Grubo, panie Musk, grubo

Prawie wszystko poszło gładko i elegancko. Na Ziemi wylądowały dwa boczne boostery. Środkowemu się to niestety nie udało, ale misję i tak należy uznać za duży sukces. Co zaś nie miało wrócić, będzie bujać się po wsze czasy w kosmosie. I nie dziwiłoby mnie to pewnie ani trochę, gdyby nie fakt, że chodzi o manekina w samochodzie - niejakiego Starmana, podróżującego Teslą Roadster.

Niby nie wiadomo, ale stare porzekadło mówi, że jak nie wiadomo o co chodzi, o pieniądze idzie. Założyłem, że w tym przypadku o zdecydowanie niemałe, co w prosty sposób postanowiłem sprawdzić, wykonując dwa dostępne każdemu internaucie ćwiczenia.

Pierwszym było wpisanie w oknie wyszukiwarki hasła „tesla in space” i otrzymanie (bagatela!) ponad 70 milionów wyników w niespełna sekundę. Dla porównania „super bowl 2018” wygenerował 40 milionów możliwości, co oczywiście jest zacnym wynikiem, lecz jakby nie patrzeć o niemal połowę gorszym. Drugim testem było sprawdzenie nagłówków pierwszych z brzegu portali lub serwisów i natknięcie się na materiały:

Temat istnieje zasadniczo wszędzie. Tak, jak wszędzie, co absolutnie zrozumiałe, w kontekście Falcona Heavy pojawia się też Tesla.

Niezrozumiałym nadal pozostawał dla mnie fakt pojawienia się jej w Falconie w ogóle. Jakie mogły być powody? Naukowe? Raczej nie. Marketingowe? Zdecydowanie tak! Nie znam się, więc spytałem tych, co się znają, a kilku takich w redakcji Spider’sWeb mam pod ręką, czy istnieje jakiekolwiek logiczne i racjonalne uzasadnienie dla umieszczenia samochodu w rakiecie i żadna z zapytanych osób nie znalazła grama naukowego lub technicznego argumentu dla przeprowadzenia takiego zabiegu.  Podniosły się nawet pojedyncze głosy o zaśmiecaniu kosmosu i podejmowaniu niepotrzebnego wręcz ryzyka.

Tutaj wkroczyłem ja, cały na biało, z hasłem: „Tesla pierwszy samochód w kosmosie”, a na pewno pierwszy elektryczny samochód, bo jestem przekonany, że właśnie w taki lub zbliżony sposób funkcjonować będzie przytaczanie tego wydarzenia przy każdej możliwej okazji. I być może to teoria na wyrost, ale nie zdziwię się absolutnie, gdy za czas jakiś nikt nie będzie pamiętał o dzielnym Falconie Heavy, ale każdy kojarzyć będzie Teslę Roadster.

Ekwiwalent reklamowy jest wskaźnikiem wyrażającym ilość pieniędzy, jaką wydać by należało na publikację lub emisję danego przekazu w przypadku, gdyby ów był przekazem reklamowym. I mimo 20 lat doświadczenia w branży, nawet nie podejmuję się próby policzenia wartości powierzchni wszystkich gazet, czasu antenowego stacji radiowych i telewizyjnych, czy też odsłon w portalach internetowych, które o Tesli w kosmosie wspomniały, wspominają albo będą wspominać. Jestem po prostu pewien, że mój ulubiony Excel mógłby tej próby nie wytrzymać. Nawet gdybym wierzył w powodzenie takiej kalkulacji, to nie mam pojęcia, jak miałbym ogarnąć te zyliardy lajków, szerów, komentarzy, memów i co tam się jeszcze przy okazji wysłania Tesli w kosmos pojawiło i pojawi.

Pojawi się niemal na pewno tylu pochlebców, co przeciwników tak skrajnych działań marketingowych. Jedni będą wychwalać geniusz Muska i jego niekonwencjonalne podejście do marketingu, a drudzy życzyć zamiany miejsc ze Starmanem, za kierownicą dryfującej po orbicie Tesli. Niezależnie jednak od tego, po której stronie mnie finalnie przyjdzie się znaleźć, mogę powiedzieć jedno: grubo, panie Musk, grubo.