Te czołgi nazywano dziwadłami. Żołnierze je uwielbiali, wróg był przerażony

Generał sir Percy Cleghor Stanley Hobart był dowódcą brytyjskiej 79. Dywizji Pancernej. Hobart był ekspertem w dziedzinie wojny pancernej, a w latach 30. XX wieku był jednym z pionierów nowoczesnej doktryny użycia czołgów w szybkich i zmasowanych atakach, nazywanych przez Niemców blitzkriegiem. Hobart był także zwolennikiem eksperymentowania z różnymi typami czołgów i pojazdów opancerzonych, które mogłyby pełnić różne role na polu bitwy.

Więcej o ważnych wynalazkach II wojny światowej przeczytasz na Spider`s Web:

W 1938 r. stworzył pierwszą brytyjską jednostkę czołgów specjalnych. Jednak jego pomysły nie spotkały się z aprobatą konserwatywnego dowództwa wojskowego, które uważało je za zbyt ryzykowne i niepraktyczne. W 1940 r. Hobart został przeniesiony do rezerwy i wysłany do domu.

Szybko, bo już w 1941 r., po klęskach aliantów w Afryce Północnej i Grecji, premier Winston Churchill postanowił przywrócić Hobarta do służby i dać mu dowództwo nad nową dywizją pancerną, która miała być wyszkolona i wyposażona w nowe i niekonwencjonalne pojazdy bojowe. Churchill uważał, że takie pojazdy będą niezbędne do przeprowadzenia inwazji na Europę, która była planowana od 1943 r. pod kryptonimem operacja Overlord.

Hobart otrzymał zadanie stworzenia i wyszkolenia jednostek, które mogłyby wspierać lądowanie na plażach, usuwać przeszkody, niszczyć umocnienia, budować mosty i drogi, zapewniać wsparcie ogniowe i logistyczne.

Generał zebrał pod swoje dowództwo najlepszych oficerów i żołnierzy z różnych jednostek pancernych i inżynieryjnych, a także zyskał poparcie i zaufanie Churchilla i innych alianckich dowódców, takich jak generał Dwight Eisenhower i marszałek polny Bernard Montgomery. Hobart nazwał swoją dywizję "Zoo", ponieważ używała wielu różnych i egzotycznych pojazdów, które były nazywane przez żołnierzy Hobart’s Funnies, czyli Dziwadła Hobarta.

Dziwadła Hobarta to ogólne określenie na różne rodzaje pojazdów bojowych, które były modyfikacjami standardowych brytyjskich czołgów, takich jak Churchill, Sherman, Valentine czy Cromwell. Te pojazdy były wyposażone w różne urządzenia i uzbrojenie, które miały pomóc w pokonywaniu niemieckich przeszkód i umocnień na plażach i w głębi lądu.

Oto najbardziej znane Dziwadła Hobarta:

AVRE (Armoured Vehicle Royal Engineers) - czołg inżynieryjny, który był wyposażony w potężną moździerz 290 mm, który mógł wystrzeliwać ładunki wybuchowe o masie 18 kg, nazywane “latającymi prosiakami”. Te ładunki mogły niszczyć bunkry, stanowiska artyleryjskie, zapory drogowe i inne cele. AVRE mógł także przenosić i ustawiać mosty, rampy i inne elementy do pokonywania rowów i przeszkód. AVRE był używany przez jednostki Royal Engineers, które wspierały piechotę i czołgi w lądowaniu i natarciu.

Crocodile (Krokodyl) - czołg z miotaczem ognia, który był podłączony do zbiornika z paliwem i sprężonym azotem, ciągniętego przez czołg na przyczepie. Była to potężna broń, także o znaczeniu psychologicznym. Miotacz ognia mógł wystrzeliwać strumień ognia na odległość do 120 m, który był skuteczny w niszczeniu bunkrów, stanowisk karabinów maszynowych, gniazd snajperskich i innych celów. Crocodile był używany przez jednostki 141. Brygady Pancernej, która była częścią 79. Dywizji Pancernej. Crocodile był jednym z najbardziej skutecznych i przerażających pojazdów Aliantów, ale był także narażony na ostrzał i uszkodzenie przyczepy.

DD (Duplex Drive) - czołg pływający, który był wyposażony w specjalny ekran wodoszczelny, który mógł być podnoszony lub opuszczany, i śrubę napędzaną przez silnik czołgu. DD mógł pływać na wodzie i lądować na plaży, gdzie ekran był opuszczany i czołg stawał się normalnym czołgiem bojowym. DD był używany przez jednostki 4. i 13. Brygady Pancernej, które były częścią 79. Dywizji Pancernej, oraz przez jednostki amerykańskie. DD był użyteczny w zapewnianiu wsparcia ogniowego dla piechoty na plaży, ale był także narażony na zatonięcie, ostrzał i przeszkody.

Dziwadła Hobarta odegrały ważną rolę w powodzeniu operacji Overlord i wyzwoleniu Francji i reszty Europy Zachodniej. Te pojazdy pomogły aliantom w pokonywaniu niemieckich przeszkód i umocnień na plażach i w głębi lądu, zapewniając wsparcie ogniowe, logistyczne i inżynieryjne. Bez nich alianci mogliby ponieść znacznie większe straty i opóźnienia w inwazji. Dziwadła Hobarta były dowodem na kreatywność i innowacyjność aliantów w walce z nazistami.