Strefy ciszy w… miastach? Chcą walczyć z hałasem telefonów i rozmów
A gdyby tak znaną z m.in. pociągów strefę ciszy rozszerzyć na miasta? To jedna z propozycji środowisk, które w liście do premiera zwróciły uwagę na problem hałasu.
Koalicja Polski Alarm Hałasowy, z okazji przypadającego na 25 kwietnia Międzynarodowego Dnia Świadomości Zagrożenia Hałasem, skierowała do premiera Donalda Tuska list ws. smogu akustycznego. Nasze środowisko zmaga się nie tylko z zanieczyszczonym powietrzem, ale i dźwiękiem.
Czas przestać udawać, że problem nie istnieje i podjąć odważne decyzje. Jeśli naprawdę zależy nam na przyszłości Polski, musimy zacząć od stworzenia cichszego, zdrowszego środowiska dla wszystkich - podkreśla Alan Grinde z organizacji społecznej Instytut Ekologii Akustycznej, w komunikacie cytowanym przez PAP.
Źródłem hałasów w polskich miastach są przede wszystkim samochody. Dlatego też koalicja Polski Alarm Hałasowy podkreśla, jak wielką rolę do odegrania ma komunikacja miejska, dzięki której na ulicach – w idealnym scenariuszu – jest mniej samochodów. Kierowcy i ich pasażerowie przesiadają się do autobusów i tramwajów, a wokół nas robi się ciszej.
Potrzebujemy strefy ciszy
Piotr Podemski ze stowarzyszenia Wybieram Cisze proponuje, że powstanie w miastach stref ciszy mogłoby pogodzić „potrzeby ludzi wrażliwych na głośne dźwięki z osobami, którym to nie przeszkadza”.
- W miejscach publicznych część przestrzeni byłaby wydzielona, odpowiednio oznaczona i obowiązywałyby w niej zasady powściągliwości dźwiękowej – a więc głośne rozmowy, puszczanie muzyki, trzaskanie drzwiami czy niewyłączanie dźwięków w urządzeniach elektronicznych byłyby zabronione – wyjaśnił.
Strefy ciszy miałyby powstać w „przede wszystkim przestrzeni zamkniętej”, czyli pensjonatach, restauracjach czy ośrodkach zdrowia, ale warto byłoby rozważyć wydzielenie rewirów w parkach czy na plażach.
- Wydaje się, iż jest to prosta i niewymagająca prawie żadnych nakładów finansowych koncepcja. Jedynie wymaga trochę samodyscypliny i dobrej woli – dodaje Podemski.
Rozmarzyłem się i wyobraziłem sobie takie strefy
Wydają się potrzebne, ale… jak je zrealizować? Problem z hałasem polega na tym, że rzadko kiedy źródło bywa blisko. Muzykę puszczaną przez sąsiadów z podwórka obok słyszę nawet oddalając się od mojej kamienicy. Utwór zagłusza przejeżdżające auto z końca ulicy. Latem dochodzą do tego np. odgłosy koszenia trawy. Na hałas składa się mnóstwo czynników, co opisała w swojej książce Małgorzata Halber. To w zasadzie wszystko, co nas otacza, a stworzenie stref wolnych od nadmiaru jest kuszące, ale może być bardzo trudne do wykonania.
Musi zmienić się dosłownie wszystko, jeśli chcemy, żeby nasze otoczenie było spokojniejsze, cichsze i przyjemniejsze. Dlatego dobrze, że coraz więcej uwagi poświęca się problemowi, jakim jest hałas – tym bardziej że dotyka każdego inaczej. Inny jest hałas na przedmieściach, inny w centrum miasta, a jeszcze inaczej odbierają go mieszkańcy wsi, którzy muszą zmagać się np. z dźwiękami quadów albo maszyn.
Cieszą też inicjatywy, które próbują dołożyć cegiełkę do tego, by dźwięków w naszym otoczeniu było mniej. PKP PLK informowało niedawno, że przed przejazdami kolejowo-drogowymi zabezpieczonymi rogatkami lub sygnalizacją dźwiękową i świetlną, maszyniści nie będą już musieli obowiązkowo podawać sygnału dźwiękowego Rp1 „Baczność”.
- Zmiana ta jest odpowiedzią na liczne skargi i postulaty osób mieszkających w pobliżu przejazdów kolejowo-drogowych, którzy zwracali uwagę na uciążliwości związane ze stosowaniem tego sygnału. Przykładowo - tylko na trasie z Warszawy przez Poznań do zachodniej granicy państwa o długości 470 km liczba sygnałów dźwiękowych podawanych przez maszynistę zostanie ograniczona z obecnych 139 do 9 – wyjaśniła spółka.
