Dźwięki z centrum Drogi Mlecznej. Posłuchaj środka naszej galaktyki

Ok, jest to trochę naciągane, bowiem kosmos wcale tak nie brzmi. Z drugiej strony, kosmos nie wygląda też tak, jak widzimy to na zdjęciach wykonanych w zakresie promieniowania rentgenowskiego czy ultrafioletowego.

Gdy teleskopy obserwują np. centrum Drogi Mlecznej w różnych zakresach promieniowania, to przesyłają na Ziemię dane cyfrowe i właśnie na podstawie tych danych tworzone są zdjęcia obiektów i struktur, których nigdy byśmy nie mogli zobaczyć na własne oczy. Jakby nie patrzeć, nasze oczy rejestrują jedynie promieniowanie w zakresie widzialnym. Dlatego też nie widzimy, aby np. wnętrze kuchenki mikrofalowej rozświetlało się za każdym razem, gdy robimy popcorn. Nasze oczy nie reagują na promieniowanie mikrofalowe. I już.

Nie zmienia to faktu, że tak samo jak z danych cyfrowych przedstawiających obiekty kosmiczne można tworzyć zdjęcia, tak samo można je przełożyć na dźwięk. Wystarczy ustalić, co za co odpowiada, przypisać odpowiednie nuty i voilà, już mamy kosmiczną muzykę.

Na powyższym zdjęciu widoczne jest centrum Drogi Mlecznej. Melodia zaczyna się po lewej stronie zdjęcia i zmierza ku prawej. Promieniowanie obiektów znajdujących się w górnej części kadru odtworzono wyższymi tonami, a w dolnej niższymi. Analogicznie jasność poszczególnych obiektów na zdjęciu odzwierciedlona jest w głośności dźwięku.

Gwiazdom przypisano pojedyncze nuty, a rozległe obłoki chmur odtworzono jako długi szum. W dolnej prawej części zdjęcia znajduje się supermasywna czarna dziura Sagittarius A* i to właśnie tam jest najwięcej obłoków gazowo-pyłowych, a tym samym szumu. W całym kadrze znajduje się obszar o rozmiarach 400 lat świetlnych. Na nagraniu przedstawiono w wersji dźwiękowej dane z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, Kosmicznego Teleskopu Spitzer oraz Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra.