Naukowcy mają pył starszy od Słońca

Ale po kolei. Planetoida (162173) Ryugu to obiekt o średnicy ok. 1000 metrów krążący wokół Słońca po orbicie przecinającej orbitę Ziemi. Oznacza to, że gdy planetoida znajduje się najbliżej Słońca, to jest nieznacznie bliżej niż Ziemia, natomiast gdy znajduje się najdalej od Słońca, jest niemal dwa razy dalej od Słońca niż Ziemia.

Sonda Hayabusa 2 została wysłana w kierunku planetoidy w grudniu 2014 roku. Głównym celem misji było pobranie próbki gruntu z powierzchni planetoidy i dostarczenie jej na Ziemię. Lot do niewielkiego kosmicznego głazu trwał trzy i pół roku. Pierwsze lądowanie na powierzchni Ryugu miało miejsce 3 października 2018 r. W trakcie misji na powierzchnię planetoidy został opuszczony niewielki lądownik, 5 kwietnia 2019 r. w kierunku Ryugu został wysłany impaktor z ładunkiem wybuchowym. Uderzenie spowodowało powstanie niewielkiego krateru, z którego następnie pobrano próbki materii. Podróż powrotna na Ziemię trwała nieco ponad rok.

Najważniejszą zaletą przesyłania próbek gruntu pobranego z innych ciał niebieskich na Ziemię jest możliwość zbadania go za pomocą najlepszych dostępnych instrumentów w najlepszych laboratoriach na Ziemi. Tak też było i w tym przypadku. Choć informacja o tym, że na Ziemię dotarło kilkadziesiąt gramów materii, milimetrowych rozmiarów ziaren piasku może być pozornie rozczarowująca, to już wyniki badań na nich przeprowadzonych wskazują, że było warto.

Naukowcy z międzynarodowego zespołu badawczego poinformowali właśnie, że część z ziaren pyłu pobranych z Ryugu jest starsza niż cały Układ Słoneczny. Zważając na to, że Ryugu jest tak naprawdę zlepkiem gruzu pochodzącego najprawdopodobniej z różnych planetoid, wiek poszczególnych ziaren może znacząco się od siebie różnić.

Porównując skład izotopowy poszczególnych ziaren pyłu z pyłem pochodzących z meteorytów znalezionych na powierzchni Ziemi, udało się ustalić, że część z nich ma nawet 7 miliardów lat. To szczególnie interesujące, jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że Słońce i cały Układ Słoneczny mają zaledwie 4,6 mld lat.

Można zatem powiedzieć, że owe ziarna, które teraz znajdują się w rękach naukowców, istniały już w przestrzeni kosmicznej, gdy ani Słońce, ani Ziemia jeszcze nie istniały. To naprawdę daje do myślenia. Nie tylko my jesteśmy tylko przez chwilę aktorami na scenie Wszechświata, ale także planety i gwiazdy, które w perspektywie długości naszego życia wydają się wiecznymi.