Najciemniej pod latarnią, czyli steganografia bez tajemnic

Przeprowadza w tym celu m.in. transmitowane w świat telewizyjne konferencje prasowe, w których uczestniczą więźniowie. Często są zmuszani do pochwał pod adresem wietnamskiego reżimu. Poddawani torturom i praniu mózgu, boją się powiedzieć przed kamerami prawdy i tym, jak są traktowani. Amerykanie nie mają żadnej konkretnej informacji o prawdziwym, nie propagandowym losie amerykańskich POW - jeńców wojennych w Wietnamie.

Jednym z więźniów, wezwanych do wystąpienia w trakcie oszukańczej konferencji, jest amerykański oficer Jeremiah Denton. Dobrze wie, że nie może wprost powiedzieć nic, co nie spodobało by się Wietnamczykom. Jego wypowiedź i tak byłaby ocenzurowana, a on sam skończyłby marnie w Wietnamskich kazamatach.

Coś, co sprawi, że jego wypowiedzi będą zawierać drugie dno - do odczytania przez dowództwo w Ameryce, a równocześnie nie wzbudzi żadnych podejrzeń Wietnamczyków. W końcu wpadł na pomysł, który wprowadził w życie. W trakcie nadawane w telewizji wywiadu, odpowiadał tak jak go zmuszono - równocześnie mrugając powiekami sekwencję, która w alfabecie Morse'a oznaczało słowo TORTURY. Było to pierwsze potwierdzenie dla USA, że ich żołnierze w wietnamskiej niewoli są torturowani.

Był to spektakularny przykład ludzkiej przedsiębiorczości i odwagi, a równocześnie jeden z przykładów steganografii - metody ukrywania wiadomości w innej wiadomości, w taki sposób, aby wydawała się niewinną, niezaszyfrowaną informacją. Steganografia od kryptografii różni się nastawieniem do samego sekretu.

Nie był to pierwszy przykład użycia tej metody do ukrycia informacji. Jednym z bardziej znanych przypadków, była Velvalee Dickinson, Amerykanka, która była japońskim szpiegiem w czasie II. wojny światowej. Znana jako Lalkarka, bo prowadziła sklep z lalkami na zamówienie, wysyłała niewinnie brzmiące rachunki za swoje wyroby, w których ukryte były informacje o ruchach wojsk.

Współczesna steganografia narodziła się wraz z upowszechnieniem się komputerów osobistych. Mogły wtedy powstać narzędzia programistyczne, które umożliwiały ukrywanie informacji w niewinnie z pozoru wyglądających plikach. Znane są przypadki ukrywania informacji w:

Plik może być wysłany, z jakąś maskującą wiadomością - np. udającą że wysyłamy zdjęcie z imprezy, podczas gdy właściwa treść jest ukryta. Nikt nie będzie podejrzewał istnienia jakiejś dodatkowej informacji.

Dziś każdy z nas może ukryć informację korzystając z gotowych narzędzi. Istnieją nawet aplikacje na smartfony np. Steganography czy Crypsis  na Androida lub Message Hiding dla iOS.

Wśród dostępnych narzędzi ciekawym jest jest program polskiego autorstwa o nazwie "Patrz". Ten dostępny za darmo wraz z kodem źródłowym na stronie https://ukrywanieinformacji.appspot.com program potrafi ukryć tekst w innym tekście. Za pomocą sprytnego algorytmu potrafi on zapisać zaszyfrowaną wiadomość nawet w formie wiersza - poniżej przykład ukrytej informacji o treści Spidersweb:

W ogólności wszędzie tam gdzie chcemy ukryć coś na zasadzie "pod latarnią najciemniej". Dowiedziono na przykład, że wszyscy wiodący producenci drukarek (na pewno HP, Canon, Lexmark i wielu innych) dodają do wydruków kropki (często mało widocznym np. żółtym atramentem), które kodują numer seryjny drukarki i datę wydruku. Ma to zapobiegać używaniu ich do podrabiania banknotów. Steganografia wypiera również coraz powszechniej DRM w zabezpieczaniu komercyjnie kupowanych plików dźwiękowych, e-booków lub zdjęć. W niekonfliktowy sposób ukrywa się w nich dane kupującego.

Steganografia nie zajmuje się chowaniem wiadomości nie tam gdzie nikt nie szuka - wręcz przeciwnie. Dzięki jej metodom schowamy to tam, gdzie zaglądają wszyscy, ale nie wiedzą nawet że mają czegoś szukać.