GPT-4 właśnie napisało kultowe gry z opisu. Oto Pong, Snake i Tetris w pół minuty

Minie wiele czasu, nim poznamy pełen zakres możliwości GPT-4. Moja koleżanka Malwina już sprawdziła najnowszą wersję sztucznej inteligencji od Open AI, ale nie ona jedyna z zaciekawieniem bada limity nowego modelu.

Ten okazuje się przerażająco skuteczny w odtwarzaniu kultowych gier, pisząc je w mniej niż minutę z oparciu o prosty opis użytkownika.

Pong jest uważany za jedną z najstarszych gier na świecie, debiutując w 1972 roku na automatach. Program bardzo często stanowi jeden z przykładów podczas szkolenia z kodowania, ale GTP-4 żadnego szkolenia nie potrzebuje. Model sztucznej inteligencji odtworzył kultową grę na polecenie programisty Pietro Schirano. Całość zajęła AI mniej niż 60 sekund.

Bardziej skomplikowane gry pod względem rozgrywki oraz kodu również nie stanowią dla GPT-4 problemu. Udowadnia to entuzjasta AI Javi Lopez, dla którego sztuczna inteligencja napisała grę Tetris w HTML i Javascript, potrzebując na to mniej niż 30 sekund.

Natomiast Ammaar Reshi odtworzył telefonicznego Snake'a w przeglądarce, używając GPT-4 oraz platformy Replit. Reshi przyznał, że nie ma żadnej wiedzy na temat Javascript, a cały proces zajął mu 20 minut. Później to samo GPT-4 pomogło mu w dodaniu oprawy: ramki imitującej telefon Nokii oraz dźwięków.

Ten sam Ammaar Reshi uważa, że dzięki modelom takim jak GPT-4 tworzenie gier stanie się prostsze niż kiedykolwiek, a procesem twórczym będzie mógł się zająć w zasadzie każdy. Co z bardziej skomplikowanymi produkcjami, bliższymi dzisiejszym standardom gier niezależnych oraz tytułów AA i AAA? Reshi próbuje nauczyć GPT-4 unikalnych mechanik złożonych gier, karmiąc AI tekstami z Wikipedii oraz artykułami. Wciąż czekamy na owoc tego eksperymentu.

Tutaj dochodzimy do zasadniczej kwestii, która wyrasta na jeden z największych problemów AI: kreatywności. Modele takie jak GPT-4 - chociaż przerażająco imponujące - nie są w stanie tworzyć. One kompilują. Zestawiają. Redagują. Odtwarzają. Łączą. Dzielą. Pracują na tym, co już jest. Co istnieje. Są odtwórcze względem człowieka i w swojej odtwórczości niesamowicie wydajne.

Oznacza to, że każda mechanika gry poznana przez AI to tak naprawdę efekt ludzkiej pracy, zszytej z różnych źródeł niczym potwór Frankensteina. Pojawia się pytanie, czy takie wykorzystanie czyjejś pracy, często rozumianej jako własność intelektualna, nie będzie przekroczeniem prawa.

Podobny dylemat tyczy się generowanych przez AI obrazów. Te nie biorę się przecież z niczego, ale powstały na bazie tysięcy innych zdjęć i obrazów, które ktoś uchwycił bądź namalował. Czy ich twórcom nie należą się z tego tytułu tantiemy?