Tajemniczy test rakiety do przenoszenia broni jądrowej. Na niebie dziwny znak
Nad Oceanem Atlantyckim pojawił się tajemniczy, świetlny obiekt. Choć początkowo zjawisko to wywołało falę spekulacji, w tym o pozaziemskich gościach, eksperci z Caribbean Astronomy Society szybko ucięli te domysły. Jak się okazuje był to tajemniczy test broni zdolnej do przenoszenia głowic jądrowych.
W nocy z 21 na 22 września 2025 r. nad Karaibami pojawiło się zjawisko, które natychmiast rozpaliło wyobraźnię internautów. Na niebie dostrzeżono jasny obiekt, zostawiający za sobą charakterystyczny ślad. Według wielu obserwatorów miał to być amerykański lub brytyjski pocisk balistyczny Trident II D5, odpalony z atomowego okrętu podwodnego na północnym Atlantyku.
Obiekt zaobserwowany w niedzielę wieczorem to pocisk rakietowy Trident. Karaibskie Towarzystwo Astronomiczne potwierdziło, że był to test wojskowy - napisała w serwisie X Ada Monzón, meteorolog z Puerto Rico. Niżej zobaczycie nagranie z testu.
Co ciekawe, ani marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych, ani Royal Navy z Wielkiej Brytanii, jedyni użytkownicy tego typu rakiet, nie potwierdzili, że test faktycznie miał miejsce. A to tylko podsyca atmosferę tajemnicy.
To musiał być Trident
Nagrania udostępnione w mediach społecznościowych, m.in. przez mieszkańców Portoryko, pokazują spektakularne zjawisko świetlne. Karaibskie Towarzystwo Astronomiczne oficjalnie stwierdziło, że mieliśmy do czynienia z „wojskowym testem”, ale nie podało szczegółów. Kilka dni wcześniej pojawiło się ostrzeżenie nawigacyjne dla żeglugi i lotnictwa na północnym Atlantyku obejmujące właśnie okres 17–22 września.
To wystarczyło, by eksperci i pasjonaci tematu wskazali na Tridenta II D5, rakietę stanowiącą fundament nuklearnego odstraszania zarówno USA, jak i Wielkiej Brytanii.
Trident II D5 - niszczyciel światów
Trident II D5 to nie tylko techniczny majstersztyk. To symbol potęgi i odstraszania.
Trident II D5, oznaczany jako UGM-133, to trzystopniowy pocisk balistyczny na paliwo stałe, zaprojektowany przez Lockheed Martina. Waży 58,5 t, ma ponad 13 m długości i ponad dwa metry średnicy. Jego zasięg to aż 11 tys. km, wystarczająco dużo, by z Atlantyku dosięgnąć dowolnego celu w Eurazji czy Afryce.
Każda rakieta może przenosić do 12 głowic nuklearnych typu MIRV (Multiple Independently targetable Reentry Vehicle), czyli takich, które po wejściu w atmosferę oddzielają się i uderzają w różne cele. W praktyce, z uwagi na ograniczenia traktatowe z Rosją, obecnie na jednym Tridencie znajduje się zwykle 4–5 głowic.
Jedna taka głowica może mieć moc od 100 do 475 kiloton, czyli kilkanaście razy więcej niż bomba zrzucona na Hiroszimę.
Więcej na Spider's Web:
Rakiety Trident II D5 znajdują się wyłącznie w arsenale dwóch państw. Amerykanie mają je na pokładach 14 okrętów klasy Ohio, z których każdy przenosi do 20 pocisków. Brytyjczycy dysponują czterema okrętami typu Vanguard, każdy wyposażony w 16 rakiet.
Łącznie oznacza to setki potencjalnych głowic nuklearnych, które dzięki mobilności okrętów podwodnych mogą znaleźć się w dowolnym miejscu na świecie, pozostając praktycznie niewykrywalne. To właśnie czyni je jednym z najważniejszych elementów tzw. „nuklearnej triady”, obok bombowców strategicznych i rakiet lądowych.
Świat patrzy z niepokojem
Testy rakiet balistycznych tego typu nie zdarzają się często. Ostatni oficjalnie potwierdzony strzał miał miejsce cztery lata temu, 17 września 2021 roku, gdy USS Wyoming odpalił dwa nieuzbrojone Tridenty w rejonie Florydy. Tym razem, jeśli doniesienia się potwierdzą, mamy do czynienia z wyjątkowym wydarzeniem, na dodatek w pełnej tajemnicy.
To, czy nad Karaibami naprawdę zobaczyliśmy start pocisku balistycznego, czy może inny eksperyment wojskowy, być może pozostanie tajemnicą. Faktem jest jednak, że w czasach coraz większych napięć geopolitycznych każde tego typu wydarzenie natychmiast wywołuje globalne spekulacje.
