Zrobiłem test na COVID-19 z Biedronki. Najtrudniej było go kupić

Początkowo warto odnieść się do sprawy dostępności testów Primacovid. Wybrałem się po nie około godziny 7:30 i dowiedziałem się, że… wyprzedały się rano, czyli kilkanaście minut wcześniej, zaraz po otwarciu sklepu. W drugiej oraz trzeciej odwiedzonej przeze mnie Biedronce testów też nie było. 

Dopiero czwarty odwiedzony przez nas sklep miał zapas produktu, zapewne dlatego że nie były one nigdzie wystawione i trzeba było pytać o nie przy kasie. Kasjerka poinformowała mnie, że mogę kupić maksymalnie trzy testy, więc o właśnie taką liczbę poprosiłem. Zapłaciłem za nie niemal 150 zł, czyli niecałe 50 zł za sztukę.

Czy to oznacza, że wszędzie testy Primacovid zostały wykupione? Dostaliśmy sporo informacji od naszych czytelników i widzów, którzy relacjonowali, że u nich żadnych testów już nie ma lub że testów jest pełno i każdy ma do nich dostęp. Krótko mówiąc: kwestię dostępności trzeba samodzielnie sprawdzić w swojej okolicznej Biedronce.

Jest to to test serologiczny, co oznacza, że za jego pomocą można sprawdzić, czy dana osoba posiada przeciwciała IgG i IgM na SARS-CoV-2. Oznacza to, że za pomocą tego testu nie da się ani potwierdzić, ani wykluczyć, czy badana osoba jest aktualnie w trakcie przechodzenia COVID-19. W teorii może oczywiście dojść do sytuacji, w której zakażona osoba użyje testu Primacovid, który wykryje u niej przeciwciała stworzone w trakcie zakażenia (czyli już w późniejszym okresie), jednak będzie to sytuacja wyjątkowa.

Także Światowa Organizacja Zdrowia WHO nie rekomenduje korzystania z takich testów jak Primacovid, ponieważ domowe testy kasetkowe są o wiele mniej czułe niż laboratoryjne testy na przeciwciała. Wynika to chociażby z ilości (potencjalnie istniejących) przeciwciał w pobranej próbce, która może okazać się za mała. Dodatkowo wynik testu mówi w zasadzie tylko o tym, czy dana osoba miała styczność z koronawirusem. Nie wiadomo jednak kiedy to było i czy nadal jest zakażona. 

Test taki warto więc traktować jak test przesiewowy, który kwalifikuje badaną osobę na kolejny, bardziej dokładny test genetyczny/molekularny lub antygenowy.

Po kupieniu testu i otwarciu pudełka znajdziemy w niej folię zawierającą wszystkie potrzebne elementy, czyli instrukcję (polecam przeczytać!), ściereczkę nasączoną alkoholem (zastąpiłem ją ręcznikiem papierowym i własnym płynem do dezynfekcji), pipetę (okazała się niepotrzebna), dwa nakłuwacze, płyn reagujący z krwią oraz sam test, który został dodatkowo hermetycznie zapakowany.

Po otwarciu wszystkich elementów trzeba wybrać palec, w który się ukłujemy, zdezynfekować go, otworzyć nakłuwacz i nacisnąć go opuszkiem palca (uwaga, boli!). Wtedy trzeba poczekać, aż na naszym palcu pojawi się kropla krwi, którą powinniśmy zebrać pipetą, ale znacznie łatwiej i wygodniej jest przyłożyć palec bezpośrednio do dolnego pola na teście. Następnie na to samo pole nalewamy kilka kropli odczynnika, odkładamy test (musi leżeć na płasko) i czekamy 10 minut.

Na górnej części testu mamy trzy pola: C, G, M. Pierwsze z nich to pole kontrolne. Jeżeli kreska się tu nie pojawi, test został wykonany nieprawidłowo i trzeba zrobić go jeszcze raz. Dlatego na wszelki wypadek warto kupić kilka sztuk testów. Z kolei G i M to pola przeciwciał Igg oraz Igm. Jeżeli tu kreski się nie pojawią, to ich nie macie (lub nie było ich odpowiednio dużo w tej konkretnej próbce krwi). Jeśli zaś się pojawią, to macie przeciwciała, co może być sygnałem, by zapisać się na dokładniejszy test.