Co za świetny pomysł! Ta gra otwiera wrota do historii gamedevu

Digital Eclipse to studio o rozpoznawalności prawdopodobnie dość niskiej w mainstreamie. W świecie miłośników retrogier mają jednak renomę. W tym za sprawą rewelacyjnej gry Shredder’s Revenge - doskonałego brawlera z Zółwiami Ninja w rolach głównych i którego polecam serdecznie wszystkim.

Teraz studio bierze się za coś znacznie ambitniejszego i co może potencjalnie okazać się niezwykle ciekawe dla starszych graczy i dla miłośników historii gier wideo. Chodzi o serię gier Gold Master Series, które twórcy określają mianem gier dokumentalnych. Każda z nich będzie opowiadała o danym przeszłym tytule na wiele innowacyjnych sposobów. Na pierwszy ogień pójdzie Karateka, czyli legendarna produkcja twórcy Prince of Persia.

Jak w każdym dokumencie, również i w tym nie zabraknie klasycznie przekazanej wiedzy w filmowo-serialowej formie. Ta będzie jednak wzbogacona o wspomniane wcześniej interaktywne dodatki. Gracze będą mogli oglądać w 3D cyfrowe repliki ważnych obiektów, nagrania dźwiękowe, przeglądać pamiętnik twórcy Karateki czy jego szkice koncepcyjne czy archiwalne wywiady, a także zupełnie nowe zrealizowane na potrzeby Gold Master Series.

Szczególnie ciekawa wydaje się jednak możliwość zagrania w Karatekę na różnych etapach rozwoju gry. Gracze będą mieli więc okazję obcować nie tylko z końcową wizją gry, ale też z jej prototypowymi koncepcjami i testowymi kompilacjami. Gold Master Series ma przy tym zapewnić rozmaite udogodnienia: zarówno ułatwiacze pozwalające przewinąć wstecz przebieg gry czy przeskoczyć do następnego poziomu, jak i też narzędzia symulujące sprzęt z tamtych czasów, jak filtry imitujące specyfikę monitorów kineskopowych.

Wisienką na torcie ma być remasterowana z udziałem Digital Eclipse wersja Karateki, z oprawą audiowizualną niezmiennie w stylu retro, ale dostosowanej do nowoczesnych standardów graficznych.

Nie przypominam sobie równie ciekawego pomysłu na dokument o grze wideo, a zaangażowanie Digital Eclipse rodzi nadzieję na wysoką jakość. Jest tylko jeden problem, dość poważny. Gra, przynajmniej na razie, jest produkcją na wyłączność dla platformy Xbox (Xbox One, Xbox Series). Szkoda - rynek gier wymusza pojęcie gier na wyłączność, tym niemniej akurat w tym przypadku wielka szkoda, że miłośnicy innych platform nie będą mogli tego doświadczyć.

W Internecie można znaleźć imponującą liczbę świetnie prowadzonych kanałów o retrograch i historii gier. Trudno więc wybrać obiektywnie najlepsze. Tych twórców śledzę jednak od dawna, będąc pod nieustającym wrażeniem wkładanej w materiały rzetelnej pracy. I z przyjemnością mogę polecić ich obserwowanie. Niestety, większość kanałów tu wymienionych jest prowadzona w języku angielskim, choć podejrzewam, że dla dużej liczby fanów gier wideo - które przecież nadal nie są powszechnie polonizowane i wymagają znajomości wspomnianego języka angielskiego - nie będzie to problemem.

Na szczęście śmiało mogę zacząć od polskojęzycznej produkcji. Arhn.eu zajmuje się znacznie szerszą tematyką niż tylko dokumentalno-historyczna. Trudno jednak o bardziej wyczerpujące i przystępniej, i ciekawiej nagrane retro-materiały na polskojęzycznym YouTubie.

Marka Digital Foundry kojarzy się przede wszystkim z najbardziej profesjonalnymi w ogólnoświatowej prasie testami technologicznymi gier wideo. Redakcja uwielbia jednak również i tematykę retro, regularnie wrzucając na kanał fascynujące, niezwykle przekrojowe materiały. W razie wątpliwości: tak, znacząco wykraczające poza kojarzone z DF benchmarki i liczenie pikseli.

Modern Vintage Gamer to nie tylko YouTuber, ale też (a może i przede wszystkim) twórca i programista, aktualnie współpracujący z Nightdive Studios, odpowiedzialnym za rewelacyjne remastery, z oficjalną reedycją Quake’a na czele. Wideofelietony MVG skupiają się na ciekawych anegdotach z historii powstawania starszych gier, podawanych w zwięzły, zabawny i przystępny sposób.

Trudno też oprzeć się urokowi The 8-Bit Guy, oddanemu najstarszej epoce domowej rozrywki elektronicznej. Przesympatyczny prowadzący może i ma powierzchowność miłego starego twojego kolegi, ale nie należy dać się temu zwieść - człowiek dysponuje niesamowitą wiedzą i w bardzo przyjemny sposób umie się nią dzielić.

Noclip zajmuje się produkcją w sposób bardzo profesjonalny, z dużym (jak na niezależnego YouTube’a) budżetem i akademickim wręcz podejściem. Ich filmy bardziej pasują do płatnej platformy VOD niż do darmowego YouTube’a, ale po co narzekać, skoro można korzystać.

GVMERS prowadzony jest w podobnym stylu, choć nieco bardziej na modłę amerykańskiej telewizji lat dziewięćdziesiątych. Materiały są jednak wyczerpujące, przekrojowe i niejednokrotnie zaskakujące niszowymi informacjami. Choć też trzeba nadmienić, że definicja retro-gier może w przypadku GVMERS (i starszych widzów) nieco kontrowersyjna.

Materiały Ahoy to niejednokrotnie sesja na kilka posiedzeń. Trudno inaczej bowiem podejść do, na przykład, półtoragodzinnego dokumentu o serii X-Com. Choć też trudno się od tych materiałów oderwać.

Na tym na razie zamknę tę listę. Nie bójcie się podawać dobrych przykładów w komentarzach - dobrymi treściami warto się dzielić. Czasem i wbrew pozycjonującym treści algorytmom.