Grałem w Mortal Kombat 1. Gra jest piękna i… wolna. Dla mnie to dobrze

Weekend upłynął mi pod znakiem wyrywanych kręgosłupów, przebijanych śledzion i łamanych piszczeli. Wziąłem udział w przedpremierowym teście Mortal Kombat 1 na konsoli PlayStation 5. Produkcja zachwyciła mnie oprawą - zwłaszcza w kwestii wykonania aren - ale nawet taki niedzielny wojownik jak ja zauważył, że nie wszystko jest w nowym MK na swoim miejscu.

Stąd moja lista najlepiej rokujących elementów nadchodzącego Mortala, przeplatana największymi obawami jakie narosły we mnie podczas ogrywania wczesnego buildu bijatyki na PlayStation 5:

Lubię bijatyki, ale nie jestem ligowym zawodnikiem z sukcesami. Podczas kanapowego PvP nie mam sobie równych, lecz gdy mierzę się z graczami przez Internet, zazwyczaj dostaję niezły łomot. Dlatego wolniejsze, bardziej techniczne pojedynki w Mortal Kombat 1 bardzo mi się spodobały.

Wraz z mniejszą dynamiką starć zwiększa się kontrola oraz precyzja. Przewidywanie ruchów przeciwnika jest prostsze, tak samo jak blokowanie. Czuję w (niepołamanych) kościach, że Mortal Kombat 1 będzie najbardziej przystępną odsłoną serii od wielu, wielu lat. Dla osób lubiących bijatyki w stopniu amatorskim, podczas rywalizacji na domówce, to świetna wiadomość.

Wolniejsze, nieco bardziej ociężałe starcia sprawiają, że średnio- oraz bardziej zaawansowani gracze mają szersze okna czasu na tworzenie potężnych kombinacji ciosów. Podczas trzeciego dnia testów napotykałem już na rywali którzy "żonglowali" moim wojownikiem przez kilkanaście sekund, spalając 3/4 jego paska życia.

Brakuje silniejszego mechanizmu przerywania combo. Istnieją za to luki zwiększające skuteczność sekwencji. Przykładowo, wciśnięcie bloku pozwala przerwać animację łączącą, co przyspiesza przejście z jednego ciosu do kolejnego, dodatkowo wydłużając kombinację. Tego typu rozwiązania podchodzące pod kiepski balans rozgrywki sprawiają, że przepaść między amatorami i weteranami może być w Mortal Kombat 1 gigantyczna.

Nigdy nie podobała mi się konieczność wyboru między jedną z trzech wariacji każdego wojownika w poprzednich odsłonach. Teoretycznie sprawiało to, że nawet walka dwóch tych samych postaci mogła być zróżnicowana pod względem wykorzystanych ciosów. Czułem jednak, że więcej tracę, niż zyskuję z perspektywy bogactwa palety ruchów, zmuszony do takiego wyboru.

W Mortal Kombat 1 warianty wojowników znikają. Wszystkie postaci zostały wystandaryzowane, jak w innych bijatykach. Ktoś może powiedzieć, że przez to Mortal traci na unikalności, ale wychowany na czterech pierwszych odsłonach tej serii, o wiele bardziej wolę klasyczne podejście.

Kameo to nowe rozwiązanie, pozwalające przywołać sojuszniczą postać na pomoc podczas walki. Czuć tutaj inspirację starciami typu tag, ale taki sojusznik w MK1 został sprowadzony do postaci odnawialnego ataku specjalnego, bez własnego paska życia, za to z licznikiem odmierzającym czas do ponownego wykorzystania.

W praktyce Kameo nie stanowi dla mnie żadnej ciekawej wartości dodanej. Wprowadza za to sporo wizualnego chaosu. Wybrane przez graczy postaci kameo towarzyszą im podczas animacji Final Blows i na ekranach zwycięstwa, co wygląda sztucznie, nienaturalnie i po prostu z czapy. Ten system powinien być opcjonalną ciekawostką, nie jednym z głównych filarów nowego Mortala.

W dwóch poprzednich odsłonach tych pękniętych kości było po prostu zbyt wiele. Wytrącające z rytmu animacje prześwietlające liczne złamania ofiary początkowo robiły wrażenie, ale potem wyłącznie frustrowały. Na szczęście tego typu kategorii ciosów specjalnych jest teraz odczuwalnie mniej, przez co starcia są spójniejsze i bliżej im do old-old-schoolowego doświadczenia z automatów.

Moje serce raduje się z tego powodu. Miałem okazję grać przedpremierowo w Tekken 8 i chociaż konkurencyjna bijatyka zapowiada się świetnie, to zbyt wiele było tam filmowych przerywników, podczas których można było napić się wody albo przeczytać wiadomości na Messengerze.

W NetherRealm Studios tworzą jedne z najlepszych sekwencji "intro" w bijatykach. Co prawda w Mortal Kombat 11 rywale również wymieniają się ostrymi one-linerami przed walką, ale kwestie są wypowiadane jeszcze na ekranie ładowania, zaraz po wyborze postaci. Zabija to filmowy efekt na moment przed walką.

Dzięki nowemu rozwiązaniu szybciej możemy zacząć wymianę ciosów, ale akurat "intra" to ten element filmowości, który pozostawiłbym w Mortal Kombat bez wyraźnych zmian.

Zrzuty ekranu oraz nagrane klipy niestety nie oddają tego efektu. Oprawa Mortal Kombat 1 to nowy poziom w serii, zwłaszcza jeśli chodzi o areny. Te wyglądają cudownie, chociaż zauważyłem, że nie posiadają już interaktywnych elementów. Mnie nie będzie ich brakować, ale wiem, że w społeczności nie brakuje zwolenników rzucania przedmiotami i odbijania się od ścian.

Mniejsze wrażenie robią same modele wojowników, Te są po prostu bardzo dobre. Tekken 8 dokonał na tej płaszczyźnie większego postępu, ale nie zmienia to ogólnego wrażenia: Mortal Kombat 1 to wizualny cukiereczek.

PS Sub-Zero jest zbyt potężny. Zwłaszcza jego nowy-stary wślizg.