Matrix coraz bliżej. Sport w VR pozwoli trenować grę w piłkę. Zawodnicy Manchesteru United już tak grają

Na nowe gogle HTC przygotowano też znacznie bardziej interaktywne produkcje niż lot balonem i strzelanie do żywych trupów. HTC Vive Pro pozwala zagrać w piłkę nożną w VR. Nie jest to jednak tylko próba przeniesienia popularnej FIFY na nową platformę, co zresztą nie miałoby większego sensu.

W strzelankach trzyma się w dłoniach kontrolery w kształcie pistoletów. Aby kopnąć piłkę, trzeba włożyć buty z doczepionymi trackerami. Czujniki HTC Vive wykrywają ich pozycję w przestrzeni - i to z zaskakującą dokładnością! Sprawdziłem to podczas targów MWC 2018 w Barcelonie.

W przypadku gry w wirtualnej rzeczywistości nie pełnią one funkcji ochronnej. Mają zamontowane dodatkowe trackery, które pozwalają oprogramowaniu ustalać pozycję stopy i łydki względem siebie, by lepiej odwzorować ruch całej nogi.

Założyłem zestaw, który wyglądał dość karykaturalnie. Na szczęście po założeniu gogli nie widziałem już tych czterech kawałków plastiku, tylko szczupłe i umięśnione łydki piłkarza oraz kolorowe buty zapadające się w wirtualną murawę.

Okazuje się, że zaskakująco dobrze. Byłem pod sporym wrażeniem odwzorowania ruchów. Wirtualna noga przesuwała się bez opóźnień. Pierwszy, treningowy etap gry polega na odbieraniu podań i posyłaniu piłki do jednej z kilku bramek wskazanych przez grę.

Machanie nogą szybko by się znudziło, ale piłkę można np. najpierw przyjąć, a dopiero potem ją kopnąć. Trzeba się w dodatku cały czas rozglądać - nigdy nie wiadomo, z której strony zacznie toczyć się szmaciana nadmuchana kulka. Aż żałuję, że nie mogłem przetestować innych trybów!

Osoba prezentująca aplikację treningową firm Mi i Hiepa chwaliła się nawiązaniem współpracy z klubem Manchester United. Gogle wirtualnej rzeczywistości pozwalają kontuzjowanym piłkarzom ćwiczyć np. podania, bez nadwyrężania organizmu kontaktem z prawdziwą piłką. Świetny pomysł!

Na kolejnym stanowisku miałem okazję pograć w wirtualnego ping-ponga. Przed przystąpieniem do testów byłem jeszcze bardziej sceptyczny niż przy kopaniu nieistniejącej gały. Również i w tym przypadku gra na HTC Vive przerosła moje oczekiwania.

Siatkę widzieli tylko postronni. W grze stół i piłeczka były wirtualne, a do kontrolerów w kształcie paletek przyczepiono trackery - takie same, jak do testowanych przeze mnie wcześniej pistoletów, butów i nagolenników. Nawet przy dużo bardziej precyzyjnych ruchach czujniki HTC Vive radziły sobie bardzo dobrze.

Dwie pary gogli, dwa komputery, dwóch graczy, dwie paletki i jedna wirtualna piłka. Pojawiły się emocje i na chwilę zapomniałem, że to wszystko, co widzę, nie istnieje. Nie wiem, czy to był przypadek, czy może gra specjalnie podkręcała atmosferę i zmieniała tor lotu kulki, ale im dłużej graliśmy, tym dłużej piłka krążyła po stole.

Niewykluczone, że po prostu pod koniec operowanie paletką szło mi już na tyle sprawnie, że piłeczka nawet bez pomocy algorytmów lądowała właśnie tam, gdzie chciałem ją posłać. Podobnie jak przy innych stanowiskach, ping-pong w VR to po prostu świetna zabawa.

Jeden z testerów rzekomo tak się wkręcił w zabawę, że próbował po skończonym meczu dać odpocząć dłoniom, wyciągając je w kierunku stołu, przez co wywinął koncertowo orła. Mógłbym poddawać tę historyjkę pod wątpliwość, gdyby nie jeden prosty fakt:

Immersja w HTC Vive naprawdę stoi na bardzo wysokim poziomie. Kilka minut po usłyszeniu opowiastki o przewracającym się dziennikarzu, sam próbowałem odłożyć prawdziwą paletkę na nierzeczywisty stół i upuściłem kontroler…