Jak powstaje życie? Teraz będziemy ten proces obserwować, za pomocą teleskopu
Dopiero co opublikowaliśmy notkę Huberta o oświadczeniu NASA, według którego w ciągu najbliższej dekady odkryjemy życie pozaziemskie a już teraz mamy fascynujące doniesienia z odległych systemów gwiezdnych!
Wygląda na to, że właśnie wykonaliśmy kolejny, olbrzymi krok do odnalezienia życia pozaziemskiego. Astronomowie odkryli bowiem złożone molekuły organiczne, a więc budulec życia, w orbitującym wokół odległej gwiazdy obłoku. Obłoku, z którego z czasem, za miliony lat, uformują się planety.
Podobne molekuły odkryto już w odległym kosmosie, jednak do tej pory mogliśmy je zaobserwować wyłącznie w przestrzeni międzygwiezdnej. Teraz, po raz pierwszy w historii, widzimy je w niestabilnym środowisku tworzącego się właśnie układu gwiezdnego. To oznacza, że nasi potomkowie mogą być świadkiem powstawania nowego życia.
Nie jesteśmy tak wyjątkowi, jak chcielibyśmy być
Przynajmniej jeżeli chodzi o chemię organiczną. Oczywiście, nie tylko nasz gatunek jest wyjątkowy, a wręcz każdy z nas i to nie ulega żadnej wątpliwości. Jednak jeżeli chodzi o koncepcję życia opartego na węglu… to już inna historia. Choć nadal nie mamy pewności czy same złożone molekuły organiczne wystarczą, by na formowanych planetach narodziło się życie, to właśnie się dowiedzieliśmy, że nie tylko w naszym Układzie Słonecznym owe molekuły powstały w tak dogodnych dla powstania życia warunkach.
Odkrycia dokonał zespół pod przewodnictwem astronom Karin Oberg z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA). Wykorzystano do niego Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), a więc największy na świecie interferometr radiowy, znajdujący się na płaskowyżu Chajnantor w Chilijskich Andach na wysokości ok. 5000 m n.p.m. Jak podaje Wikipedia, w jego skład wchodzi 66 precyzyjnie wykonanych radioteleskopów o średnicach czasz 12 i 7 metrów. Prowadzą one obserwacje w zakresie fal milimetrowych i submilimetrowych.
Gwiazda, o której mowa, ma raptem milion lat. Znajduje się ona 455 lat świetlnych od Ziemi i ma oznaczenie MWC 480. Jest dwukrotnie większa od naszego Słońca. Wokół niej orbituje tyle acetonitrylu by wypełnić ziemskie oceany. Ten złożony związek chemiczny posiada wiązania wodorowęglowe, niezbędne do uformowania aminokwasów.
Acetonitryl został wykryty w zewnętrznej części chmury orbitującej wokół MWC 480, a więc niejako w tamtejszym odpowiedniku Pasa Kuipera. Przypominamy, że jedna z najpopularniejszych teorii na temat powstania życia na Ziemi było uderzenie w naszą planetę komety właśnie z owego Pasa…
