Ameryka przetestowała broń ostateczną. Trump dotrzymał słowa
Stany Zjednoczone przeprowadziły w środę test nieuzbrojonego międzykontynentalnego pocisku balistycznego (ICBM) Minuteman III. To rakieta, która przenosi głowice jądrowe. Test miał miejsce krótko po tym po tym jak prezydent USA Donald Trump ogłosił powrót amerykańskich testów broni jądrowej.
Ziemia w Kalifornii zadrżała, ale tym razem to nie sprawka uskoku San Andreas. W środę, 5 listopada 2025 r., Air Force Global Strike Command przeprowadziło test, który zawsze przyciąga wzrok całego świata. Z bazy sił kosmicznych Vandenberg wystartował potężny, nieuzbrojony międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) Minuteman III. To jeden z filarów amerykańskiej triady nuklearnej, broń zaprojektowana do jednego celu: totalnego odstraszania.
Oficjalnie? To tylko rutynowa kontrola, zaplanowana lata temu. Ale ten start odbywa się w cieniu bardzo głośnych deklaracji politycznych, co nadaje mu zupełnie nowego znaczenia.
Test całego systemu odstraszania
Ten konkretny test, oznaczony jako GT 254, nie był zwykłym naciśnięciem guzika. Jak podkreśliła ppłk Karrie Wray, dowódca 576. Eskadry Testów Lotniczych, była to „kompleksowa ocena weryfikująca zdolność systemu ICBM do wykonywania jego krytycznej misji”.
Pocisk wystartował z bazy Vandenberg w Kalifornii, wzniósł się ponad atmosferę i pomknął nad Pacyfikiem. Jego cel? Odległy o około 6800 km poligon testowy im. Ronalda Reagana na Atolu Kwajalein na Wyspach Marshalla.
Rakieta niosła ze sobą ćwiczebną głowicę (tzw. pojazd powrotny), która w warunkach bojowych mogłaby być uzbrojona w ładunek termojądrowy. Poligon Reagana, wyposażony w zaawansowane czujniki, w tym radary metryczne i sygnaturowe o wysokiej dokładności, czujniki optyczne i telemetrię, zbierał kluczowe dane w końcowej fazie lotu. Zebrane podczas tego lotu dane są, jak mówi ppłk Wray, "nieocenione" dla utrzymania pewności, że broń zadziała zgodnie z przeznaczeniem.
Zapasowy guzik na pokładzie samolotu
Najciekawszy jest jednak nie sam lot, ale sposób, w jaki go zainicjowano. Sygnał start nie padł z ufortyfikowanego bunkra głęboko pod ziemią. Za operację odpowiadał zespół z 625. Eskadry Operacji Strategicznych (625th SOS), który znajdował się na pokładzie samolotu E-6B Mercury należącego do Marynarki Wojennej USA.
Użyto systemu ALCS (Airborne Launch Control System), czyli Powietrznego Systemu Kontroli Startu. To rezerwowy system dowodzenia i kontroli dla sił ICBM. Nawet gdyby wszystkie naziemne centra dowodzenia zostały zniszczone w pierwszym uderzeniu, te latające centra dowodzenia, potocznie nazywane samolotami dnia zagłady, wciąż mogą odpalić rakiety.
Sam fakt regularnego testowania tej procedury pokazuje, jak poważnie traktowana jest pełna gotowość systemu.
Więcej na Spider's Web:
Stany Zjednoczone posiadają więcej broni jądrowej
W poście opublikowanym w zeszłym tygodniu na portalu Truth Social Donald Trump ogłosił, że przywraca testy broni jądrowej. Nie wiadomo było dokładnie co prezydent miał na myśli. Czy chodziło mu o broń jądrową w pełnym tego słowa znaczeniu, co oznaczałoby powrót do eksplozji jądrowych, czy też o testy nośników do przenoszenia broni jądrowej? Te ostatnie, odbywają się przecież regularnie.
Jak stwierdził Trump: Z uwagi na programy testowe innych krajów, poleciłem Departamentowi Wojny rozpoczęcie testowania naszej broni jądrowej na równych zasadach. Ten proces rozpocznie się natychmiast.
Stany Zjednoczone posiadają więcej broni jądrowej niż jakikolwiek inny kraj. Dokonałem tego, w tym całkowitej modernizacji i renowacji istniejącej broni, podczas mojej pierwszej kadencji. Z powodu ogromnej siły rażenia, NIENAWIDZIŁEM tego robić, ale nie miałem wyboru! Rosja jest na drugim miejscu, a Chiny na odległym trzecim, ale wyrównają w ciągu 5 lat - uzasadnia swoją decyzję prezydent Trump.
Stany Zjednoczone ostatni test broni jądrowej (zakończony eksplozją) przeprowadziły 33 lata temu, w 1992 r.
Międzykontynentalny pocisk balistyczny
ICBM to skrót od Intercontinental Ballistic Missile, czyli międzykontynentalny pocisk balistyczny. Jest to rakieta dalekiego zasięgu (zazwyczaj powyżej 5500 km), zaprojektowana specjalnie do przenoszenia głowic nuklearnych.
Jej kluczową cechą jest trajektoria lotu. Po starcie wznosi się wysoko ponad atmosferę (nawet na orbitę), by następnie opaść na cel z ogromną prędkością, co czyni jej przechwycenie niezwykle trudnym. Stanowią one trzon sił odstraszania strategicznego największych mocarstw atomowych, pozwalając na uderzenie w dowolny punkt globu w czasie krótszym niż godzina.
LGM-30G Minuteman III to obecnie jedyny lądowy pocisk ICBM w arsenale Stanów Zjednoczonych. Wprowadzony do służby w 1970 r., jest filarem amerykańskiej lądowej triady nuklearnej Mimo swojego wieku, pociski te są nieustannie modernizowane.
Minuteman III to trzystopniowa rakieta na paliwo stałe, co gwarantuje jej wysoką gotowość bojową (może być odpalona w ciągu kilku minut). Pocisk ma zasięg przekraczający 9700 km i osiąga prędkość bliską Mach 23 (ok. 28 000 km/h) w końcowej fazie lotu.
Choć starsze wersje mogły przenosić do trzech głowic (MIRV), obecnie, zgodnie z traktatami rozbrojeniowymi, każdy pocisk przenosi jedną głowicę termojądrową (typu W78 lub W87) o regulowanej mocy. USA utrzymują obecnie około 400 takich pocisków w stałej gotowości bojowej w podziemnych silosach.
Amerykańskie siły powietrzne zastąpią wkrótce rakiety Minuteman III pociskami LGM-35A Sentinel.
