero w 2037 r., za to aż dwa razy: w styczniu i marcu.

Warto więc wychylić nosa na zewnątrz w ostatnie dni sierpnia, bo na następny niebieski Księżyc trochę poczekamy.