Inhalacje z insuliny sposobem na starzenie? Może to nie eliksir młodości, ale i tak efekty są imponujące
Insulina to hormon, który odgrywa kluczową rolę w ludzkim organizmie, gdyż bierze udział we wszystkich ogniwach metabolizmu węglowodanów, białek i tłuszczów, regulując poziom cukru w krwi. Powszechnie przyjmowanie insuliny utożsamia się z osobami chorymi na cukrzycę, ale jak dowodzą naukowcy z Bostonu, inhalacje z insuliny mogą pomóc w leczeniu zaburzeń funkcji poznawczych u osób starszych - nawet tych, które nie chorują na cukrzycę.
Insulina oprócz regulowania poziomu cukru w organizmie jest ważna także dla samego mózgu, ponieważ jest ona odpowiedzialna za modulowanie wzrostu i aktywność elektryczną neuronów, a także produkcję przekaźników nerwowych, dzięki czemu wpływa na funkcje poznawcze, głównie procesy pamięci. W efekcie czego osoby w stanie przedcukrzycowym i chorujące na cukrzycę są bardziej narażone na chorobę Alzheimera oraz przyspieszenie naturalnie postępującego pogorszenia się funkcji poznawczych.
Insulina sposobem na starzenie
Mając na uwadzę tę rolę insuliny, naukowcy z Beth Israel Deaconess Medical Center w Bostonie postanowili sprawdzić długofalowy wpływ inhalacji z insuliny donosowej na funkcje poznawcze i chód u osób chorujących na cukrzycę typu drugiego oraz osób bez niej.
Badania przeprowadzone przez naukowców dostarczyło dowodów na potwierdzenie teorii, że inhalacje z insuliny donosowej - u pacjentów z cukrzycą typu drugiego - wpływają na zwiększenie prędkości chodu i zwiększenie przepływu krwi w mózgu. Natomiast u pacjentów w stanie przedcukrzycowym i nie chorujących na cukrzycę, inhalacje z insuliny poprawiły zdolność do podejmowania decyzji i pamięć werbalną.
Bostońscy uczeni swe obserwacje opublikowali na łamach czasopisma Journal of Neurology, w którym sugerują, że insulina donosowa powinna być dalej testowana pod kątem potencjalnego zastosowania nie tylko w leczeniu cukrzycy typu drugiego, ale także wykorzystania przy leczeniu postępującego z wiekiem pogorszenia funkcji poznawczych.
Prędkość chodzenia jest ważnym klinicznym predyktorem dobrego samopoczucia u osób starszych, który koreluje z pogorszeniem funkcji poznawczych, hospitalizacjami, niepełnosprawnością i śmiercią. [...] Początkowo uczestnicy z cukrzycą chodzili wolniej, a ich funkcje poznawcze były gorsze w porównaniu do uczestników bez cukrzycy, którzy służyli jako kliniczny punkt odniesienia dla normalnie starzejącej się populacji.
dr n. med. Vera Novak z Wydziału Neurologii w Beth Israel Deaconess Medical Center
Członkowie zespołu pod przewodnictwem Very Novak obserwacji poddali 223 osoby w wieku od 50 do 85 lat, zarówno chorujących na cukrzycę typu drugiego jak i tych niechorujących na nią. Przy badaniu uczestników naukowcy skupili się na analizie ich prędkości chodzenia, skupieniu, pamięci, funkcjach wykonawczych oraz nastroju. Zarówno uczestnicy z cukrzycą jak i ci bez niej przyjmowali inhalacje z insuliny donosowej przez elektroniczny atomizer raz dziennie. W podwójnej ślepej próbie pozostali uczestnicy badania otrzymali nieaktywne placebo (sterylną sól fizjologiczną), którą również przyjmowali w postaci inhalacji donosowej.
Po 24 tygodniach przyjmowania inhalacji donosowej, uczestnicy badania chorujący na cukrzycę, a którzy przyjmowali insulinę donosową wykazywali wyższą prędkość chodu - zarówno w trakcie jak i po zakończeniu eksperymentu - w porównaniu do pacjentów z cukrzycą, którzy przyjmowali placebo. Uczestnicy z cukrzycą przyjmujący insulinę wykazali również zwiększony przepływ krwi w płacie czołowym oraz niższą insulinoodporność w osoczu i insulinoodporność w porównaniu z grupą placebo. Jednocześnie uczestnicy bez cukrzycy, którzy przyjmowali inhalacje z insuliny donosowej, wykazywali lepsze zdolności podejmowania decyzji i lepszą pamięć werbalną. Obie grupy przyjmujące insulinę chodzili szybciej, wykazywali lepsze działanie funkcji wykonawczych oraz pamięci. Natomiast uczestnicy badania w stanie przedcukrzycowym wykazywali najbardziej wyraźną poprawę w podejmowaniu decyzji i pamięci werbalnej.
Nie jest to pierwsze tego typu badanie zespołu pod przewodnictwem dr Very Novak, gdyż już w 2013 roku bostońscy naukowcy wykazali, że inhalacje z insuliny donosowej polepsza metabolizm neuronów i co za tym idzie, poprawia funkcje poznawcze. Insulinę próbowano stosować również w polepszaniu zdolności percepcji u pacjentów z chorobą Alzheimera, co jednak okazało się bezskuteczne ze względu na uszkodzone neurony, dla których zwiększony dopływ glukozy był obojętny.
