Instalacja modyfikowanego oprogramowania na urządzeniach z Androidem jeszcze nigdy nie była tak prosta
CyanogenMod nie przestaje się rozwijać. Steve Kondik i spółka cały czas rozbudowują swój produkt i systematycznie dążą do tego, aby stać się nie tylko modyfikacją Androida, ale trzecim systemem operacyjnym na świecie. Kolejnym krokiem ku temu jest aplikacja, dzięki której instalacja CyanogenModa ma być dziecinnie prosta nawet dla laika.
W tym momencie instalacja CyanogenModa, choć nie jest bardzo skomplikowana, może się wydawać dla wielu osób nieco przerażająca. Trzeba wykonać kilka dość kluczowych kroków, jak chociażby rootowanie telefonu i odblokowanie bootloadera. W teorii, jeśli wszystko robi się zgodnie z wytycznymi, to nie powinno stać się nic złego. W praktyce, można jednak coś zepsuć. Podejrzewam, że z tego powodu cześć osób, która chciałaby zainstalować sobie jakąś modyfikację Androida, rezygnuje. Strach o smartfona jest zbyt duży.
Właśnie dlatego CyanogenMod postanowił temu zaradzić. I tak powstała aplikacja o nazwie CyanogenMod Installer.
Już po samej nazwie można wywnioskować, do czego ona służy. Niestety, nie wystarczy tylko zainstalowanie aplikacji i kliknięcie w kilka opcji. Proces wymaga od użytkownika podłączenia telefonu do komputera z systemem Windows (programiści pracują już podobno nad wsparciem dla OS X). To jednak cały czas dużo łatwiejszy proces, niż instalacja ręczna i chociażby z tego powodu CyanogenMod Installer zasługuje na uznanie.
Na ten moment – chociaż aplikację może zainstalować każdy – obsługiwane są tylko konkretne modele telefonów i tabletów, a dokładniej mówiąc: Nexus S, Galaxy Nexus, Nexus 4, Nexus 7 2012 i 2013, Nexus 10, Galaxy S III, Galaxy S4, Galaxy Note, Galaxy Note II oraz HTC One. Użytkownicy pozostałych urządzeń mogą poratować się tradycyjną instalacją, ponieważ CyanogenMod obsługuje zdecydowanie więcej urządzeń. Po prostu aplikacja współpracuje na razie tylko z tymi modelami.
Jeśli jesteście zainteresowani instalacją CyanogenModa właśnie w ten sposób, to na pewno w Waszych głowach rodzi się mnóstwo pytań.
Na szczęście twórcy oprogramowania postanowili odpowiedzieć na te najważniejsze. Po pierwsze, przed dokonaniem instalacji nie jest konieczne rootowanie telefonów ani odblokowywanie bootloadera. Instalacja poradzi sobie nawet bez nich. Po drugie, jeśli już teraz macie zainstalowaną jakąś modyfikację Androida, to nie ma powodów do zmartwień. Chociaż zalecany jest stockowy system dla każdego z urządzeń (czyli z TouchWiz dla Samsungów, czysty dla Nexusów i z Sense dla HTC), to aplikacja powinna sobie poradzić z wykryciem odpowiedniego modelu urządzenia.
Poza tym zalecane jest także wykonanie wcześniejszej kopii zapasowej, wyłączenie na czas instalacji oprogramowania antywirusowego oraz używanie wysokiej jakości kabla USB (dostarczany przez danego producenta powinien być dostatecznie dobry). Przez cały proces instalacji nie powinno się także nic robić na smartfonie. No i warto też naładować urządzenie przez całą zabawą.
Pamiętajcie też, że niektórym producentom może nie podobać się to, że ktoś zmienia sobie oprogramowanie, co może skutkować utratą gwarancji.
Najlepiej wcześniej dowiedzieć się, jak na tę kwestię zapatruje się dana firma.
Pomysł CyanogenModa bardzo przypadł mi do gustu. Jeżeli instalacja rzeczywiście przebiega tak łatwo, jak opisują to twórcy, to z pewnością liczba użytkowników tej modyfikacji, a w sumie to już chyba systemu operacyjnego powinna systematycznie rosnąć. Na razie wśród obsługiwanych modeli są tylko Nexusy i hi-endowe sprzęty od Samsunga i HTC, więc dobrze by było, aby lista dość szybko i systematycznie się powiększała.
CyanogenMod robi wiele, aby przekonać do siebie użytkowników Androida. Co więcej, robi to bardzo dobrze.
Nie dość, że dostajemy stosunkowo czysty system operacyjny, który jest usprawniony tylko kilkoma, ale dość ważnymi funkcjami, to jeszcze programiści przygotowują własne usługi. Wystarczy chociażby wspomnieć o trybie prywatnym, w którym żadne nasze dane nie mają się przedostawać do Google czy też własnej usłudze lokalizowania smartfona i zdalnego usuwania danych (to samo niedawno wprowadziło Google). A w planach są jeszcze kolejne usprawnienia.
Sam kiedyś korzystałem z CyanogeModa, dzięki któremu mój stary HTC Desire mógł działać na Androidzie 4.0.3, a później chyba nawet 4.1 (oficjalnie wsparcie skończyło się na 2.3.7). Co ważne, działał bardzo dobrze, a ja byłem z oprogramowania niezwykle zadowolony. Nawet teraz, chociaż mam czystego Androida, zastanawiam się nad instalacją właśnie tej modyfikacji. Na razie powstrzymuje mnie przed tym zbliżająca się aktualizacja do KitKata oraz chęć zakupu Nexusa 5.
