Zabójcy bunkrów dla Polski. Nasz kraj kupuje potężne bomby
Polska kupuje potężną precyzyjną broń zdolną niszczyć bunkry i schrony. Agencja Uzbrojenia, która prowadzi zakupy dla Wojska Polskiego, ogłosiła przetarg na zakup 120 precyzyjnych bomb penetrujących o masie od 226 do 2050 kg.
Jak informuje serwis ZBiAM Agencja Uzbrojenia otrzymała już zgłoszenia ze strony trzech potencjalnych dostawców. Są to polskie firmy Cenzin Sp. z o.o. i Megmar Logistics & Consulting Sp. z o.o. oraz izraelski Rafael Advanced Defense System Ltd..
W przypadku polskich podmiotów w grę wchodzi pośrednictwo między producentami oraz zamawiającym. Z kolei izraelska firma ma w swojej ofercie rodzinę kierowanych bomb Spice, które na życzenie mogą być dostarczone w konfiguracji broni penetrującej.
Agencja Uzbrojenia poszukuje również dostawcy 300 kierowanych bomb GBU-12. GBU-12 Paveway II to zaliczana do broni precyzyjnego rażenia amerykańska bomba lotnicza naprowadzana laserowo zbudowana na bazie bomby Mk 82. Masa pocisku to 362 kg.
Zabójcy bunkrów
Pogromca bunkrów lub zabójca bunkrów (z ang. Bunker buster) to rodzaj amunicji przeznaczonej do penetracji celów utwardzonych lub zakopanych głęboko pod ziemią, takich jak bunkry i schrony wojskowe.
Bomby tego typu mają niezwykle mocną konstrukcję. Przebijają one żelbeton i eksplodują dopiero wewnątrz bunkra powodując niewyobrażalne wprost zniszczenia.
Aby zdać sobie sprawę z mocy tych bomb, warto podać przykład testów amerykańskiej GBU-28, która zrzucona na cel przebiła 6,7 m zbrojonego betonu i nadal zachowała wystarczającą energię kinetyczną, aby wbić się na 1,6 km w głąb ziemi.
Matka wszystkich bomb
Podczas operacji Pustynna Burza w 1991 r. okazało się, że alianci potrzebują bomb zdolnych do niszczenia bunkrów, jednak żadne z sił powietrznych NATO nie posiadało takiej broni na swoim wyposażeniu.
W ciągu zaledwie 28 dni stworzono ją wykorzystując do tego celu stare 8-calowe (203 mm) lufy artyleryjskie, które posłużyły za ich korpus. Bomby te ważyły ponad dwie tony, ale zawierały tylko 293 kg materiału wybuchowego. Bomby były naprowadzane laserowo i zostały skatalogowane jako Guided Bomb Unit-28 (GBU-28). Bez problemu radziły sobie z grubymi ścianami schronów.
Przykładem rosyjskich bomb tego typu jest KAB-1500L-Pr. Jest w stanie przeniknąć 10–20 m ziemi lub przebić 2 m żelbetu. Bomba waży 1500 kg przy czym 1100 kg to materiał wybuchowy. Jest kierowana laserowo i ma teoretycznie dokładność uderzenia wynoszącą 7 m.
Stany Zjednoczone dysponują obecnie serią specjalistycznych bomb do niszczenia bunkrów. Wśród nich są GBU-28 o wadze 2000 kg, GBU-24 Paveway III ważące 1000 kg, GBU-27 Paveway III o wadze 910 kg.
Najpotężniejszymi bombami są amerykańska GBU-43/B często "Matką wszystkich bomb" (MOAB) o wadze 8600 kg. Jedna z takich bomb została zrzucona 13 kwietnia 2017 r. na kompleks jaskiń Państwa Islamskiego w prowincji Nangarhar w Afganistanie. Było to pierwsze operacyjne użycie tej bomby. Dwa dni później rzecznik afgańskiej armii powiedział, że uderzenie zabiło 94 bojowników. MOAB nie jest jednak bronią penetrującą.
MOAB jest najpotężniejszą bombą konwencjonalną kiedykolwiek używaną w walce, mierzoną wagą materiału wybuchowego. Siła wybuchu jest porównywalna z najmniejszymi taktycznymi głowicami atomowymi, takimi jak amerykański pocisk M-388 z czasów Zimnej. Amerykanie posiadają 15 takich bomb.
Jeszcze większa od niej jest GBU-57. Bomba opracowana przez Northrop Grumman i Lockheed Martin ma masę 13600 kg. USA zamówiły 20 takich bomb. Są one przeznaczone typowo do niszczenia bunkrów i schronów.
