DJI Mavic 3 Classic to topowy dron. Kilkaset euro zostanie w kieszeni

Niespełna rok temu zadebiutowała seria dronów DJI Mavic 3, w skład której wchodziły model podstawowy oraz Cine. Oba te drony to sprzęt z najwyższej półki, zdolny do fotografowania i filmowania nawet na komercyjnym poziomie. Oba były też bliźniaczo podobne pod kątem specyfikacji, choć model Mavic 3 Cine kosztował aż 4800 euro, podczas gdy Mavic 3 "tylko" 2000 euro. Ta różnica wynikała z dwóch czynników: model Cine miał wbudowany dysk SSD o pojemności 1 TB, ale przede wszystkim dawał dostęp do kodeka Apple Pro Res 422 HQ.

Zacznijmy zatem od ceny, bo ta w bazowej wersji wynosi 1529 euro, czyli o ok. 500 euro mniej niż za Mavica 3. Są też wersje z kontrolerami za 1629 (DJI RC-N1) i 1779 euro (DJI RC).

Z czego zatem wynikają cięcia ceny? Tak naprawdę jedyną istotną zmianą jest pojedyncza kamera w DJI Mavic 3 Classic. Dla porównania, Mavic 3 i Mavic 3 Cine miały pod dwie kamerki, gdzie druga była wyposażona w teleobiektyw.

DJI Mavic 3 Classic ma pojedyncza kamerę, ale za to taką samą jak w Mavicu 3 i 3 Cine. To oznacza naprawdę wybitną specyfikację, bo mówimy o sensorze formatu 4/3 (tak, takim samym jak w aparatach Mikro Cztery Trzecie!) z rozdzielczością 20 MP i obiektywem Hasselblada 24 mm z regulowaną przysłoną w zakresie f/2.8 - f/11. Oczywiście mamy tu również pełnoprawny zapis plików RAW. Jest to więc specyfikacja na poziomie całkiem zaawansowanego "naziemnego" aparatu.

DJI Mavic 3 Classic nie tnie zakrętów również przy wideo, bo wzorem podstawowego modelu 3 mamy tu rozdzielczość 5,1K w 50 kl./s i 4K aż w 120 kl./s. Do tego jest możliwość wyboru 10-bitowych trybów koloru HLG bądź płaskiego D-Log. Obraz jest zapisywany w podstawowym formacie MP4/MOV (H.264/H.265) z wysokim bitrate’em na poziomie 200 Mbps. Choć odpadł teleobiektyw, to na wideo pozostała możliwość cyfrowego zoomu 3x.

Na pokładzie mamy system transmisji OcuSync 3.0, sensory wykrywające przeszkody na każdym kierunku lotu, system APAS oraz śledzenie obiektów ActiveTrack 5.0, czy wszystkie znane z DJI tryby automatyzacji lotu. Pojawił się też tryb Cruise Control, w którym można ustawić lot w zadanym kierunku ze stałą prędkością, by operator mógł skupić się wyłącznie na ujęciach z kamery.

Niezmieniony pozostał też akumulator zapewniający budzące podziw 46 minut lotu na jednym ładowaniu. Masa drona to 895 g. Nadal mamy też 8 GB wbudowanej pamięci, na wypadek, gdybyśmy zapomnieli karty microSD.

DJI nie ma w zwyczaju pokazywać tańszych wersji swoich produktów. Dotychczas to niższe linie goniły te wyższe, więc można było się spodziewać, że niezapowiedziany DJI Air 3 będzie kiedyś tym, czym jest Mavic 3 Classic.

Mimo nietypowego podejścia DJI Mavic 3 Classic jest dronem, który ma sporo sensu. Nadal uważam, że jest trochę za drogi, ale jednocześnie próg wejścia do serii Mavic 3 istotnie się obniżył. Jestem pewien, że nabywcy nowego klasyka będą zachwyceni jego możliwościami.