Nowy iMac 24” po 24 godzinach. Nie jest tak kolorowo, jak chce Apple

Kiedy wczoraj kurier dostarczył mi testowy egzemplarz iMaca bardzo sprawnie wysłany ze sklepu X-Kom, byłem pełen ekscytacji. To zupełnie nowa konstrukcja, a także kolejny krok w kierunku zastąpienia procesorów Intela przez autorskie czipy Apple. Bez wątpienia jest to bardzo ważny, wręcz przełomowy komputer w ofercie firmy.

Musicie wiedzieć, że pod koniec ubiegłego roku, jeszcze przed premierą procesorów M1, zdecydowałem się na zakup poprzedniego iMaca z ekranem o przekątnej 27 cali. Wybrałem niestandardową, dość mocną konfigurację, przez co termin dostawy wydłużył się aż o dwa miesiące. W tym czasie na rynek weszły nowe MacBooki Pro z procesorem M1 i zrobiły dosłownie trzęsienie ziemi.

Po tym, jak zobaczyłem możliwości procesora Apple M1 w praktyce, zupełnie zmieniłem koncepcję na nowy komputer. Zrezygnowałem z iMaca na rzecz MacBooka Pro, do którego dokupiłem dobry monitor Nec o przekątnej 27 cali i rozdzielczości 4K. Po pewnym czasie do zestawu dołączył pełnoprawny dock na Thunderbolt 3, dzięki któremu mam z głowy temat ładowania, podłączania akcesoriów i żonglerki przejściówkami.

Korzystam z tego zestawu już od pół roku i jestem z niego bardzo, ale to bardzo zadowolony. Premierę nowych iMaków obserwowałem jednak z ogromną ciekawością, podobnie jak moi redakcyjni koledzy pracujący na iMakach 27” poprzedniej generacji. Kiedy tylko pojawiła się opcja wypożyczenia nowego iMaka 24” do testu, od razu z niej skorzystałem.

Apple jest znane z dbałości o detale nawet przy pakowaniu swoich produktów, ale sposób pakowania nowego iMaca to zupełnie nowy poziom. Komputer jest bardzo sprytnie zapakowany w karton przypominający origami, którego ścianki możemy składać i rozkładać. Wiem, że to mało istotny element nowego komputera, ale taki drobny detal dobrze nastraja przed pierwszym kontaktem z faktycznym urządzeniem.

iMac 24” jest komputerem wręcz nieprawdopodobnie lekkim. Dość powiedzieć, że mój monitor jest ponaddwukrotnie cięższy, a przecież iMac poza ekranem mieści też wszystkie podzespoły i głośniki. Na żywo ogromne wrażenie robi smukłość całej konstrukcji. Patrząc od boku aż trudno uwierzyć, że w tej bryle mieści się cały komputer.

Do testów otrzymałem bazowy wariant wyposażony w procesor M1 z siedmioma rdzeniami GPU i ośmioma CPU, 8 GB zintegrowanej pamięci RAM i dyskiem SSD o niewielkiej pojemności 256 GB. Do tego w zestawie znalazła się mysz Magic Keyboard i nowa klawiatura Magic Keyboard, niestety bez Touch ID, ponieważ ten element pojawia się tylko w droższych modelach. Całość wieńczy przepiękny ekran o przekątnej 23,5 cala o rozdzielczości 4,5K (4480 na 2520 pikseli), jasności 500 nitów i obsłudze szerokiego gamutu barw DCI-P3. Konstrukcja ma też wbudowane głośniki, kamerę FaceTime 1080p i mikrofony. Moja konfiguracja jest wyceniona na 6799 zł.

Zanim przejdziemy do możliwości komputera, ustalmy jego zastosowanie. Bazowy iMac w rozmiarze 24 cali nie jest, wbrew powielanej w internecie opinii, stacją roboczą nastawioną na ciężkie zadania. To kolorowy, lekki, minimalistyczny, a przy tym bardzo wydajny komputer dla - nie bójmy się tego napisać - amerykańskiej nastolatki.

Niestety polskie zarobki sprawiają, że wielu twórców będzie zestawiać nowego iMaca ze stacjami roboczymi. Wielu będzie próbować pokazać, że da się złożyć peceta o podobnych możliwościach, w niższej cenie. Być może jest to możliwe, choć sam monitor o możliwościach ekranu na poziomie tego z iMaca byłby bardzo drogi, ale takie dywagacje nie mają żadnego sensu.

iMac jest rozwiązaniem dla osób, które szukają minimalistycznego komputera, który jednocześnie poradzi sobie z dość wymagającymi zadaniami, w tym np. obróbką zdjęć czy montażem wideo 4K. Komputera, który będzie dobrze wyglądał w nowoczesnym wnętrzu i nie będzie straszył kablami.

W nowym iMacu Apple postawił na kolory, choć osobiście nie jestem fanem tego rozwiązania. O ile nasycone, mocne barwy na tyłach nowy iMaków wyglądają obłędnie dobrze, tak pastelowe fronty w połączeniu z białą ramką są zbyt infantylne, nawet biorąc pod uwagę grupę docelową.

Wariant srebrny, który do mnie przyjechał, wygląda na żywo bardzo dobrze, nowocześnie i minimalistycznie. Kolor z tyłu bardzo mi się podoba, ale cóż, w moim ustawieniu nigdy go nie widzę. Front jest lekko mdły, ale nie wygląda jak komputer dla dyrektorki przedszkola. Nie mam za to problemu z białymi ramkami, które na tle białej ściany za monitorem pozwalają lepiej skupić się na ekranie.

Piszę z perspektywy osoby pracującej na co dzień przy monitorze 27”, 4K. Nowy iMac 24” jest dla mnie nieco za mały. Przesiadając się na ten komputer, czuję regres. Różnica nie jest duża i już teraz widzę, że iMac 24” nadaje się do pracy, ale cały czas uwiera mnie nieco mniejsza przekątna i - zwłaszcza! - mniejsza przestrzeń robocza.

W domyślnym ustawieniu interfejs jest skalowany tak, by wyglądał jak przy rozdzielczości 2240 x 1260 pikseli. Tymczasem w iMaku 5K 27” i w moim monitorze 27” 4K interfejs odpowiada rozdzielczości 2560 x 1440 pikseli. Różnica w pionie to niecałe 200 linii, ale wierzcie, że jest to odczuwalne kiedy przyzwyczailiście się do standardu 27”. Na ekranie mieści się mniej treści, lista kanałów w komunikatorze Slack przestaje mieścić się na ekranie, interfejs w programach typu Lightroom zajmuje więcej miejsca, a timeline w Final Cut mieści mniej klipów.

Sam ekran jest jednak genialny. Ostrość i jakość kolorów stoją na bardzo wysokim poziomie. Do tego spora jasność również się sprawdza. Trzeba jednak pamiętać, że ekran jest błyszczący, i to bardzo. Ten zabieg sprawia, że czerń wydaje się głębsza, ale jeśli macie za sobą źródło światła, ekran będzie je odbijał w stopniu wręcz ekstremalnym. Z tego powodu iMac po prostu nie może stać naprzeciwko okna. Taki układ absolutnie się nie sprawdzi.

Obok ekranu warto wspomnieć o głośnikach. Są... w porządku. Jest to poziom o oczko wyżej niż w MacBooku, ale nie oszukujmy się, to nadal za mało w komputerze stacjonarnym. Do YouTube'a w zupełności wystarczy, ale do muzyki czy filmów raczej trzeba dokupić zewnętrze głośniki.

Jeśli pracowałeś na klawiaturze Magic Kayboard i myszy Magic Mouse, możesz nie zauważyć żadnej różnicy. Mysz w nowym iMacu jest identyczna, a klawiatura ma nieco zaokrąglone rogi, ale w praktyce jest to znacznie mniej widoczne niż mogłoby się wydawać. Skok klawiszy i cały rozmiar klawiatury jest identyczny. Do tego w najtańszej wersji iMaca zabrakło Touch ID, co niestety jest sporym cięciem.

Do srebrnego komputera są dołączone srebrne akcesoria o dokładnie tym samym odcieniu, co dotychczasowe myszy i klawiatury Apple. To jeszcze bardziej pogłębia wrażenie, że dostajemy konstrukcje znane od lat.

Dwa porty w przenośnym MacBooku są dość skandaliczne, ale przy pewnym wysiłku da się przymknąć na to oko. W przypadku komputera stacjonarnego taka liczba portów boli jednak jeszcze bardziej.

Oba porty są w standardzie Thunderbolt 3, zapewniając ogromne prędkości transferu i bardzo szeroką kompatybilność, ale do jednego podłączymy dysk, do drugiego czytnik kart i zabawa się kończy. Warto jednak dodać, że mamy z boku jeszcze port słuchawek. Z boku, gdyż nie zmieściłby się od tyłu. Obudowa komputera ma mniejsza grubość niż wtyczka minijack.

Mnie ten problem dotyczy mniej, bo do iMaca podpiąłem docka z szeregiem różnych portów, ale niesmak i tak pozostał. Być może jednak dla grupy docelowej nie będzie to wielkim problemem.

Magnetyczne złącze na tylnej ściance jest ładnie wkomponowane w nóżkę, a sam przewód jest w materiałowym oplocie w kolorze komputera, co wygląda bardzo zgrabnie. Nawet jeśli postawimy komputer w widocznym miejscu, z odsłoniętym tyłem, ten jeden przewód z pewnością go nie oszpeci.

Niestety w najtańszym iMacu zabrakło gniazda Ethernet w zasilaczu, więc jeśli chcesz połączenia przewodowego, musisz kupić adapter USb-C Ethernet, albo - tak jak ja - zewnętrzny dock.

Nowy iMac 24” działa w oparciu o procesor Apple M1. To dobrze znany układ, który ma ogromny zapas mocy w typowych zadaniach, umożliwiając jednocześnie bezproblemowy montaż wideo 4K, czy obróbkę ogromnych plików RAW. I rzeczywiście, MacOS wręcz fruwa na tym procesorze. Aplikacje otwierają się w mgnieniu oka i działają ultrapłynnie.

Problemem może być zaledwie 8 GB RAM. Jeśli komputer ma starczyć na długie lata, polecam dołożyć do wariantu 16 GB RAM, które z procesorem M1 są wystarczającą wartością nawet do profesjonalnych zastosowań.

Jestem przyzwyczajony, że mój MacBook Pro, wyposażony w ten sam układ, praktycznie nigdy nie uruchamia wentylatorów. Sprzęt jest przez 99 proc. czasu całkowicie bezgłośny, nawet w trakcie renderu wideo 4K w Final Cut Pro. Na tym tle zaskoczył mnie iMac 24”, ponieważ przy renderze podglądu 80 plików RAW w Lighroomie wentylator uruchomił się z głośnością, jakiej jeszcze nie słyszałem w moim MacBooku Pro.

Zadanie zostało wykonane szybko, ale wentylator był rozczarowaniem. Jasne, oczekiwania miałem wysokie, bo procesor M1 naprawdę rozpieszcza pod kątem ciszy, a niestety wygląda na to, że najtańszy iMac będzie miał niższą kulturę pracy niż droższe modele. Pierwsze testy pokazujące wnętrze komputera wykazały, że Apple umieścił w obudowie tylko jeden wentylator, podczas gdy droższe iMaki 24” mają dwa. Być może głośniejsza praca byłą też spowodowana faktem, że testowany iMac ma 8 GB RAM, a mój MacBook ma 16. Warto też pamiętać, że przykład Lightrooma jest wyolbrzymiony, bo jest to program niezwykle ociężały, a do tego niedostosowany jeszcze do układu M1.

Kwestii kultury pracy będę się bacznie przyglądał podczas mojego testu. Komputer zostaje ze mną na jakieś dwa tygodnie, w trakcie których sprawdzę jego możliwości w różnych scenariuszach.

Wielu posiadaczy starszych iMaców 27” zastanawia się, czy przesiąść się na nowego iMaca 24”, czy czekać na przewijający się w plotkach większy model z ekranem o przekątnej 30, czy może nawet 32 cali. Odpowiedź jest tylko jedna: trzeba poczekać. Niestety rozmiar komputera i mniejsza przestrzeń robocza są odczuwalnym regresem względem iMaków 27”, choć moc procesora M1 rzeczywiście jest kusząca.

A jeśli dotychczas nie miałeś komputera stacjonarnego, nowy iMac jest sprzętem, który z pewnością warto rozważyć. Ma rewelacyjny design, bardzo dobrą jakość wykonania i genialny - choć może nieco za mały - ekran.