Jaką kartę pamięci wybrać?

Wiele osób po zakupie aparatu zastanawia się, jaką kartę pamięci wybrać. Postanowiłem odpowiedzieć na to pytanie w formie krótkiego poradnika.

Jeszcze nie tak dawno temu niemal każdy producent promował swój własny rodzaj kart. Wielkości i standardów na rynku było mnóstwo i trudno było doszukać się między nimi jakiejkolwiek kompatybilności. Zmieniając aparat, musieliśmy wymienić także wszystkie karty pamięci.

Te czasy odeszły na szczęście w niepamięć. Obecnie standard jest jeden, a są nim karty SD, które w nowszych i szybszych wersjach noszą także oznaczenia SDHC i SDXC.

A co z innymi standardami? W profesjonalnych zastosowaniach, czyli we flagowych lustrzanach, widuje się jeszcze karty CF. Jest to już dosyć leciwy standard, jednak najnowsze karty CF mają naprawdę ogromne pojemności i transfery. Obecnie Nikon wraz z Sony starają się także wypromować nowy standard kart XQD, ale na razie nie ma na tym polu większych sukcesów. Karty są bardzo drogie i mało popularne. Niektórzy producenci (np. Sony) obok standardowych kart SD pozwalają korzystać także z autorskich rozwiązań (w tym przypadku Memory Stick PRO Duo i pochodne).

Karty SD są na rynku już od 1999 roku, nic więc dziwnego, że doczekały się kolejnych wersji. Obecnie najpopularniejsza jest druga wersja tego standardu, która nosi nazwę SDHC (od High Capacity). Pojemności takich kart wynoszą od 4 do 32 GB. Od kilku lat dostępna jest także trzecia wersja standardu SD, czyli SDXC (od eXtended Capacity). Jej pojemności zaczynają się na 32 GB, a kończą na 2 TB. Karty SDXC mogą nie być poprawnie wykrywane przez starsze systemy operacyjne, w tym Windows XP.

Karty SD, SDHC i SDXC wyglądają identycznie. Czytniki kart i aparaty są wstecznie kompatybilne, ale starsze aparaty mogą nie obsłużyć standardu SDHC i, zwłaszcza, SDXC. Przed zakupem karty trzeba sprawdzić w specyfikacji, jaką kartę aparat jest w stanie wykorzystać.

Karty SD występują w kilku prędkościach, oznaczanych jako klasy. Ich oznaczenie to wartość klasy (np. 10) wpisana w literę C.  Prędkości oznaczają minimalną gwarantowaną prędkość zarówno zapisu, jak i odczytu. Dostępne obecnie klasy szybkości to:

Obecnie można spotkać także najszybsze karty UHS-I, w których szybkość oznaczana jest jako cyfra 1 wpisana w literę U. Zapewniają one transfer na poziomie 50 – 104 MB/s. Niebawem pojawią się także karty UHS-II, z maksymalnym transferem do 312 MB/s.

Jaką szybkość wybrać? Klasa C10 jest optymalnym rozwiązaniem. Zdjęcia ze współczesnych aparatów zajmują po ok. 5 MB, a kiedy fotografujemy w trybie RAW, wielkości mogą przekraczać 20 MB. Kiedy fotografujemy szybką serię zdjęć, karta może być wąskim gardłem. Co prawda każdy aparat ma bufor, czyli małą wewnętrzną pamięć, ale od szybkości karty zależy, jak szybko bufor będzie oczyszczany. Zdecydowanie nie polecam klas niższych od C10.

W przypadku wyboru pojemności są dwie szkoły. Pierwsza mówi, że lepiej jest mieć więcej kart o mniejszej pojemności, druga mówi, że lepiej kupić raz, a dobrze. Tutaj nie ma dobrego rozwiązania. Jeżeli mamy kilka mniejszych kart, popsucie się jednej nie sprawi, że stracimy wszystkie zdjęcia. Z kolei kiedy kart jest dużo, łatwo którąś zgubić.

Przy fotografowaniu w trybie RAW, oraz przy filmowaniu w Full HD (a ostatnio nawet w 4K), karty można zapełnić bardzo szybko. Osobiście na co dzień korzystam z karty 16 GB, a na większe wyjazdy biorę z sobą kilka zapasowych ósemek. Gdybym dzisiaj robił zakupy od zera, prawdopodobnie kupiłbym 2x16 GB lub 2x32 GB.

Ostatecznie lepiej jest kupić kartę o mniejszej pojemności, ale szybszą.

Smartfony i inne urządzenia mobilne sprawiły, że obok kart SD pojawiły się także ich mniejsze odpowiedniki, czyli Micro SD. Charakteryzują się one dokładnie takimi samymi parametrami, jak duże karty SD.

Choć nie wszyscy o tym wiedzą, w aparatach można równie dobrze korzystać z karty Micro SD. Przeważnie są one sprzedawane z adapterem na standardowy format SD. Adapter nie pogarsza osiągów karty. Można kupić małą kartę Micro SD i stosować ją poprzez adapter w aparacie, prędkości nie będą obniżone. Takie rozwiązanie jest bardziej uniwersalne, bo kartę można przełożyć do smartfona czy do tabletu.

Na koniec pytanie fundamentalne, czyli jaką firmę wybrać? Wystrzegałbym się wszystkich no-name’ow i mało znanych firm. Osobiście używam kart SanDisk i Sony. Nie używam kart Kingstona – zbyt wiele razy słyszałem, jak komuś karta tej firmy przestała działać.

Kartę dobrze jest kupić w stacjonarnym sklepie, najlepiej w znanym salonie fotograficznym. Będzie trochę drożej, ale będziemy mieć pewność, że karta jest oryginalna. Aukcje internetowe pełne są wątpliwej jakości podróbek, które bardzo trudno odróżnić od oryginałów.