Chce, żeby powstawały nowe polskie miasta. Wskazano nawet miejsce

Gościem radia RMF FM był ekonomista Marcin Piątkowski. W rozmowie został zapytany o to, jak rozwiązać problem mieszkaniowy w Polsce. Pomysłem rozmówcy – „dość oryginalnym”, jak przyznał sam Piątkowski – jest wykupienie przez państwo gruntów znajdujących się wzdłuż autostrady między Łodzią a Warszawą.

Piątkowski wyjaśnił, że budową bloków nie musiałoby zajmować się państwo. Deweloperzy mieliby przestrzeń do stawiania budynków, w których cena za metr kwadratowy nie przekraczałaby ustalonej kwoty. Podobne pomysły udało się zrealizować w Chinach czy Korei Południowej – przekonywał Piątkowski.  

- Eksperymentujmy, skoro mamy problem mieszkaniowy! – zaapelował ekonomista.

Pomysł, delikatnie mówiąc, wywołał niemałe zdziwienie.

Skojarzenia z miastem The Line, budowanym w Arabii Saudyjskiej, pojawiają się same. Skoro jednak przy tamtej nitce wymieniono mnóstwo potencjalnych kłopotów, to nasza autostradowa nitka generowałaby ich jeszcze więcej.

Łowicz, Skierniewice, Żyrardów czy Grodzisk Mazowiecki mimo teoretycznych korzyści związanych z położeniem blisko autostrady, raczej nie są przykładami miast, w których wszyscy chcą mieszkać.

Oczywiście możemy powiedzieć, że to wina cen – np. pod koniec 2023 r. warszawska „Wyborcza” donosiła, że za mieszkanie w Grójcu 50 km od Warszawy płaci się już prawie tyle samo, co w znajdującej się w granicach stolicy Białołęce.

Mimo rosnących cen niektórych i tak przekonuje wizja szybszej spłaty kredytu, bo wciąż płaci się jednak nieco mniej niż w metropolii. W większych miastach pracują, w mniejszych śpią i żyją. Minusy? Oczywiste: trzeba zapłacić za paliwo i tracić czas na codzienne dojazdy. No i stać w korkach.

Już teraz mieszkańcy dojeżdżający do dużych miast w celach zarobkowych narzekają, że dobrze płatnych czy po prostu satysfakcjonujących stanowisk nie znajdzie się poza większymi ośrodkami. Czy nagle idealne miejsca pracy powstałyby w pobliżu autostrad, wraz z tanimi mieszkaniami w nowych miastach i miasteczkach? To chyba pytanie retoryczne.

Owszem, płaciłoby się mało. Ale za to stało w ogromnych korkach. Nie trzeba sobie tego wyobrażać, wystarczy w tygodniu spróbować wjechać do Warszawy czy wyjechać z Łodzi. Sam w piątek byłem w szoku, ile samochodów opuszcza stolicę województwa, by dojechać do „eski” i później rozjechać się w swoje strony. Zanim stało się to możliwe, autobus przebijał się przez korki dobre 40 min. I tak dzień w dzień? Współczuję tym, którzy są na to skazani.

Wyobraźmy więc sobie mieszkańca nowego, polskiego miasteczka znajdującego się w pobliżu A2. Po ciężkim tygodniu dojazdów z ulgą wita piątkowy wieczór. A po nim sobotni, leniwy poranek. Przeciąga się, podchodzi do okna, uchyla, by wleciało trochę powietrza i… słyszy nieustający szum samochodów.

Tracą na tym wszyscy: i mieszkańcy dużych ośrodków – bo ich miasta są głośne, zakorkowane, męczące – i dojeżdżający, bo przykładają rękę do tworzenia się korków, tracą czas i pieniądze na dojazdy.

Coraz częściej czas przejazdu pomiędzy dużymi ośrodkami się skraca i pociąg potrafi być szybszy od samochodu. Idealnym przykładem, do czego prowadzi rozwinięta kolej, jest Łódzka Kolej Aglomeracyjna. Niedawno przewoźnik pochwalił się wzrostem pasażerów na linii Sieradz – Łódź. Trasę, którą samochód w najlepszym przypadku pokonuje w 51 min, pociąg potrafi przejechać nawet w 45 min. Efekt? Od stycznia do czerwca 2020 r. na tej linii jechało 424 tys. osób. W 2024 r. przez pół roku liczba pasażerów wyniosła 622 tys.

Dobrze skomunikowana, regularna kolej sprawia, że ludzie dojeżdżają do dużych ośrodków pociągami, a nie samochodem. Nie tworzą korków, nie generują hałasu, podróżują komfortowo i się przy tym nie męczą. Same korzyści.

Zdjęcie główne: Ilona Lablaika / Shutterstock.com