Uber ma nowego pracownika. Ma sześć kół i wygryzie kurierów
Firma ogłosiła strategiczne partnerstwo ze Starship Technologies - pionierem w dziedzinie autonomicznych robotów. Współpraca ma objąć całą Europę.
Już od grudnia na brytyjskich ulicach pojawią się pierwsze sześciokołowe maszyny, dostarczające jedzenie prosto pod drzwi klientów. Pierwsze roboty Starship rozpoczną kursy w Leeds, a chwilę później w Sheffield. To właśnie tam mieszkańcy zobaczą charakterystyczne białe automaty o wymiarach mniej więcej domowego piekarnika i wadze 35 kilogramów. Każdy z nich przewiezie do 10 kg ładunku - czyli trzy pełne torby zakupów, od gorących dań po mrożonki, utrzymywane w odpowiedniej temperaturze dzięki izolowanemu wnętrzu.
Projekt nie zatrzyma się na Wielkiej Brytanii. W przyszłym roku system ma trafić do kolejnych europejskich miast, a w 2027 - do Stanów Zjednoczonych. Starship już dziś obsługuje ponad 2700 robotów w 270 lokalizacjach na świecie i ma na koncie ponad 9 mln zrealizowanych dostaw od momentu powstania w 2014 r.
Czytaj też:
Autonomia na poziomie 4
Roboty Starship to obecnie najbardziej zaawansowane komercyjnie urządzenia tego typu. Działają na poziomie autonomii określanym jako Level 4 - oznacza to, że potrafią poruszać się samodzielnie w wyznaczonych obszarach, bez konieczności stałego nadzoru człowieka. To istotna różnica względem systemów Level 3, które wymagają operatora gotowego do przejęcia kontroli w każdej chwili.
Maszyny poruszają się chodnikami z prędkością przechodnia - maksymalnie 6 km/godz. - i każdego dnia wykonują około 150 tys. przepraw przez jezdnie i wjazdy. Wyposażono je w imponujący zestaw sensorów: 12 kamer (w tym stereo i time-of-flight), radary, czujniki ultradźwiękowe, GPS oraz systemy alarmowe. Kamery rejestrują obraz z prędkością 2000 klatek na sekundę, co pozwala wykrywać obiekty nawet z odległości 60 metrów.
Nawigacja opiera się na sieciach neuronowych i mapowaniu terenu. Gdy robot napotka skrzyżowanie, zatrzymuje się i - jeśli sytuacja tego wymaga - prosi o pomoc zdalnego operatora. Jeden człowiek może nadzorować równocześnie kilka maszyn, interweniując tylko w trudnych przypadkach. To półautonomiczny model pracy, który łączy skalę technologii z minimalnym udziałem człowieka.
Energia na cały dzień
Roboty Starship zaprojektowano tak, aby mogły pracować nieprzerwanie przez cały dzień. Akumulator o pojemności 1260 Wh zapewnia około 18 godz. działania i pozwala pokonać do 40 km dziennie. Ładowanie odbywa się bezprzewodowo - firma stworzyła pierwszą na świecie infrastrukturę umożliwiającą nocne tankowanie energii w wyznaczonych punktach.
Ekologia to kolejny mocny argument. Maszyny są w pełni elektryczne i nie emitują spalin. Według danych Starship tylko w Europie ich flota zapobiegła już emisji ponad 650 ton CO₂. Zużycie energii podczas jednej dostawy? Porównywalne z zagotowaniem czajnika wody.
Kurier kontra robot
Uber Eats i podobne platformy od lat budują swój biznes na pracy tysięcy kurierów - często migrantów - zatrudnionych jako niezależni kontraktorzy, bez stabilnych umów i zabezpieczeń socjalnych. Teraz ta sama platforma inwestuje w technologię, która może ich zastąpić.
Współzałożyciel i CEO Starship Technologies, Ahti Heinla, znany również jako jeden z twórców Skype’a, przekonuje, że roboty mają wspierać kurierów, a nie ich zastępować. Budujemy infrastrukturę, która zdefiniuje następną generację logistyki miejskiej. Uber Eats stworzył wiodącą platformę dostaw, a my przynosimy skalowalną technologię autonomiczną, która działa zyskownie nawet w małych miastach - jak jest cytowany w informacji prasowej Starshipa.
Brzmi to jak próba uspokojenia nastrojów, ale praktyka może wyglądać inaczej. Roboty mają obsługiwać krótkie, powtarzalne kursy do 3 kilometrów, pozostawiając kurierom bardziej złożone zlecenia. Jednak wdrożenie tysięcy maszyn w jednym mieście oznacza, że znaczna część tradycyjnych dostaw zostanie zautomatyzowana.
Dla Ubera współpraca ze Starshipem to kolejny krok w strategii automatyzacji. Firma już testuje różne rozwiązania: w Stanach Zjednoczonych i korzysta z robotów Serve Robotics i Avride, w Japonii - z lokalnych technologii. Autonomiczne dostawy Uber Eats działają już w dziewięciu amerykańskich miastach, od Los Angeles po Miami. Rozszerzenie współpracy na Europę i włączenie największego gracza w branży pokazuje, że Uber traktuje robotyzację jako kluczowy element przyszłego wzrostu.
Ciekawostka: klienci Uber Eats nie będą mogli dawać napiwków robotom. Mogą jedynie ocenić dostawę w aplikacji. Proces wygląda prosto: klient zamawia jedzenie, robot przyjeżdża pod wskazany adres, a zamówienie odblokowuje się dzięki biometrycznej weryfikacji w aplikacji. Całość trwa zwykle mniej niż pół godziny na dystansie do trzech kilometrów.
Przyszłość czy problem?
Prawo nie nadąża za technologią. W Unii Europejskiej brak jednolitych przepisów dotyczących robotów logistycznych w przestrzeni publicznej. Każdy kraj reguluje je inaczej, a firmy muszą negocjować warunki działania lokalnie. W Polsce rynek dostaw jedzenia rośnie w szybkim tempie, ale przepisy nie definiują jeszcze statusu robotów w ruchu drogowym.
Starship udowodnił, że technologia jest skalowalna, zyskowna i akceptowana społecznie - dzieci machają robotom na ulicach, a mieszkańcy traktują je jak element miejskiego krajobrazu. Ale za entuzjazmem kryje się poważny dylemat. Kurierzy, którzy przez lata budowali biznes platform takich jak Uber Eats, dziś patrzą, jak te same firmy inwestują w ich zastąpienie.
Uber i Starship mówią o współpracy, ale liczby sugerują coś innego. Jeden operator może nadzorować kilka robotów, a koszt dostawy spada dziesięciokrotnie. Trudno uwierzyć, że zapotrzebowanie na tradycyjnych kurierów pozostanie bez zmian. Leeds i Sheffield staną się poligonem tej nowej rzeczywistości. To, co wydarzy się tam w najbliższych miesiącach zadecyduje o tempie robotyzacji dostaw w całej Europie - być może także w Polsce.
