Samochody elektryczne są jak piramida finansowa

W piramidzie finansowej nie wszyscy są poszkodowani - ci, którzy zainwestowali jako pierwsi, często rzeczywiście otrzymywali niemały zysk. Oczywiście w nieuchronny sposób każda następna osoba przybliżała moment zawalenia się konstrukcji i koniec końców ci najliczniejsi, z dołu piramidy, lądowali z niczym. Lądowali, rozumiecie… OLT Express, Amber Gold… nieważne.

Wszystko wskazuje na to, że z samochodami elektrycznymi będzie podobnie. Ci, którzy jako pierwsi „załapali się” na państwowe subsydia i ulgi podatkowe, mogą uważać się za zwycięzców. Ale gdy obywatele masowo ruszyli po auta elektryczne – tak jak w Norwegii, gdzie 29 procent sprzedaży nowych aut w 2016 r. to „elektryki”, rząd reaguje i planuje wprowadzić nowy podatek, nazwany już „Tesla Tax”. Sprytnie pominięto w nim kwestię rodzaju zasilania, skupiając się na masie pojazdu. Tesle, ze swoimi dużymi nadwoziami i ciężkimi zestawami akumulatorów ważą średnio ponad dwie tony. Właśnie masa własna przekraczająca 2 tony ma stanowić podstawę do naliczenia nowego podatku, który spowoduje podniesienie ceny przeciętnej Tesli S o ok. 70 000 koron norweskich, czyli mniej więcej 35 000 zł.

Już dwa lata temu zauważono, że wzrost popularności aut napędzanych prądem powoduje powstawanie korków na buspasach – bo w celu zachęcenia kierowców do przesiadki na prąd, zezwolono na jazdę buspasem autami zeroemisyjnymi. Kierowcy autobusów zaczęli narzekać, że nie mieszczą się w rozkładzie jazdy, a pasy przeznaczone dla nich są zawalone Teslami, Nissanami Leaf czy Mitsubishi i-MiEV. Rząd zabrał ekologicznym kierowcom ten przywilej, a za nim podążyła też likwidacja zwolnienia z opłat za parkowanie. Od stycznia 2018 r. właściciele samochodów elektrycznych zapłacą połowę stawki rocznego podatku drogowego, a od 2020 r. będą go płacić w stu procentach. Kończą się więc czasy zachęt, a zaczyna to, co rządy lubią najbardziej: zabranianie, zakazywanie i dojenie obywateli.

Oczywiście proponowany „podatek Tesli” od aut powyżej 2 ton ma pewien sens, bo ciężkie samochody bardziej niszczą drogę niż lekkie i słuszne jest stwierdzenie norweskiego ministra środowiska, że zachęty miały służyć kupowaniu małych, lekkich aut elektrycznych, a skończyło się na dofinansowywaniu bogatym ich wypasionych limuzyn. Podobnie działo się w Wielkiej Brytanii, gdzie z ogromnej ulgi podatkowej dla samochodów hybrydowych korzystały osoby zamożne, kupujące choćby Volvo XC90 T8 – samochód owszem wspaniały, ale trudno znaleźć powód, dlaczego państwo miałoby dopłacać do jego zakupu.

Coraz głośniej mówi się też o tym, że samochody elektryczne generują tyle samo, a nawet więcej pyłów co auta spalinowe, ponieważ szybko zużywają opony i klocki hamulcowe (duża masa + duże przyspieszenia = częste hamowanie ze sporych prędkości).

No i wreszcie jest jeszcze „podnoszenie poprzeczki” przez wszelkie ruchy miejskie lub tzw. aktywistów, którzy do tej pory walczyli z ruchem samochodowym, powołując się – dość słusznie – na to, że samochody trują, bo emitują szkodliwe spaliny. Jednak gdy na zachodzie (i północy) upowszechniły się samochody elektryczne, aktywiści zmienili front i wymyślili koncepcję „zawłaszczania przestrzeni”, według której samochody są złe nie dlatego że trują, tylko dlatego, że zajmują powierzchnię, na której mogłoby powstać coś innego. Co i dlaczego, skoro akurat kraje skandynawskie do zbyt zaludnionych nie należą i powierzchni im nie brakuje – tego nie wiadomo, ważne jest, że znaleziono kolejny powód, by pozbywać się samochodów.

Powstaje zatem pytanie: jeśli nie będzie zachęt do przesiadki na auto elektryczne, to co ma skłonić kierowców do „wyjścia ze strefy komfortu”, jaką jest samochód spalinowy?

Niedawno portal Carscoops pokusił się o stworzenie listy krajów, które już zapowiedziały zakazanie sprzedaży samochodów spalinowych. Jest na niej Holandia, oczywiście Norwegia, Francja, Wielka Brytania, a także Chiny. Norwegowie mówią o roku 2025, czyli już za niecałe 8 lat – w obliczu tego producenci aut napędzanych paliwami konwencjonalnymi powinni właściwie zakończyć rozwijanie silników spalania wewnętrznego, bo za chwilę będą już one zabronione. Kolejne miasta będą zamykać swoje centra dla samochodów spalinowych, a zacznie się oczywiście od diesli.

Wygląda na to, że ogromne inwestycje, jakie poczyniono w latach 90. XX wieku i początku obecnego, żeby ulepszyć i oczyścić silniki Diesla, nie miały żadnego sensu. Lepiej wyszlibyśmy na tym, gdybyśmy zabronili diesli jakieś 20 lat temu, albo i dawniej, tak jak zrobił to Iran – tam w ogóle nie uświadczy się diesli w samochodach osobowych.

Tak jak XX w. był wiekiem wynalazków, tak – jak do tej pory – XXI w. jest wiekiem ich zabraniania. Jeśli już kupiłeś samochód elektryczny, przynajmniej na Zachodzie lub w Skandynawii – wygrałeś. Ale wygrali tylko ci, którzy pierwsi „opuścili strefę komfortu” w postaci aut tradycyjnych. Następni zostaną do tego po prostu przymuszeni, a ich wnuki będą pewnie dziwić się, jak w ogóle można było pozwalać ludziom kupować samochody.