Wszystkie planety w układzie TRAPPIST-1 są skaliste. Niektóre mogą być bogatsze w wodę niż Ziemia
Rok temu NASA ogłosiła odkrycie siedmiu planet typu ziemskiego w niezbyt odległym układzie TRAPPIST-1. Z najnowszych badań wynika, że wszystkie ciała niebieskie krążące wokół gwiazdy to planety skaliste. Na niektórych występować może więcej wody niż na Ziemi.
![NASA TRAPPIST-1 Reddit AMA](/_next/image?url=https%3A%2F%2Focs-pl.oktawave.com%2Fv1%2FAUTH_2887234e-384a-4873-8bc5-405211db13a2%2Fspidersweb%2F2017%2F02%2Fnasa-trappist-1-reddit-ama-380x162.png&w=1200&q=75)
Pod koniec lutego ubiegłego roku ogłoszono odkrycie, które przyciągnęło uwagę mediów na całym świecie. Opinię publiczną zelektryzowało potencjalne podobieństwo planet układu TRAPPIST-1 do naszego globu. Sercem systemu jest ultrachłodny karzeł o masie 8 proc. masy Słońca. Ma być on też niewielkich rozmiarów, przewyższając nieco wielkością Jowisza.
Wokół gwiazdy krąży 7 planet. Oznaczone zostały odpowiednio: TRAPPIST-1b, c, d, e, f, g i h. Trzy z nich miały znajdować się w tzw. ekosferze, czyli strefie zamieszkiwalnej, w której mogą istnieć warunki do występowania wody w stanie ciekłym.
W ubiegłym roku szacowano, że co najmniej sześć z siedmiu planet to obiekty skaliste. Dziś Europejskie Obserwatorium Południowe podało, że wszystkie planety mają taki charakter, a niektóre mogą być bogatsze w wodę niż nasz glob.
Naukowcy dokonali szczegółowej obserwacji planet w układzie TRAPPIST-1 i skorzystali z modeli planetarnych. Z badań wynika, że niektóre ciała niebieskie w omawianym systemie mogą zawierać aż 5 proc. materiału lotnego, który można zidentyfikować jako wodę. To 250 razy więcej niż na Ziemi.
Badacze uważają, że planety TRAPPIST-1b i c mają grubszą warstwę atmosfery niż ziemska. Kolejna, oznaczona literą d, ma mieć masę stanowiącą tylko 30 proc. ziemskiej. Nieco inny jest obiekt TRAPPIST-1e. Planeta jest najbardziej podobna do Ziemi pod względem gęstości, wielkości i narażenia na promieniowanie ze swojej gwiazdy. Być może jej jądro jest żelazne, a na powierzchni znajduje się ocean w stanie ciekłym lub stałym. Trzy kolejne planety: f, g i h znajdują się na tyle daleko od gwiazdy, że występująca na nich potencjalnie woda jest prawdopodobnie zamarznięta.
Układ TRAPPIST-1 obserwowany był zarówno z Ziemi, jak i kosmosu. Jego odkrycia dokonał teleskop TRAPPIST-South z Obserwatorium La Silla. Badał go również Bardzo Duży Teleskop i wreszcie Teleskopy Kosmiczne Spitzera i Keplera.
Układ TRAPPIST-1 rozpala wyobraźnię.
Ogłoszone w ubiegłym roku odkrycie zostało przyjęte entuzjastycznie przez dziennikarzy i fanów nauki. Wielu miłośnikom astronomii TRAPPIST-1 zaczął jawić się jako cel dla ludzkości. Niektórzy nie zrażali się odległością, a przecież układ znajduje się 40 lat świetlnych od Ziemi. To w przeliczeniu ponad 378 bilionów kilometrów. Nie dysponujemy dziś technologią, która mogłaby pozwolić nam dotrzeć w okolice TRAPPIST-1. Z kolei projekt Projekt Breakthrough Starshot to nadal pieśń przyszłości.