Tak mObywatel sprawdził się u mnie na wyborach. Nie wszędzie poszło zgodnie z planem

Zeskanowałem kod QR leżący na stole, członek komisji wyborczej zerknął na ekran, przesunął palcem, sprawdził co trzeba i wydał kartę do głosowania. Procedura trwała krótko i wszystko poszło naprawdę sprawnie – niemal tak, jakbym pokazał tradycyjny plastikowy dowód. Głosowanie z mObywatelem było proste i przyjemne, ale czy… bezpieczne?

Wątpliwości zgłaszano już przed wyborami. Wszystko przez konieczność skanowania wydrukowanego kodu QR, który leżał na stole. Gdyby członkowie komisji weryfikowali tożsamość przy pomocy własnych telefonów i mObywateli nie byłoby żadnych problemów, ale znaczek wydrukowany na kartce budził mieszane uczucia.

Pojawiła się możliwość, aby przechytrzyć weryfikatorów i podsunąć spreparowany komunikat.

Niby Ministerstwo Cyfryzacji uspokajało wyjaśniając, że informacja, która pojawi się na ekranie wyborcy, będzie zawierała charakterystyczne elementy znane członkom komisji wyborczej. W teorii „charakterystyczny element” mógł być przypisany do komisji czy regionu albo zmieniałby się w zależności od pory. To mnie pocieszyło. Furtka istniała, ale było też dużo niewiadomych, co sprawiało, że ewentualne oszukiwanie byłoby bardzo ryzykowne.

Sęk w tym, że treść komunikatu wyświetlanego w aplikacji wyborcy znana była już wcześniej. „A więc czasu na przygotowanie ‘fałszywego mObywatela’ potencjalni ‘Źli Ludzie’ dostali więcej, niż zakładali twórcy tej podatnej na ominięcie procedury weryfikacji przez QR kod” – komentował w sobotni wieczór Niebezpiecznik.

Co więcej, sama Państwowa Komisja Wyborcza zachęcała członków komisji, aby jednak korzystali z weryfikacji przy pomocy mObywatela i na własnych urządzeniach wyświetlali do zeskanowania kod generowany przez rządową aplikację. Wiedziano więc, że kartka nie jest idealnym rozwiązaniem, a mimo to zdecydowano się na taki krok.

Z relacji głosujących wynika, że w niektórych komisjach członkowie weryfikujący tożsamość sprawdzali, czy flaga się porusza – a więc wybierali jeszcze bardziej niedoskonałą metodę, która na dodatek podczas tych wyborów nie powinna obowiązywać.

Naprawdę szkoda, że pojawiły się wątpliwości. Korzystanie z mObywatela na wyborach było wygodne i naturalne. Przyzwyczailiśmy się, że cyfrowy dowód w kraju funkcjonuje wszędzie, więc używanie go weszło w krew. Pod względem technicznym dało się to wykonać lepiej – wystarczyłoby, żeby członkowie komisji korzystali z własnych sprzętów. Dlaczego nie mogli? Jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze i konieczność wyposażenia wszystkich w choćby jedno urządzenie i wytłumaczenie, jak działa.

I choć rzecz jasna nie wiemy, czy ktoś zaryzykował i z furtki skorzystał, to samo potencjalne ryzyko kładzie się cieniem na tej formie weryfikacji tożsamości. A miało być tak pięknie.