Paczka z kosmosu, czyli po co sonda OSIRIS-REx leci do planetoidy Bennu
Sonda kosmiczna OSIRIS-REx została wyniesiona w kosmos. Obiekt ma ambitne zadanie. Ma dotrzeć do planetoidy Bennu, pobrać próbki z jej powierzchni i wysłać je na Ziemię.
OSIRIS-REx to dość specyficzna sonda kosmiczna. Jej zadanie jest znaczenie bardziej skomplikowane niż fotografowanie obiektu do którego zmierza czy analiza jego struktury geologicznej i fizykochemicznej za pomocą instrumentów pokładowych. Celem jest odkryta w 1999 r. planetoida (101955) Bennu, a misja składa się z kilku etapów.
Najważniejszym z nich będzie pobranie co najmniej 60 gramów próbek z powierzchni. Po co ten wysiłek? Badanie planetoidy ma pomóc w odpowiedzi na pytania dotyczące ewolucji Układu Słonecznego, formowania się planet i tworzenia się warunków do życia. To nie wszystko. OSIRIS-REx poszerzy wiedzę naukowców o planetoidach, które mogłyby spotkać się z Ziemią.
Obiekty podobne do Bennu są reliktami z początków naszego systemu planetarnego – przypomina NASA. Próbki pobrane z takiego źródła będą bardziej wartościowe niż informacje pochodzące wyłącznie z obserwacji.
OSIRIS-REx przez rok będzie poruszać się po orbicie słonecznej. Następnie zostanie wykorzystany manewr asysty grawitacyjnej, by skierować sondę do planetoidy. W sierpniu 2018 r. zbliży się do celu. Przy podejściu zostaną uruchomione silniki, które pomogą zoptymalizować prędkość sondy. Dwa miesiące później rozpocznie się proces obserwacji planetoidy, mapowania jej powierzchni i poszukiwania odpowiedniego miejsca do realizacji głównego zadania.
W lipcu 2020 roku nastąpić ma – jak twierdzi NASA – „śmiały manewr” z udziałem 11-metrowego ramienia robotycznego.
W czasie zaledwie pięciu sekund z jego pomocą pobrane zostaną fragmenty powierzchni. Robot jest przygotowany na trzy takie próby. Pobierze od 60 do 2000 gram materiału. Trafi on do pojemnika, który powróci na naszą planetę. „Paczka” ma zostać odebrana w 2023 roku.
OSIRIS-REx to pierwsza amerykańska sonda kosmiczna, której zadaniem jest pobranie próbek na planetoidzie. Podobną misję wykonała w 2006 r. sonda Stardust. Badała ona jednak obiekt o innym charakterze, kometę Wild 2. Ten wystrzelony w 1999 r. statek dotarł po blisko pięciu latach lotu do celu, a dwa lata później kapsuła z próbkami pyłu kometarnego wylądowała na pustyni w Utah. Sama sonda zbliżyła się jeszcze do komety Tempel 1 i zakończyła służbę w 2011 roku.
Na planetoidzie (25143) Itokawa wylądowała z kolei w listopadzie 2005 roku japońska sonda Hayabusa. Ten wystrzelony w maju 2003 r. obiekt pobrał próbki. Specjalna kapsuła z nimi wylądowała na naszej planecie w czerwcu 2010 roku.
