Prężą nuklearne muskuły. Tak zakończył się test najnowszego pocisku balistycznego

Próba została przeprowadzona z użyciem okrętu Francuskiej Marynarki Wojennej FS „Le Téméraire”, który wystrzelił pocisk M51.3 SLBM. Trafił on w cel w znajdującym się na lądzie ośrodku testowym. Było to pierwsze w historii wystrzelenie tego wariantu pocisku.

Jak określa się to w fachowej terminologii „odpalenie kwalifikacyjne”, czyli po prostu test został przeprowadzony przez francuską agencję zamówień obronnych (DGA), a dowodzono nim z ośrodka testów rakietowych znajdującego się w południowo-zachodniej Francji. Jak możemy przeczytać w komunikacie francuskiego Ministerstwa Sił Zbrojnych:

Jak informują Francuskie Siły Zbrojne, lot pocisku był monitorowany przez całą fazę lotu przez DGA okręt FS „Monge". Strefa opadu - kolejny specjalistyczny termin - znajdowała się na północnym Atlantyku, kilkaset kilometrów od francuskiego wybrzeża. Test pocisku został oczywiście „na sucho”, czyli bez głowicy jądrowej. Co istotne, jak podkreśliły francuskie instytucje, test odbył w ścisłej zgodności z prawem międzynarodowym i międzynarodowymi zobowiązaniami Francji.

Jak wspomniano, był to pierwszy w historii udany test nowego pocisku M51.3 SLBM, ale jak wiemy z otwartych źródeł Francuskich Sił Zbrojnych jego najnowszy wariant - M51, zapewnia większy zasięg oraz większy stopień odporności na systemy obrony przed rakietami balistycznymi (BMD), jakie mogą posiadać niewymienieni z nazwy potencjalni wrogowie Francji.

Więcej na temat broni atomowej przeczytasz tutaj:

Pocisk M51 SLBM to strategiczny, trzystopniowy pocisk balistyczny klasy SLBM na paliwo stałe. Strategiczny - czyli taki, który jest zdolny przenosić strategiczną (czyli o dużej mocy, służącą odstraszaniu, w przeciwieństwie do taktycznej broni jądrowej, która służy użyciu na polu walki) broń jądrową. Każdy z pocisków może przenosić od 6 do 10 głowic typu MIRV (od angielskiego: Multiple Independently targeted Reentry Vehicle) z ładunkiem termojądrowym, każda o mocy 100-300 kT. Dla porównania bomby zrzucone na Hiroszimę i Nagasaki miały odpowiednio 15 i 25 kT.

Co oznacza w rozwinięciu i po przetłumaczeniu na polski akronim MIRV? W wolnym tłumaczeniu można określić go dosłownie jako Pojazd Wielokrotnego Niezależnego ponownego Wejścia w Atmosferę. Można spotkać się też z określeniem „pojazd fazy postartowej”, czyli taki pojazd, który oddziela się od części nośnej pocisku balistycznego po osiągnięciu bariery kosmosu i który niesie na swoim pokładzie niezależne od siebie głowice atomowe, z których każda może być wycelowana w inny cel.

Sam typ pocisku M51 jest w służbie już od 2010 r., kiedy to zastąpił pocisk M45. Teraz jednak przetestowana została jego najnowsza wersja, która najprawdopodobniej posiada zdolność manewrowania w celu uniknięcia radarów i antyrakiet wroga. Od 2015 r. głowice TN 75 są zastępowane nowymi głowicami określanymi skrótem TNO co można rozwinąć jako „oceaniczna głowica nuklearna”. Tak naprawdę, to nie sam pocisk, który porusza się stałą trajektorią do momentu osiągnięcia odpowiedniego pułapu, a właśnie głowice, które przenosi, posiadają zdolność manewru.

Trzystopniowy silnik pocisku M51 jest tak wydajny, że wcześniej posłużył jako baza do opracowania rakiet na stały materiał pędny słynnej francuskiej rakiety kosmicznej Ariane 5. Jego masa jest równa 52 tony, ma on długość 12,0 m i średnicę 2,3 m. Jego zasięg operacyjny wynosi od 8 do 10 tys. km. Prędkość, jaką rozwija to Mach 25., czyli 25-krotność prędkości dźwięku.